Log verdwenen :(

De log die ik gister had geschreven is helaas verdwenen.
Niet dat het een bijzondere log was dus zo'n ramp is het ook
weer niet. Heb nu even weinig tijd om veel te schrijven, want
ik moet zo naar me werk toe maar dit was dus de reden dat
hij niet geupdated was.

Bjorn

Bah!

Explosie in Praag!,
ook te lezen op fok.nl
Dat is nou weet k*t nieuws jongens, ik hoop dat er niets is met mijnheer Smurf maar schrikken is het zeker,
Toen ik dit hoorde (las op nu.nl) dacht ik meteen, damn, misschien was hij wel in de buurt!

We zullen het hoop ik horen, zijn verhaal, ben best benieuwd!

René (gastlog/onderhouder van... )

Weekend

Het is weer lekker weekend, het zonnetje schijnt buiten.
In het weekend ga ik vaak leuke dingen doen met vrienden,
als ik daar tenminste genoeg tijd voor heb want heb het vaak
gewoon te druk.

In het weekend draai ik vaak als dj in een jeugdsoos hier, of
draai een bardienst. Altijd heel gezellig, maar tijdens de vakantie
is het erg druk omdat er nu een hoop op vakantie zijn en er dus
weinig mensen zijn die normaal ook diensten draaien.

Normaal komt daarbij nog me voetbal maar gelukkig hebben we
nu even zomerstop. En natuurlijk niet te vergeten nog allerlei extra
dorpsfeesten waar we toch ook altijd wel graag heen gaan.

Vandaag heb ik gewoon lekker vrij weinig te doen, alleen me vrieden
moesten werken dus naar het strand ga ik niet, dus gewoon maar lekker
een dag lekker relaxen en vanavond een BBQ op het werk.

Tjechie, Praag en meer geblaat van Renesmurf

Hallo, Renesmurf meldt zich vanuit een zonovergoten Praag.
Praag is van buiten spuuglelijk, een goor industrieterrijn, en veel plastic zooi.
En enorme hoeveelheden reclame, voor van alles en nog wat.
Veel asfalt en nog meer beton.

Maar van binnen, hartje centrum is het betoverend mooi, prachtig.
Veel pleintjes, schitterende geveltjes en een boel sfeer.
Het heeft wel wat van Amsterdam.
Ik zit op camping Camping Sokol en daar blijf ik nog wel een poosje.
De douches zijn me wel iets te krap, maar je kan niet alles hebben.

Een uitgebreid verslag volgt later, als ik zin heb, anders niet.

Het openbaar vervoer is prima in orde, maar wel op geheel Tjechische wijze.
De bussen rijden prima op tijd, maar de caufeur zit achter een dikke glaswand.
Net als in de Tram stempelen de mensen zelf hun kaartje, controle heb ik nog niet gezien.
Mensen zijn hier vast erg trouw, en ook best wel zwijgzaam.

In de bus zit geen stopknop, wat `s avonds een beetje vreemd is.
Hij stopt gewoon bij elke halte, ongeacht er iemand in of uit moet.

De metro zit heel diep onder de grond, echt heel diep.
Er zijn maar drie lijnen, maar dat lijkt mij ook genoeg.
Tot zover, later meer, misschien. (je weet het maar nooit)

Schrijfstijl

Massel zei in zijn reactie dat hij mijn schrijfstijl niet echt kon volgen.
Dat hij elke zin een paar keer moest lezen voordat hij
begreep wat ik wou zeggen. Zelf denk ik dat het verschil tussen
de schrijfstijl van Renesmurf en mij komt doordat Renesmurf vanuit
een nuchter oogpunt schrijft en ik meer mijn gevoel in de woorden leg.

Verder is het moeilijker om nieuw te beginnen dan iemand te vervangen.
Er is een bepaalde verwachting, en wat ik verwachte en al van te voren
aangaf zal ik nooit op dezelfde manier als Renesmurf kunnen loggen.

Natuurlijk kan ik dingen vanuit een nuchter oogpunt bekijken maar ze
zo opschrijven kan ik niet. Een simpel voorbeeld:
Een baan als journalist zal voor mij nooit weggelegd zijn maar
misschien zou ik toneelstukken heel goed kunnen schrijven.

