PRachtig
Voor ik het festival verliet keek ik nog even achterom naar het openstaande hek.
En een indruk van wat er zoal te zien was.
Een foto van een deel van een kunstwerk is weer een kunstwerk op zich.
Totaal overbodig, mooi om naar te kijken.
Voor ik het festival verliet keek ik nog even achterom naar het openstaande hek.
Op de laatste zondag van juni was het radioprogramma Dijkstra en Evenblij Ter Plekke in Winschoten, in het hotel restaurant aan de andere kant van het Marktplein.
Het programma duurde twee uur en het was in dezelfde ruimte als waar ik wel eens vergader met de vereniging van eigenaren.
Ergens in het zuiden van Winschoten staat een boerderij van een kunstenaar.
Op de laatste zondag van juni was het radioprogramma Dijkstra en Evenblij Ter Plekke in Winschoten, in het hotel restaurant aan de andere kant van het Marktplein
Aan het begin van het tweede uur hadden ze het even over Winschoten, Evenblij is er nooit eerder geweest, maar Dijkstra al heel vaak.
Het onderste bordje is tijdelijk, want vanaf volgende week komt de kermis weer.
Op de laatste zondag van juni was het radioprogramma Dijkstra en Evenblij Ter Plekke in Winschoten, in het hotel restaurant aan de andere kant van het Marktplein.
En ik zat er bij en ik keek er naar, en tijdens de optredens filmde ik even de boel.
Van dichter Jean Pierre Rawie verschijnt binnenkort het verzameld werk, bijna zeshonderd bladzijden dik. De Groninger staat bekend om zijn vormvaste, rijmende gedichten. Die gaan over leven, liefde en dood, zoals vrijwel alle poëzie:
KLIK HIER OM TE LUISTEREN
Ik werk wel eens in de binnenstad van Groningen en dan zie ik hem wel eens lopen!
En als ik dat dan later vertel, in het kader van weet je wel wie ik zag?
Jean Pierre Rawie!
Het antwoord is altijd: Wie?
En als ik dan zeg, een schrijver en dichter, krijg ik de vraag of ik boeken lees.
Ehm, nee, ik lees geen boeken.
Ik ken Jean Pierre Rawie van een gedicht dat op een bord staat in de Paul Krugerstraat in Winschoten.
Het gedicht heet Kinderjaren en zijn naam staat er onder.
Toen ging ik de naam googlen en zo kwam ik er achter dat hij geboren is in Scheveningen en van zijn derde tot meerderjarig in Winschoten woonde en vanaf toen in Groningen.
In zijn collumns in het Dagblad van het Noorden komt Winschoten wel eens voor, maar hij noemt nooit de naam, hij houdt het bij duidelijke omschrijvingen.
Toch heb ik hem hier ook wel eens gezien.
En dus gehoord op de radio, in de Taalstaat met Frits Spits op de NCRV-KRO.
En daar is een weblog ook voor, neerzetten wat je tegenkomt.
Op de laatste zondag van juni was het radioprogramma Dijkstra en Evenblij Ter Plekke in Winschoten, in het hotel restaurant aan de andere kant van het Marktplein.
Zie hier het begin.