11 augustus wat begon als een novemberdag.
motregen, regen en vrij veel wind, nu besef ik wederom hoe belangrijk mooi weer eigenlijk is.
Regen verpest veel, maar niet alles.
Toen het even droog werd begonnen we de voortent af te breken en in te pakken.
En toen op naar SAVONLINNA, camping VUOHIMAKI.
Een mooie ruime camping met veel bos en aan één van de vele meertjes.
Dit is de mooiste camping ter wereld, en ik denk ook niet dat ik ooit nog eens zoiets tegen kom.
op 12 augustus was het tussen de buien door prima weer.
Maar ja, kutbuien, bah.
Even in de stad SAVONLINNA rondgekoekeloerd.
De stad zelf is niet zo heel mooi, de ligging wel.
Het ligt namelijk gedeeltelijk op wat eilanden, en tussen allerlei meren in.
Nadeel daarvan is dat al het verkeer, en dat is nogal wat, over de hoofdweg moet.
De markt was wat kaal, het botenmuseum had maar vier boten en voor een rondvaart was het geen geschikt weer.
Het best bewaarde kasteel van Scandinavie ziet er aan de buitenkant veelbelovend uit.
Tegen de avond de camping wat verkend en een lange wandeling gemaakt door de bossen eromheen.
Lees verder
dag nummer zoveel, 10 augustus 2005.
Motregen, winderig. bah.
Vandaag een openlucht museum bezocht op het seurasaari- eiland dat met een brug aan het land is verbonden.
Om daar te komen eerst met de metro naar het busstation en vanaf daar met bus 24 verder.
Wel even de juiste opstapplaats gevraagd aan een busschauffeur, want aangeven of helpdesken kennen ze daar niet.
Het openluchtmuseum was best mooi, en waarschijnlijk vanwege het weer vrij rustig.
Er waren allerlei huizen, boerderijen en saunas te zien die door de eeuwen heen elders in Finland hebben gestaan.
In vrijwel elk gebouwtje was wel iemand in klederdracht, vast om te kijken of men nergens aankomt.
Het leukste vond ik nog wel de enorm tamme en schooierige eekhoorntjes die soms bij mijn broek opklommen.
Ook de vogels aldaar waren nogal tam, bijzonder en leuk.
Er was wel een verkooppunt voor schooidiervoedsel, maar toen we wat wilden kopen was het gesloten.
Ook in het restaurant waren wij de enigste klanten, lekker rustig, en de serveerster vertaalde de kaart even voor ons.
Wat ik genomen heb weet ik niet meer, maar het smaakte uitstekend.
Toen het winderige eiland weer verlaten en met de bus terug het centrum in.
En daar even een enorm winkelcomplex in, FORUM heette dat, en er was inderdaad geen doorkomen aan.
Druk, druk, druk, drie roltrappen op, je heel hoog wanen, en dan aan de achterkant is plost weer een straat.
Een merkwaardige gewaarwording voor een Nederlander. (die je trouwens OVERAL, ECHT OVERAL tegenkomt)
Voorts het centraal station even bekeken, alweer zo druk, en toen de grond weer in, metro, drukte dus.
Tot zover Helsinki, nu maar op zoek naar datgene waar Finland zo bekend om is, het merengebied.
Veel eekhoorntjes daar, maar ze zaten niet stil.
Zulke knusse huisjes zagen we daar.
En een eekhoorn, net buiten beeld.
Deze was net niet vlug genoeg, hebbes!
Er staan wel honderd bouwwerkjes, ik laat een aantal zien om even een indrukje te krijgen.
Zo donker was het binnen toenderijd.
Weer een vlugge eekhoorn.
Leuk plafond, geschilderd!
Toren en boombast, en zo was er veel meer.
En dit is knabbel, of babbel, of andersinds.
Ondanks de regen was het best een aardig dagje.
DINSDAG 9 AUGUSTUS 2005, DE DAG DAT IK 31 WERD.
Vroeg opgestaan want de catamaran vertrok om 8 uur, en we moesten eerst nog met de metro en een stukje lopen.
De eerste ergenis zou ik die dag vier keer beleven, de paspoortcontrole.
Voor je EU-land Finland uit mag moeten ze even je pas inzien, en na de overtocht bij binnekomst van EU-land Estland nog een keer, de terugreis net zo.
Bah, allemaal lui die geen nuttig werk doen, en dat in één europa.
De eerste indruk van Estand was een rommelig geheel, geen idee welke kant we uitmoesten.
Dat is natuurlijk ook iets wat men zelf bepaald, dus maar richting een kerktoren.
AL snel kwamen we in het middeleeuwse centrum van TALLINN.
Dat is werkelijk prachtig opgeknapt en hersteld, en nog zijn ze her en der bezig.
