Ik heb al mijn hele leven kippen.
Ze scharrelen wat rond, leggen wat eieren, worden oud en sterven.
Sommige van die kippen zijn heel bijzonder, dat is dan op dat moment mijn favoriete kip.
Dit is Opoe-kip:
Opoe-kip is heette niet altijd zo, in het begin was ze naamloos.
In 1997 werkte ik met een collega op een fabriek (gewoon als schilder)
En mijn collega kende iemand die wat kippen kwijt wilde omdat ie ging verhuizen.
En aangezien mijn kippen tot de natuurlijke dood mogen blijven mocht ik ze hebben.
Ik kreeg zes kippen, waaronder opoe.
De kippen werden oud, ik kreeg ook weer andere kippen en zo maar door.
De ene na de andere kip stierf op den duur.
Maar opoe bleef maar leven, opoe werd echt stokoud, en ze kreeg haar naam.
Ze werd zelfs een keer broeds omdat jonkies ook broeds werden.
Ze mocht toen op eieren zitten waar een andere kip na twee weken van afgestapt was.
En ze was de beste kippenmoeder die ik ooit heb gezien.
Opoe werd wankel, opoe werd wat blind, en opoe werd zeer tam.
Tja, en toen was ik op vakantie in Helsinki en er kwam een sms-je binnen op vijf augustus.
"Opoe-kip is twee dagen geleden helaas overleden"
Gelukkig heeft ze niet geleden, of het moet zijn dat ze me miste.
DAG 6,5 AUGUST.
Een prachtige stralende dag, lekker relaxed naar Helsinki getogen.
Vanwege het ontbreken van ringwegen dwars door het centrum gekomen, alwaar de wegbewijzering naar de camping begon.
De camping was stampvol, en de nog lege plekken waren gereserveerd.
Maar achter op het terrein was nog wel plek.
De voortent moest er ook maar even voor, dat ging vrij lastig met de haringen.
Toen ik de vloerbedekking aan het leggen was werd geconstateerd dat ik poep aan mijn schoen had en ook al wat aan mijn broek gesmeerd.
Akefietjes die wel op te lossen zijn.
De stadsgeluiden trekken, morgen de stad in!
Mijn auto en caravan.
Metro.
Beetje bizarre verkeersituatie daar.
Met echte vogels.
Dit is een gebouw dat de Russen ooit eens bouwden toen Helsini nog van hun was.
Hier een andere kijk op hetzelfde gebouw.
Dat doen Finnen met hun boodschappenwagentjes.
Op deze boot ben ik niet geweest.
Een eenpersoonszitbankje.
En tenslotte nog meer boten waar ik niet op geweest ben.
Als alles blijft functioneren morgen meer shockerende verhalen.
Gisteren kwam ik, zoals wel vaker, terug van mijn werk en wilde eens op internet gaan surfen.
Maar internet lag er uit, en het is de hele avond niet meer goed gekomen.
En dat is klote, als je internet gewend bent kan je niet meer zonder.
Maar om een lang verhaal kort te maken (ook wel eens leuk) :
ALLES WERKT WEER!
DAG vijf, 4 augustus alweer.
Inderdaad goed geslapen, het ontwaken was echter minder, het regende.
En het bleef regenen, de hele dag, van motregen naar stortbuien en weer terug.
We zijn naar een naburig stadje geweest om aldaar wat toeristeninformatie te vragen.
We zochten een ruine en vonden die, waarna we het eens bewonderden.
Het betrof een oud geval uit de middeleeuwen, en de entree bedroeg één euro!
Na binnenkomst kwam er gelijk een kerel op me af met de vraag stil te zijn.
Meneer was namelijk met een team bezig om tv opnames te maken.
Tja, doe dat als ik er niet ben!
Maar goed, verder was het, op de regen na, alleraardigst.
Het bouwwerk is een overblijfsel uit de middeleeuwen.
Het is inmiddels al een jaar of vijf geleden dat ik in Finland was.
En het is weer als vanouds, als iets staat aangegeven :onmiddelijk afslaan.
En soms gewoon maar gokken.
De mensen zijn wel uiterst vriendelijk, een heel verschil met Tsjechie vorig jaar.
Wat ook wederom overweldigend is is de natuur.
Werkelijk heel Finland bestaat uit naaldbomen, dat geld overigens ook voor Zweden en Noorwegen.
Vanwege de vele regenval gingen we na het bezoek aan de ruine nog even Hanko bekijken, maar na een kop koffie aldaar besloten we de watertoren maar te laten voor wat het is en keerden we al vroeg terug naar de camping.
Daar besloten we om de volgende dag maar door te karren naar Helsinky.
Dit is de ruine, bovenop een rots.
Ik hou wel van middeleeuwse overblijfselen.
Die moderne daken er op vind ik niet zo mooi.
Dat doen ze vast om verder aftakelen te voorkomen of zo, maar voor mij hoeft dat niet.
Doorkijkjes met een modern hek.
Overal hekken, vast tegen zelfmoordenaars.
Het hielp wel, want ik leef nog.
En dan te bedenken dat dat vroeger echte muren waren.
Zoiets hebben we in Winschoten niet.
