Het allerbelangrijkste vind in het leven is vrij lastig te beantwoorden, maar na lang denken kwam ik tot het volgende:
Ik vind ALLES wat op mijn levenspad komt belangrijk, en alles waar ik over log het allerbelangrijkste.
Waarom ik leef: ik leef omdat ik geboren ben, en ik kan alleen maar hopen dat ik het noodlot niet tegen kom.
Waarom ik ben begonnen met webloggen :omdat iemand me eens vroeg te gastloggen, en dat beviel me wel.
En toch knaagt er wel iets.
Ik kan je log nergens meer vinden, ben je verhuist of zo, en waarom laat je nooit meer wat van je horen?
Loggen is leuk, maar het is minder leuk als mensen stoppen en je merkt niks meer van hun bestaan.
Update: Overigens is het wel fijn om mede te delen dat de Battlestreet ook weer van start is gegaan.
Loggers die gestopt zijn (wegens serverproblemen en andere drukte) maar na een pauze weer doorgaan.
En nu ik toch bezig ben, een weblogger die ik al jaren lees trouwt vandaag, namelijk Wereldpeer
Eerst even de feiten en dan een oproep.
Ik heb een auto, een caravan, twee ouders, wat kippen en een hond.
De kippen en de hond blijven altijd thuis als ik de rest meeneem op vakantie.
Mijn zusje en haar vriend passen dan altijd op onze dieren, en wij zorgen op onze beurt weer voor de opvang van hun hond als ze allebei aan het werk of op visite zijn.
Dat gaat allemaal prima.
Nu is mijn zusje zwanger geworden.
Hoera hoera, ik word oom en zo en ole!
Ze denkt te gaan baren tegen september, en zoals u allen weet, dat kan ook altijd eerder gebeuren.
Daarom leek het ons wel verstandig om Kiras niet door haar te laten verzorgen als ze hoogzwanger is.
We nemen hem gewoon mee op vakantie.
Liechtenstein gaan we volgend jaar dan maar zien, dit jaar wordt het gewoon Nederland.
Nu mijn oproep:
Ik ben op zoek naar Nederlandse campings waar honden mogen komen.
Ik heb het niet zo op de olympische spelen, want ik heb het niet zo op sport.
Sport is altijd maar proberen beter te zijn dan een ander.
Lukt dat niet dan heb je gefaalt, lukt dat wel dan is de missie voltooit.
Het gaat soms om fractie`s van seconden.
Wat ik ook niet begrijp is dat ik voor Nederland zou moeten zijn.
Enkel en alleen omdat ik Nederlander ben.
Vreemd.
Een Fin of Belg doet net zo hard zijn best.
En de snelste mag voor mij wel winnen.
Hoewel een wedstrijd natuurlijk wel een momentopname blijft.
Eigenlijk moet elke wedstrijd een keer of tien over en dan moet men het gemiddelde nemen, als men het eerlijk wil doen.
En waarom moeten ze daarvoor helemaal naar Italie?
Ze kunnen hier wel hun wedstrijdje doen en dan de uitslagen doorfaxen of zo.
Wat ik ook niet begrijp is de scheiding tussen mannen en vrouwen.
Mensen moeten allemaal gelijk behandeld worden.
Dat vrouwen niet mee kunnen komen is voor mij geen reden om dat maar apart te doen.
Dan moeten ze maar sneller gaan, of niet meedoen.
Wat ik ook niet begrijp is dat alleen de medaillewinnaars naar de vorstin mogen.
Wie gefaalt heeft komt er niet in.
Kortom, voor mij hoeft het allemaal niet zo.
De afgelopen week werd het steeds erger, dat slikken aan zijn zak.
En als ie zat en je kon zijn zaakje zien dan zeg je duidelijk dat er geen haar meer op zat.
Een glimmende kale klootbal, dus eventjes in de gaten houden.
Tot we, zoals wel vaker, fietsend naar het Stadspark gingen.
(Dat wil zeggen, ik fiets en Kiras rent dapper mee met behulp van een springer.)
Op de carpoolplek parkeer ik mijn fiets, en dan maken we een rondje om de vijver om vervolgens terug te fietsen.
Maar toen we net in het park liepen zag ik wat bloed op de bilpartij van Kiras.