Wat opviel was dat er enorme drommen toeristen liepen, ik waande me even in Valkenburg of Volendam.
Vanwege mijn verjaardag maar ergens een kopje koffie en iets wat leek op een taart besteld.
We kregen de koffie geserveerd met een houten lepeltje en een zakje suiker.
De serveerster vroeg of we ook melk wilden en kwam er even later aan met een groot pak melk.
Het was wat commercieel daar, compleet met een rondrittreintje of zo`n bakfietsding.
Het eten was daar ook op toersiten toegespitst, en er was zelfs voldoende.
Alleen duurde alles wel erg lang, er zat geen schot in.
En er werden overigens veel folders uitgedeeld, en men liep rond met verkoopbare t-shirts.
Beetje opdringerig, irritant.
Dus op een gegeven moment maar even een andere wijk opgezocht.
Via een tunnel kwamen we op een loeigrote markt terrecht, waar je van alles kon kopen.
Duizenden kraampjes propvol met van alles, waaronder verrotte bloemkolen.
En het stonk wat in de straten.
Verderop zagen we hoe het gewone leven van de mensen zich daar voltrok.
Het verkeer raast door elkaar, oude trams rijden rond, en de bestrating is bar en boos.
Het was net als in een film.
De meeste mensen waren best modern gekleed, vooral de jeugd, maar er liepen ook nog mensen in oude lompen rond.
En veel oude wijfen schooiden om geld.
Toen we dachten dat we verdwaald waren vonden we het oude centrum weer.
Op de kaart stond een park, maar nergens stond een bordje met de parknaam, maar we bleken goed te zitten.
Vandaag hadden we een echt vakantiegevoel, want hier doen ze gelukkig niet mee aan de Euro.
Later die dag namen we dezelfde catamaran terug naar FINLAND.
Nadat het de hele dag prachtig weer is geweest begon op het moment van varen een ware zeestorm.
Waar ze sochtends nog centjes verdienden met de winkel en de vele gokkasten was het nu bekleding redden door middel van het uitdelen van ontelbare hoeveelheden kotszakjes.
Ik werd zelf niet misselijk, maar gelukkig sommige rijke stinkerds in de eerste klas wel!!
In Estland moeten mensen dansend oversteken.
Ook daar weer fietsers tussen de voetgangers.
Kleurige gebouwen.
Met kleurige torentjes.
"
AAaaaaaaaarghhh, NEE, Niet ook hier!!!! This is toch not ook al America?
Mijn verjaardagstaartje en een gedeelte van een Estlandse stoel.
De Russen hadden Estland lang bezet gehouden, met grof geweld ingenomen.
En ook dat mag nimmer vergeten worden.
Ach, er mag zoveel niet.
Dit ben ik, jarig en wel!
Ik heb nog veel meer foto`s geknipt in Estland, maar dat komt later allemaal nog wel een keer.
DAG 9:8-8
Vandaag was de laatste dag dat ik 30 was en daarom zal het wel wat regenachtig geweest zijn.
We hadden woeste plannen voor morgen dus maakten er een relaxste dag van.
Morgen een dagje estland, even de zee oversteken en koekeloeren maar.
Ik toog naar een internetcafe <==aanklikbaar) en maakte savonds een vrij fikse boswandeling.
In de tram, er stappen steeds mensen in en uit.
Verlaten metrogang diep in de middag.
Vlaggen voor de camping, en een houten gebouw, tiperend voor Scandinavie.
Mijn poepbroek weer schoon.
Op de roltrap naar bovengronds.
Een scheve kade.
Zicht vanaf zee op de skyline van Helsinki.
Tipisch Fins, een piepklein eilandje vol met bomen.
Nog een stuk muur van de vesting waar ik op 7 augustus was.
Door een doorkijkje.
De al reeds eerder geplaatste foto`s vindt u trouwens
hier
DAG ACHT, wederom zondag, en deze dag deed zijn naam eer aan.
Deze dag bezochten we de Suomenlinna eilanden.
Vier eilanden met elkaar verbonden door wat bruggen, ze liggen een kwartier varen van de kust.
Op de eilanden bevinden zich enorme militarie vestingwerken uit een ver verleden.
Vol met geheime gangen en ophogingen, al met al een heel geklauter.
Er zijn dingen die resten uit 1748, toen behoorde Finland tot Zweden, maar er is later wat bijgebouwd door de russen.
We hebben heel veel gelopen en heel veel gezien.
Onder andere een duikboot, ook van binnen.
We mochten daar even in kijken voor vier euro, en je zag dan pas dat je niet eens naar boven mocht.
En natuurlijk was er ook nog natuur.
Dit bootje vaart gratis de hele dag heen en weer.
Russisch roze.
