Ronflonflon Rim Bim
Goh, wat bestaat mijn weblog inmiddels toch al ontzettend land, sedert 2003!
Toen was er nog helemaal geen sprake van youtube, dat kwam pas jaren later.
En toen stonden ook nog niet eens alle afleveringen van Ronflonflon online, dat kwam nog weer later.
In de jaren 80 en 90 luisterde ik altijd trouw naar dat radioprogramma.
En ik nam het op op casette en met mijn dubbele cassettedeck kon ik de liedjes overcopieren naar een ander bandje.
Op die manier had ik bandjes vol met Ronflonflonliederen en jingles.
En toen alle afleveringen van Ronflonflon online kwamen te staan deed ik ongeveer hetzelfde.
Ik slurpte de afleveringen naar binnen en speelde ze af, en als er dan een liedje kwam liet ik een opneemding dat opnemen en zo kreeg ik een hele verzameling met alle Ronflonflonliedjes.
Eigenlijk luister ik liever hele afleveringen van Ronflonflon dan alleen de liedjes, en dat doe ik dan ook regelmatig als ik in bad zit.
En de liedjes zet ik fijn op youtube en elke keer als ik weer bij de R ben log ik er weer eentje.
Tot zover dan deze verklaring, dan nu Wilhelmina Kuttje junior met een Rim Bim.
Ronflonflon was toendertijd dus een radioprogramma, slechts één uurtje per week, op de woensdagmiddag.
En daarin werd flink geëxperimenteerd en uitgeprobeerd dat het een lieve lust was.
Veel telefoongesprekken, veel platen, veel vaste medewerkers met allemaal hun vaste rubrieken, en zo af en toe zongen ze ook een liedje.
En nu ga ik het voortaan ook niet meer uitleggen, want het gaat immers om het liedje.
negen reacties
In 2003 kon je je nog niet voorstellen wat er nu allemaal online is komen te staan.
Zo kom ik weer wat tegen wat ik niet kende. Hans
VPRO probeerde in die tijd al anders te zijn dan de overige omroepen. Ze slaagden daar in al was niet alles onze smaak. En daarmee hebben wij alles gezegd. Het bekende smaakverhaal René.
Grtz Mara
En toch vind ik je uitleg interessanter dan het liedje ! Ook het feit dat jij al zó lang blogt is een leuk weetje, tjonge , dát is al heel lang hoor …daar kom ik nog ruim 2 jaar aan te kort,
Tja, wie kent het niet. De een kan het waarderen, de ander verafschuwt het. Er zitten wel prachtige teksten soms tussen.
Love As Always
Di Mario