Nadere inspectie leerde me dat het bloed uit zijn klootbal kwam.
Omdat hij er verder geen last van had hebben we het rondje afgemaakt en keerden we huiswaarts.
Het zag er toch niet zo goed uit, dus toch maar even de dierenarts gebeld.
Die kon ook niks zien door de telefoon dus ik mocht om kwart voor vijf even langskomen.
De dierenarts zag het meteen, toen Kiras daar lag met zijn poten uit elkaar: Dat is HOTSPOT. (meer onder meer)
Een huidaandoening, dat kan een hond overal krijgen,maar hij heeft het net op een gevoelige plek.
Kiras werd gewogen en is 55 kilo! Kiras kreeg een prikje tegen de jeuk.
We kregen pillen mee en een zalfje, twee maal daags moet ie twee pillen opetenen drie maal daags moet zijn zak ingesmeerd worden.
En omdat een ding waarvan ik de naam ben vergeten niet paste op zo`n grote hond draagt Kiras tegenwoordig een t-shirt om zijn kont, want hij mag absoluut niet aan zijn zaakje likken.
Oja, het geheel koste 65 euro.
Zoveel had ik dus niet bij me, en toen ik wilde pinnen bleek mijn pinpas geblokkeerd.
Pff, kan ik weer naar de rabobank.
Lees verder
Klik hier om te luisteren naar een nummer dat ik van
Brillie kreeg van Normaal.
A'k de tweede kamer op de tv zie
Dan word ik doar niet goed wies van
Zie kletst en ouwehoert wat af, dat kan ik ook, of niet dan?
Den eenent zit te slapen en d'n anderen zwetst moar wat
Volgens mien zit zie te hohohohoppen
Hoe dan ook, ik verdien toch zat
Politiek is mien gin bliksen weerd, gooi moar veur de haaien
I-j wedt altied op 't verkeerde peerd
En de schatkist licht de laaien
Drankjes betaalt ze mooi niet zelf
Dat wordt deur de staat geregeld
Met de sex geet 't ok krek alens, der wordt flink gekegeld
Komt zie 's margens uut een vremd huus, fotograaf hef 'm herkent
Dan zegt hie : " 'k heb met mien secretarehehessse heel wat afgepent"
Lonen omleag, priezen omhoog
Hun eigen belang holt zie in 't oog
A-j 't wet te brengen dan trapt ze der wel in
Een commissariaatjen is een baantjen noar mien zin
Moar ik zal ow vertellen wat wi-j doar now van vind
Loat ons doar moar goan zitten, wi-j wet wel hoe dat mot
Ik goa niet zitten pitten en ik hol mien toesproak kort
Lonen umhoog, belasting afgeschaft
Zo scheid i-j 't koren van 't kaf
Eerlijk alles delen, wi-j een betjen meer dan i-j
A'w alle wark verdeelt dan bunt wi-j 's middags allemoal vri-j
Politiek is mien gin bliksen weerd, gooi moar veur de haaien
I-j wedt altied op 't verkeerde peerd
En de schatkist licht de laaien
Politiek is mien gin bliksen weerd, gooi moar veur de haaien
I-j wedt altied op 't verkeerde peerd
En de schatkist licht de laaien
Er is momenteel heel veel gedoe over Spotprenten.
Spotprenten zijn bedoeld om te lachen, niet om agressie te zaaien.
Met kerst stond op de VPRO Gids een plaatje van Maria, met in haar armen een rendier met rode neus.
Een paar weken later las ik dat dat zo`n 50 leden gekost heeft.
Tja, als mensen niet tegen een stootje kunnen, dan maar niet.
Opzeggen is een reactie, dat is heel wat anders dan een hoop stampij maken, zoals ze in het Midden Oosten doen.
Daar reageren ze volkomen van de pot gerukt op wat spotprenten uit Denemarken.
En op die manier steken ze elkaar aan, zo zijn mensen.
Mensen zijn kuddedieren en doen elkaar na.
Het komt op tv, idioten denken dan kennelijk dat het normaal is en het gaat van kwaad tot erger.
Denk maar eens aan de voetbalrellen gewoon hier in Nederland.
En men ziet het ook weer met het zogenaamde "voorwerpen werpen" van bijvoorbeeld viaducten.
En als Sharon de pijp uit is zie je weer juichende Palestijnen op tv.