Van buiten was het mooier dan van binnen.
Maar binnen was het droog.
DAG VIER.
Op volle zee, water, water en water, en een heleboel boten.
Op het schip ook nog even wat gelogt
Tegen de avond aangekomen in Hanko, het zuiderlijkste puntje van Finland.
Meteen maar een camping opgezocht, vast goed geslapen.
Kijk, dat ben ik in spiegelbeeld!
Ik voelde me toch wel een klein beetje schuldig.
Overbodige balast, hoopte ik.
Superfast ferrie`s.
Het laatste wat ik zag van Duitsland.
Mooi lichteffect en zo.
Op die stoel heb ik ook gezeten.
Gangpad, één van de vele.
"onze" hut met uitzicht op de zee.
Hangen ze daar echt voor niks?
En maar rondwandelen.
Water, vooral veel water!
Uitverkocht!
Hier mogen de honden schijten, een leuk plekje waar ik graag vertoefde.
Gesloten in de nacht.
Best sfeervol, maar het blijft een boot.
Glimmende trapleuningen...
De boot vanaf de Finse wal.
Morgen weer meer.
Vakantie is leuk, weer thuiskomen en in de oude sleur vallen is nog leuker.
Vanaf heden dus weer een dagelijks praatje, en de eerste tijd een soort verlag van de vakantie naar zuid- Finland en Helsinki.
Ik had een laptopje mee en daar typte ik mijn dagelijkse gedachten op, en met mijn fototoestel legde ik vast wat ik nodig vond.
Dag één: eerste halte op een camping in ROSTOCK.
Bij Rostock in de buurt moest ergens een camping zijn, en die vonden we al snel.
Het was enorm druk bij de ingang.
Na een half uur wachten op onze beurt zei de dame achter de incheckbalie in steenkolen-engels dat we maar zo`n kerel buiten aan moesten spreken.
Die zou ons een plekje aanwijzen, en na onze goedkeuring konden we pas inchecken.
Tja...
We vonden dus zo`n kerel, en we konden bij hem instappen in een soort golfwagentje, en hij liet ons een plekje zien.
Dat was goed, dus ik mocht daar blijven staan om de plek bezet te houden.
Moeder ging incheken, en pas daarna mocht de caravan het terrein op.
Het werkt allemaal traag en met pasjes, kennelijk vinden ze dat leuk daar in Oost-duitsland.
Maar goed, we hadden vakantie, dus alle tijd.
DAG TWEE, 1 AUGUSTUS 2005
In de morgen even het strand dat aan de camping ligt bekeken.
GEZIEN: Een naakte zwemende helaas niet meer al te jonge vrouw, een vlieger, een surfer, veel water en zand.
In de middag Rostock in:
Rostock is een alleraardigst stadje, en reuze modern.
Ontzettend veel nieuwbouw, gelukkig ook nog wel wat gerenoveerd.
Prachtige oude toren, lekkere worst en veel mensen.
De wereldomroep is prima te ontvangen in Duitsland, en ze zenden ook weer `savonds uit.
In Duitsland fietsen de fietsers op de stoep, hun gedeelte heeft een andere tegelkleur.
Voor Nederlanders vrij lastig dus. (Dat is ook in Finland zo, erg vervelend)
DAG DRIE, op de camping gebleven, de spullen ingepakt en richting haven, `s avonds met de boot.
De foto`s plemp ik gewoon onder meer, dat heeft soms niks met het verhaal te maken, maar dat hoeft ook niet.
In Rostock staat een toren.
Deze toren hoorde bij een heel bouwwerk, en alleen de toren is nog over.
Prachtige statige herenhuizen, goed onderhouden.
Het doet wat Amsterdams aan.
Die rode is van mij.
Kijk, dat doen Duitsers met hun winkelwagentjes.
Door deze bossen zag ik de zee, nu lijkt het meer op de hemel, en dat heeft ook wel wat.
Morgen meer.
In het kader van
het een en ander
heb ik de volgende
mededeling,
KLIK HIER
Ik verveel me hartstikke dood op deze kutboot, bah.
Je kan hier genoeg spelletjes doen, maar ik hou niet van spelletjes doen.
Je kan hier gokken, ook niet mijn ding.
je kan hier naar de sauna, dat nooit!
En je kan zitten, overal, en dat doe ik dan ook maar.
Slapen is me nog niet gelukt, en ik probeer het ook maar niet meer, het schommelt en er is lawaai-geluid.
Ach ja, dan nog maar even een half uurtje supertraag en peperduur wat internetten.
Wat mij verwonderd is dat ik werkelijk overal om me heen, behalve water, ook altijd wel wat boten zie varen.
Het is druk op de zee, erg druk.
Wat mij ook verwonderd is dat dit tien verdiepingen hoog flatgebouw gewoon maar blijft drijven.
Hoewel, in de grote grote zee is het maar een luciferdoosje, dat is dan misshien ook wel een reden dat ik niet kan slapen.
Nou, ik ga dadelijk nog maar tien keer met de lift op en neer en nog wat koffie zuipen.
Zo, nu weer genoeg gelogt, als ik thuis ben meld ik me wel weer.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 7641-7648 van 8724 |
Volgende Pagina »
