Je ziet maaR
In dit filmpje zeg ik niks.
Het is namelijk ook een filmpje van niks.
Ik film wel eens wat met mijn fototoestel.
Nu was ik onlangs weer eens in mijn ouderlijk huis en nam weer eens een kijkje op mijn eerste kamer.
Die kamer deelde ik eerst met mijn broer, en na een verbouwing kreeg ik hem voor mezelf, pas toen ook mijn zusje het huis uit ging trok ik in haar veel grotere kamer en dat werd dan mijn tweede kamer.
Mijn eerste kamer werd later één van de twee meisjeskamers, toen mijn nichtjes eenmaal geboren waren.
Het dakkapel werd vervangen door een dakraam, en werkelijk alles veranderde, behalve de door mij in de loop der jongensjaren volgeplakte deur, en die filmde ik nu eens.
En voor de rest is het vooral Quandy.
Quandy in de lift, Quandy uit de lift, Quandy thuis, er komen nog wat vogeljes voorbij en het is weer liften geblazen.
Niet een heel erg boeiend filmpje, maar voor mij toch boeiend genoeg om toch met de wereld te delen.
En waarom Quandy zo vaak in de lift moest, ik was een weekje op hem aan het passen, hij bleef wel wonen in zijn huis, om de boel te bewaken, maar ik nam hem dan tussen twee wandelingen door mee naar mijn appartement, dan kon hij even slapen en ik even in bad, en daarna bracht ik hem weer naar zijn eigen huis, om vervolgens hetzelfde weer te doen zeer vroeg in de ochtend, behalve dat badderen dan, dat is alleen in de avond.
zes reacties
Quand is een trouwe lobbes, waar je veel plezier aan beleeft.
Arbeids vitaminen, elke dag luister ik. Hans
Ik mocht niet van alles op mijn kamerdeur plakken. Leuk dat het er nog allemaal opzit wat jij er op geplakt had.
Quandy wordt een oude heer, een beetje last van de heupen ook zo te zien. Niet leuk, maar ook de honden worden ouder…
Creative tekeningen had je op je deur. Leuk om dat te zien, beetje abstract. Pijn toch dat Quandy bij je in de buurt kan zijn. en die kanaries, daar word ik altijd vrolijk van.
Love As Always
Di Mario