TheateR De KlinkeR
Haarlem, 1943.
De roodharige rechtenstudente Hannie Schaft ziet hoe de oorlog haar wereld verandert.
Ze wil niet langer alleen lezen over recht, maar echt iets doen en sluit zich aan bij het gewapend verzet
Ze pleegt vele aanslagen op landverraders.
Wanneer mede-verzetsstrijder en vriend Hugo omkomt, zweert ze hem te zullen wreken.
Zeventig jaar na haar overlijden vertelt ‘Het meisje met het rode haar’ het adembenemende en waargebeurde verhaal van deze dappere jonge vrouw.
Wie was Hannie Schaft en wat dreef haar om de keuzes te maken die ze maakte?
De musical is gebaseerd op de gelijknamige roman van Theun de Vries en wordt gespeeld door een ware sterrencast, met onder meer Roos van Erkel, Jim Bakkum, Joke de Kruijf en Sjoerd Pleijsier.
tekst: Allard Blom, gebaseerd op de roman van Theun de Vries • muziek: Tom Bakker • regie: Paul van Ewijk • spel: Roos van Erkel, Jim Bakkum, Joke de Kruijf, Sjoerd Pleijsier, Sanne Bosman, Stefan de Kogel, Stephan Mooijman, Marlijn van Dijk, Victor Marinus, David van den Tempel e.a.
Ja, de musical boven de streep was hedenavond in De Klinker te Winschoten en ik zat in de zaal te klappen.
Waarom sommige namen twee maal genoemd worden, geen idee, ik copieerde het geheel van de website van De Klinker en veeg niks weg.
Evengoed, ze deden het gisteren in Arnhem en morgen in Apeldoorn, eergisteren in Nieuwegein en overmorgen in Dronten en Den Helder hebben ze ook al aangedaan.
En nu dus Winschoten.
En met de Parijsaanslagen in het achterhoofd blijft dit toch een verhaal dat verteld moet blijven worden.
Ik kende het verhaal nog van de film.
Er werd flink geschoten, goed geacteerd en fijn gezongen.
En het zag er allemaal prima uit, en er werd gevloekt dood is op toneel niet echt dood en na de pauze sneeuwde het, magistraal!
Ik had een fijne avond.
acht reacties
Het heeft lang geduurd, die Klinker van jullie maar nu heb je er toch plezier van. Fijn dat je genoten hebt.
Volgens mij zijn ze hier in het theater ook langs geweest en dat verhaal moet zeker doorverteld blijven worden!
Die fijne avond was uiteraard het belangrijkste. Maar ook het feit dat we al zo lang in vrede leven. Daar mogen we niet aan voorbij gaan.
In het eerste deel tekst worden een paar medespelers genoemd waarvan men een wervende uitstraling verwacht voor de musical.
Daarna noemt met álle medewerkenden en hun taak in het geheel als informatie. Vandaar die dubbele namen.
Het is een goed verhaal maar het ontgaat me waarom dat grotendeels zingend gebracht moet worden.
Lijkt me wel gaaf… misschien eens kijken of ze hier eens in de buurt komen.
Love As always
Di Mario