Ronflonflon
Dit het eerste echte Ronflonflon lied.
In den beginne werden er nog enkel gedichten gedaan, en nu werd het ineens wat muzikaler.
Zeer treffend de triestigheid van de herfsten weergegeven, zo deprimerend, heerlijk.
Waar is die pracht van dorre blaren?
Wat maakt dooie takken dan zo mooi?
Waarom ieder jaar dat staren
naar het verval, genaamd: hersttooi
Ik zie geen mooie luchten en gouden bladerpachten.
ik zie verrotting en bederf
ik ril in gure lange nachten
ik ruik de dag waarop ik sterf...
Waar is dat feest van bonte kleuren?
Dat kruidig juub`len der natuur?
Ziekte en dood zijn aan het geuren
en `k hoor het slaan van mijn laatste uur...
Maar na onttakeling, en na dat milde sterven
in herfst en winter, maakt de natuur
zich op om de nieuwe lente te beerven
vol levensvreugd` en avontuur!
Ach, put geen hoop uit lenteboden
die kondingen nieuw leven aan:
nieuwe herfsten zullen weerom alles doden
wij zijn er om ten onder te gaan
negen reacties
Een mooi lied, alleen de uitvoering ben ik niet zo kapot van. Maar maakt niet uit, dat was hun stijl.
Ik zou me voor kunnen stellen dat dit is prachtig nummer kán zijn als het door een goede zangeres gezongen wordt, nu is het beste aan het lied dat het maar 2 minuten duurt, verschrikkelijk wat een stem heeft dat mens!
Ik ben doorgaans niet zo’n fan van de liedjes van Wim T Schippers, maar deze vond ik best nog wel gaan. Wel deprimerend, maar dat had je al gezegd.
ontzettend mooie tekst zeg… Schitterend.
Love As Always
Di Mario