Ik vind dat niet normaal, maar eigenlijk zijn spotprenten ook niet normaal.
Spotprenten zijn dus bedoeld om te lachen.
Maar het is dan zeker niet de bedoeling dat de mensen die gekwetst kunnen worden ze ook zien.
Het is een beetje achter de rug om lachen, zeg maar.
Maar in deze moderne tijd blijft niets geheim.
Ik kreeg zeer onverwachts eens een spotprent toegezonden van
BrillieEentje die ik absoluut niet leuk vond.
Het is zeer kwetsend, zeer vulgair, en absloluut niet voor mensen die mijn liefde delen.
Ik vrees overigens dat ik alleen sta, ik kan niet met 200 mensen een vlag gaan verbranden op de Dam.
Maar goed, ik kan dan ook wel tegen een stootje.
Ik wil deze spotprent wel aan u tonen, hopende dat u de walging voelt die ik ook voelde.
En als u er om moet lachen is dat ook goed, van mij mag het.
Let op, het is voor 18 plus, en zeer zeker niet voor zwakke magen, daarom staat het ook onder
deze pop up
Voorlopig even voor de laatste keer Kiras en zijn boezemvriend Rody.
Rody is een Rodesian Ritchback en op zijn rug groeit een strook haar in tegengestelde richting, en dat hoort zo.
In Finland zag ik een prachtig beeld in een vijver, en vooral de voeten spraken me aan.
Maar ik vrees dat ik die nimmer meer zie.
Dat is mijn Japnnertje en die brengt me waar ik wezen wil, zoals bijvoorbeeld Finland.
Hoewel hij ook uren op de boot op mij heeft staan wachten.
Deze vreemde tekens geven verschillende routes aan door het Finse bos, zodat verdwalen moeilijk wordt.
Of er in Winschoten ook molens waren werd me gevraagd, jazeker, wel drie!
Er staan in totaal 83 van zulke jongens in deze provincie.
Maar die van Winschoten zijn de grootste en de mooiste!
Nu nog even een foto dat ik nog op mijn pc had staan van het inmiddels afgebroken glazen huis van 3fm te Utrecht.
En licht weerspiegeld water in de Utrechtse grachten, met leuke kozijntjes.
Honden schijnen tegenwoordig verboden te zijn in het Rozarium van het Winschoter stadspark.
Maar dat is geen Herdershond dus Kiras mag er wel in.
Jammer genoeg worden deze borden niet zo vaak gestolen als de blowborden in Amsterdam.
Ik ging afgelopen donderdagochtend even naar de Rabobank om wat geld uit de muur te halen.
En toen slurpte dat ding zomaar mijn pasje in!! Nondeju!
Dus ik naar binnen en aansluiten in een lange rij mensen met hetzelfde probleem.
(Er ging ook snel iemand naar buiten om het ding op deffect te zetten)
Dus ik vertelde mijn verhaal aan de dame achter de balie, ze had mijn pasje al.
En vervolgens wilde dat mens eerst mijn paspoort zien!
Gatverdamme, het is mijn pasje, wat moet iemand anders daar nou mee?
Wat een wantrouwen!
Toevallig had ik dat ding bij me, want op het arbeidsburo willen ze hem ook steeds zien.
"Bij je hebben is verplicht, als de politie er naar vraagt en je hebt het niet bij je dan krijg je een bekeuring" verklaarde de dame.
Mijn humeur was bij deze gezakt tot een dieptepunt.
Maar dat kon natuurlijk ook aan het weer liggen.
Tot overmaat van ramp ging ik zoals elke donderdagavond naar de hondenclub om te trainen.
Maar daar aangekomen was er helemaal niemand.
Dus ik liep met Kiras maar een rondje door het nabijgelegen babybos.
En toen ik terug kwam was er welgeteld één persoon die inmmiddels ook stond te wachten.
Het hek zat dicht, en met de vraagtekens nog in onze hoofden keerden we onverrichte zake maar weer huiswaards.
Update: vrijdagmiddag opende ik mijn mailbox en las dit:
Hoi Rene,
door omstandigheden is de training voor vanavond afgelast.
Hopelijk zul je deze mail nog op tijd lezen.
Groetjes.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 7553-7560 van 8820 |
Volgende Pagina »