Een foto van een foto en een stukje muur.
Verdedigingswerken.
Men kan via bruggen van het ene naar het andere eiland.
De duikboot, ook van binnen te bezichtigen.
Dat staat hier beter dan op de zeebodem.
Uitzicht van een terrasje waar we drie koppen koffie en drie koeken namen voor tien euro.
De kannonen, buiten dienst.
En tot slot nog een stuk muur.
En er is meer, de vakantie ging voort.
DAG 7 Alweer: korte broekenweer
Het metrostation bevindt zich vlakbij de camping, even de weg oversteken en je bent er.
De kaartautomaat was nog even een gepuzzel, maar ook dat kwam wel weer goed.
We stapten midden in het centrum uit om eerst even een fatsoenlijke kaart en wat folders te halen bij de toeristeninformatie.
Onderweg zagen we in een parkje nog een dans en muziekoptreden.
Helsinki is een mooie stad, gezellig en druk.
We aten wat lokaal voedsel en bewandelden een eilandje rond.
Daarna nog een joekel van een kerk/ katedraal gezien.
en we besloten de dag met een toerisentramrit van een uur, zo zie je de hele stad en je kan er bij zitten.
Na wat broodjes hamburger met patat met de metro weer naar de camping.
savonds de meegekregen folders bestudeerd en de aankomende dagen volgepland.
Dit paaltje koos ik uit om vast te leggen.
Deze kerk wordt opgeknapt.
En hier wilde een vogel graag op de foto.
Ik moest een enorme lange trap opklauteren als ik naar boven wilde.
En dan is dit het uitzicht.
Er is overal bezuinigd op regenpijpen, hier een voorbeeld.
Mooi afgewerkt allemaal, vroeger was hier wel geld voor.
Pilaren vind je niet alleen in Rome.
Fotograferen verboden, dan zal het plaatsen van deze foto ook wel niet mogen.
Nogmaals die dom, nu zonder afleidende vogel.
Er was wel meer, maar dat komt nog wel een keer.
Ik heb al mijn hele leven kippen.
Ze scharrelen wat rond, leggen wat eieren, worden oud en sterven.
Sommige van die kippen zijn heel bijzonder, dat is dan op dat moment mijn favoriete kip.
Dit is Opoe-kip:
Opoe-kip is heette niet altijd zo, in het begin was ze naamloos.
In 1997 werkte ik met een collega op een fabriek (gewoon als schilder)
En mijn collega kende iemand die wat kippen kwijt wilde omdat ie ging verhuizen.
En aangezien mijn kippen tot de natuurlijke dood mogen blijven mocht ik ze hebben.
Ik kreeg zes kippen, waaronder opoe.
De kippen werden oud, ik kreeg ook weer andere kippen en zo maar door.
De ene na de andere kip stierf op den duur.
Maar opoe bleef maar leven, opoe werd echt stokoud, en ze kreeg haar naam.
Ze werd zelfs een keer broeds omdat jonkies ook broeds werden.
Ze mocht toen op eieren zitten waar een andere kip na twee weken van afgestapt was.
En ze was de beste kippenmoeder die ik ooit heb gezien.
Opoe werd wankel, opoe werd wat blind, en opoe werd zeer tam.
Tja, en toen was ik op vakantie in Helsinki en er kwam een sms-je binnen op vijf augustus.
"Opoe-kip is twee dagen geleden helaas overleden"
Gelukkig heeft ze niet geleden, of het moet zijn dat ze me miste.
DAG 6,5 AUGUST.
Een prachtige stralende dag, lekker relaxed naar Helsinki getogen.
Vanwege het ontbreken van ringwegen dwars door het centrum gekomen, alwaar de wegbewijzering naar de camping begon.
De camping was stampvol, en de nog lege plekken waren gereserveerd.
Maar achter op het terrein was nog wel plek.
De voortent moest er ook maar even voor, dat ging vrij lastig met de haringen.
Toen ik de vloerbedekking aan het leggen was werd geconstateerd dat ik poep aan mijn schoen had en ook al wat aan mijn broek gesmeerd.
Akefietjes die wel op te lossen zijn.
De stadsgeluiden trekken, morgen de stad in!
Mijn auto en caravan.
Metro.
Beetje bizarre verkeersituatie daar.
Met echte vogels.
Dit is een gebouw dat de Russen ooit eens bouwden toen Helsini nog van hun was.
Hier een andere kijk op hetzelfde gebouw.
Dat doen Finnen met hun boodschappenwagentjes.
Op deze boot ben ik niet geweest.
Een eenpersoonszitbankje.
En tenslotte nog meer boten waar ik niet op geweest ben.
Als alles blijft functioneren morgen meer shockerende verhalen.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 7729-7736 van 8818 |
Volgende Pagina »
