Ronflonflon

Ik heb geen zin in de zomer.
Ik heb geen zin in de lente.
Geen zin in de herfst.
Geen zin in de winter.
Ik heb alleen maar zin in jou.

Ik loop alleen door de straten.
En mompel deze catate.
Met mijn hoofd in mijn handen,
Mijn gedachten die verbranden.

Op de stoep zit een hondje,
met een drankfles aan zijn mondje.
En dat lieve schat, komt alleen maar door jou

Een groene korst op een stokje.
Een klodder jam in een blokje.
De gouden regen langs de wegen.
staat te verleppen langs de regen.

En op de tafel van zeven,
valt weer niets te beleven
En dat kleine meid, komt alleen maar door jou.

Kheb geen zin in de zondag.
Ik heb geen zin in september.
Geen zin in aswoensdag.
Geen zin in het voorjaar.
Ik heb alleen maar zin in jou.

Zeven kale konijnen,
spelen blokfluit in de weide.
Een oude vrouw zonder tanden,
staat alleen te verbranden.

Het schilderij staat te huilen,
want zijn voeten zijn vuil, en
dat lieve schat, komt alleen maar door jou.

Als een vulpen zonder dopje,
lag ik eens bovenop je.
En nu dwaal ik door de straten,
want je hebt me verlaten.
En nu de je dood bent en vervlogen,
zie ik alleen nog maar je ogen.
Want kleine schat, ik houd alleen maar van jou.

Op je graf zal ik dansen,
als een bus vol dronken Fransen.
Op je zerk zal ik slapen,
als twee opgewonden apen.
Ik heb alleen maar zin in jou.

Alleen maar zin in je ogen,
die nu liggen te verdrogen.
Alleen maar zin in je botten,
om met je te ravotten.
Alleen maar zin in je schoentjes,
je lekkere natte zoentjes.
Alleen maar zin in je haren,
die ooit geverfd waren.
Alleen maar zin in te tranen,
om er lekker in te baden.
Alleen maar zin in je lippen,
om eens lekker in te wippen.
Alleen maar zin in je teentjes,
en je mooie dunne beentjes.
Als een vulpen zonder dopje,
lag ik eens bovenop je.

Ehm, ik heb alleen maar zin in jou.