Slecht slapen

De laatste tijd slaap ik behoorlijk slecht, is het niet van de jonge uilen die bij ons achter in de boom
snachts lopen te krijsen dan is het wel doordat er veel gedachten door me hoofd spoken.
Veel denk ik na over me toekomst, ik ben nu 22 jaartjes jong en merk steeds meer
dat ik echt wat serieuzer word en echt nadenk wat ik nu wil gaan doen.

Na het behalen van maar 2 diploma's (Kok en Detailhandel) merk ik dat dit niet genoeg is.
Op dit moment denk ik er sterk overna om me middenstandsdiploma te gaan halen.
Maar ja op dit moment een eigen bedrijf beginnen kost een hoop geld, en neemt
veel risico's met zich mee. Daarbij wat voor een bedrijf zelf gedacht aan iets van een lunchroom
of een restaurant, maar daar zijn er al heel veel van dus zou ik dan iets heel nieuws moeten
verzinnen en iets goedkoops. Verder heb ik gedacht aan een bloemenwinkel, maar daar
heb ik zelf weinig verstand van me vader wel, dus zou ik die erbij moeten betrekken.

Maar ja zou die zo'n stap durfen te nemen? En kan ik daarmee genoeg geld verdienen
zodat we er beiden van kunnen leven? Me vader heeft al eens een bloemenwinkel gehad
en dat liep toen super, maar ja dat was in 1994. Nu leven we in een tijd met de economie op de kop.

Ik moet dus echt met iets nieuws en verfrissends komen om iets succesvols ervan te maken.

De NS

Me broertje heeft een nieuw spelletje gekocht: Railroad Tycoon erg leuk spelletje
maar heel moeilijk. Je eigen stations bouwen zorgen dat de treinen blijven rijden
regelen dat grondstoffen vervoert worden goedkoop in gaan kopen en duur verkopen.
Verder nog eigen fabrieken bouwen, rechten kopen om spoor aan te leggen een hele
organisatie. Maak je verlies dan ga je failliet, wil je te snel gaat het ook fout, ga je te langzaam
ja dan verlies je het spel want dan heeft de andere treinmaatschappij de mooie steden
al ingepikt. Misschien krijg ik zo toch nog eens respect voor de NS.

Bjorn

Taizé religieuze plek voor softies?

Rene vroeg in zijn comment of Taizé een religieuze plek was voor softies.
Het antwoord hierop is eigenlijk heel makelijk en nee het is geen plek voor religieuze softies.

Wat is Taizé dan wel, dit jaar was mijn 3e jaar en telkens was de belevenis Taizé weer heel anders.
Het is heel moeilijk om uit te leggen wat Taizé is en probeer het al 4 jaar nu.
Nog steeds krijg ik het niet met de juiste woorden op papier, en kan de juiste gevoelens
niet beschrijven. Toch denk ik dat ik dit jaar met mijn omschrijving heel dichtbij het gevoel Taizé ben.

Voor ik het eerste jaar naar Taizé ging en er van hoorde van mijn neef had ik zoiets wat heb ik daar te zoeken
ik had weinig met het geloof, en dan naar een klooster toe gaan? Elke dag 3x per dag naar de kerk?
Een gespreksgroep met mensen uit andere landen? Moet ik daar aan gaan vertellen hoe ik me voel?
Ook nog een anderhalf uur werken? Maar één biertje per dag drinken?
Nou dan ga ik toch liever naar Spanje toe, lekker alle discotheken en kroegen
langs, lekker bier drinken op het terras, meiden versieren. Maar ja... hoezo Nederlands het is wel
goedkoop, kan ook gewoon lekker gaan relaxen in de zon daar natuurlijk. Oke ik ga mee.

Het eerste jaar dat ik naar Taizé ging was ik net met problemen uit huis gegaan, ik had als het ware
een muur om mij heen gebouwd, waar niks doorheen kwam, toonde geen emoties naar buiten toe.
Het eerste jaar Taizé was dan ook heel moeilijk want wat je juist in Taizé hebt is dat iedereen zijn
gevoel laat zien. Iedereen is open en eerlijk naar elkaar toe, iedereen heeft alles voor elkaar over,
samen deel je alles, alles doe je met elkaar. De muur die ik om me heen had werd al meteen de eerste dag
afgebroken, iets wat ik niet had verwacht en toen ook niet wist wat ik ermee aan moest. Iemand zei ga mee
naar de kerk, en dat deed ik dan maar. Ik had er totaal geen zin in wat moet ik in die kerk? Eenmaal in de kerk
begonnen de tranen toch wel te komen, ik kon nadenken over alles dingen op een rijtje gaan zetten.
De mooie kerkdiensten in Taizé, veel muziek weinig gelul, alleen de kwartier stilte was toch wel even wennen
de eerste keer. Na deze kerkdienst ben ik echt elke dag twee keer per dag naar de kerk gegaan, het gaf me
echt goed de tijd om na te denken en ik veranderde in Taizé ik vond me ware ik terug. De leiding gaf dan ook
de beschrijving: Het eerste jaar moeilijk, op zoek en gevonden in Taizé.

