Er was eens, op een zonnige zondag, een drakenrace in de haven van Winschoten. En ik besloot dat onze zondagse wandeling daar langs ging.
En het was ook wel even leuk om te kijken waar de jachthaven precies ligt en wat er achter de winkels allemaal is. Ik ben daar nog zo weinig geweest dat ik dat allemaal niet zo één, twee, drie nog vers wist.
De Winschoter Toren in zo`n beetje mijn buurman. En binnenin die Winschoter Toren staat een miniatuurversie van zichzelf, links, en rechts hoe de Winschoter Toren er uit zag voordat die er zo uit zag zoals die er nu uit ziet.
Ik vind de linkerversie de leukste versie en dat is dan ook de huidige versie.
Wat is taal soms toch ook ingewikkeld. (maar het gaat dus om de foto`s, niet om de zinnetjes er tussen, zelfs niet als ze tussen haakjes staan)
Het carrillion, klinkt van zonsopkomst tot zonsondergang elk kwartier, en vaak zelfs nog langer.(dan zonsondergang) En op donderdagmiddag zit er een kerel te spelen.
De Toren staat los van de kerk.
En ik weet precies vanuit welk donker gat ik deze toren telkens bewonder.
En hier keek ik even richting stadhuis, en ik zie de hijskraan van De Klinker.
En ik maak even een klein spongetje, in zowel tijd als naar De Klinker toe.
Wegens redenen moest ik zowel maandag als dinsdag met mijn auto naar het werk, dus ik stopte niet even.
Dit wilde ik u even niet onthouden, en voor mezelf wel onthouden.
Omdat het lekker kort is. Omdat ik dan veel minder hoef uit te leggen bij een foto. En omdat ik het grote lariekoek vind om voor miljoenen en maanden de boel te herinrichten, terwijl de winkels in de winkelstraten op hun tenen lopen, tussen steeds meer leegstaande winkelpanden in het hart van de stad.
Het is natuurlijk wel allemaal werkgelegenheid, alles herinrichten, maar dat is slechts tijdelijk.
Onlangs onthulde Zembla dat er asbestbrood is geweest.
En daarin zei de broodbakfirma dat het niet schadelijk is om asbest te eten!
Asbestprobleem is dus opgelost.
Na het verwijderen door mannen in witte pakken en afgedekt en ingepakt afgevoerd brengen ze voortaan al het asbest naar de voedselbanken!
En daar wordt het dan uitgedeeld en gewoon opgegeten!
Om het lekker fris te beginnen wat Winschoter daken.
Die zijn nog achterhaalder dan deze vakantie foto`s van Berlijn. `sNachts liepen er konijnen over de camping en deze nacht was dit daarvan mijn beste foto.
De tram bracht ons naar het treinstation.
Duitsers houden erg van glas. Ik niet zo.
Ehm...
Hiermee toon ik aan dat ik al best heel wat van de wereld heb gezien.
Ik ben er zeer van onder de indruk, maar het staat me toch niet aan.
Ik aanschouwde het als een kunstwerk.
Het kloppend hart van de Duitse democratie.
Met dat geinige koepeltje, waar ik ook bovenin geweest ben.
In plaats van de standbeelden toon ik liever dit, want die standbeelden staan er over 100 jaar nog net zo bij, en oogt dit raam wellicht ouderwets.
Zo ziet u als het ware door mijn oog hoe ik tegen de wereld aan kijk!