Het tweede jaar Taizé wist ik wat ik kon verwachten, en ging dan ook heel rustig erheen. Mensen terug zien
uit het eerste jaar, het was een kleinere groep dan het jaar daarvoor maar een heel gezellige groep, we
praten veel met elkaar konden elkaar allemaal goed, en deze week was eigenlijk heel relaxt, wat ik had
opgebouwd van het eerste jaar de rust in mij zelf had ik nog steeds. Ik werd dan ook al snel de vader
van de groep genoemd, de mensen die voor het eerst waren, daar stond ik klaar voor, ik wist wat voor
een dingen hun tegen konden komen. Sommige kwamen ze tegen en dan stond je voor ze klaar.
De omschrijving van de leiding van dat jaar was dan ook: Bjorn zorgzaam, behulpzaam, met iedereen betrokken
een vader voor de groep.

Er was toen een jaar dat ik jammer genoeg niet mee kon, eerst kon ik geen vrij krijgen van me werk
en een week voordat ze naar Taizé gingen kreeg ik ineens te horen dat er geen werk meer was, maar
kon jammer genoeg toen alsnog niet mee.

De derde keer dit jaar was het eigenlijk onverwachts dat ik mee ging, ik sprak toevallig een vriendin
en die zei dat ze naar Taizé ging, ik vroeg de datum en ging mee. Weer wist ik wat ik kon verwachten,
maar dit jaar was heel vreemd omdat ik verliefd werd, en me toch wat afzonderde, waardoor
ik Taizé weer heel anders beleefde. Toch ook wel weer nuchter maar moeilijker dan het tweede jaar.
Het was weer een beetje zoeken naar iets, wat ik ook wel weer gevonden heb.
De leiding gaf dit jaar dan ook de beschrijving: Vragen... Vragen.... maar ook antwoorden behulpzaam en
betrokken, ergens tussen haakjes stond nog: (Hoezo macho, geen knuffel?)

Nu kan ik zeggen na 3 jaar in Taizé geweest te zijn dat elk jaar na de thuiskomst van Taizé dat je het
nog best moeilijk kan hebben, omdat je een bepaalde rust en openheid in Taizé hebt die je thuis niet
hebt. Hier is het tegenwoordig al als je iemand per ongeluk aanstoot dat je ruzie hebt, je kan minder
over je gevoelens praten, als je al als jongeren erbij wil horen moet je al niet zo'n gevoelige 
persoon zijn maar stoer zijn. Nu in Taizé heb ik geleerd mezelf te zijn, en dat meer mensen
me dan veel leuker vinden, dat ik zo leer wie echte vrienden zijn. En het belangrijkste
dat ik mezelf veel beter voel. Taizé is zeker geen plek voor softies, want ik heb genoeg mensen
gezien die heen gingen en net als mij waren schijt aan iedereen, en die terug kwamen als hele andere
mensen, en nee je hoeft niet te geloven om daar heen te gaan want het mooie aan Taizé is dat ze je
vrij laten om zelf te beslissen of je naar de kerk gaat en dat soort dingen, en het mooie is juist
dat iedereen dan juist naar de kerk gaat, juist naar de gespreksgroepjes gaat, en dan leer je veel
dingen, je talenkennis, hoe doen ze bepaalde dingen in andere landen, hoe is het uitgaan in bijvoorbeeld
Litouwen, gebruiken ze in Polen ook veel drugs. Je leert veel in zo'n week en dat is toch wel de kracht van Taizé.
Je kan zijn wie je bent, en kan een hoop en ja je mag maar één biertje per dag drinken, en ja er zijn bepaalde
regels. Maar toch weet ik dat iedereen die naar Taizé zal gaan een superweek heeft en een hoop leert.

Bjorn

Hieronder nog een stukje tekst zoals ik het beschreven heb voor het boekje
wat wij elk jaar maken na Taizé.

Lees verder