DNA, een bijzondere uitvinding, maar ik vertrouw het niet.
In mijn wangslijm, bloed, haar en verder overal schijnt een DNA code te zitten.
Met het blote oog niet te zien.
Maar met onduidelijke onderzoekjes komen ze er wel uit.
Stel je voor dat ik aangeklaagd word voor weet ik veel wat.
Dat kan.
Alles kan.
Dan nemen ze wat DNA af en zeggen, na onderzoek, ja, jij was het!
Wie gelooft dan nog mijn onschuld?
Volgens mij lullen ze maar wat.
DNA is een vorm van religie die de mijne niet is.
Het wordt steeds onduidelijker in dit land.
Als je niet op universitair nivo geschoold bent moet je de heren maar vertrouwen.
Nou, ik vertrouw ze niet!
Ben ik hier uniek in?
Nog even en ze voorspellen wanneer je dood gaat.
En wat dan als je over je tijd heen bent?
Kortom, DNA: ik ben er nog niet uit.
Daar ga ik weer, even mijn wekelijkse stokje update doen.
Toen de herfst begon wierp ik een estafettestokje weblogland in.
De opdracht was :
Zet een smurf op je site en vraag een ander dat ook te doen, en geef deze opdracht mee.
En aldus geschiedde. M
et wat haperingen belande mijn stokje de vorige week bij Tinybear. wat heel geen Belg bleek.
Tinybear had veel smurfen, maar gooide ze weg.
Zonde.
De opdracht werd niet geheel begrepen want het stokje werd niet doorgegeven.
Het werd de lucht in gesmeten.
Gelukkig ving mijn maatje
Rene hem op.
Hij plaatste dit:
Omdat bij het internetten een muziekje hoort.
Razendsnel ging het stokje richting
Marc en die plonste dit:
Marc dacht dat dit een marketingstunt van mij is.
Nou, het is meer een experiment.
Enerzijds kijk ik of mensen meedoen, anderzijds ontdek ik zo nieuwe sites.
En misschien ontstaan er zo ook nieuwe kijkers.
De volgende stokjesplaatser was
Bart.
Bart is een fijne fotologger, of hoe dat ook heet.
Nu werd mijn stokje weer Weblog.nl land ingeschoten.
Hij belande bij
Chanty en dat leverde deze smurfin op:
En zij smeet hem richting
Sissi en die maakte er een alleraardigst spelletje van.
Wat zijn de namen van de smurfen, wie is welke smurf en smurfen jullie het verschil tussen deze smurfen? De winnaar won een dag smurfen.
Het stokje smurfde vlug naar
Rian en die heeft een heel mooi plaatje gevonden.
Sisao was de volgende:
Komt mij wel bekend voor!
Maar een smurf is een smurf.
En verder ging het stokje, nu naar
Merel en zette dit neer:
Geweldig he? Voort was de beurt aan
Marietje En wat die allemaal gaf en wat daarna kwam staat allemaal onder
Lees verder
Wel interesant, zo`n gastlogger, maar meneer maakt wel gelijk mijn alfabet in de war. Maar dat is ook wel eens leuk. Nu ik even weer. Merkwaardig nieuws, gehoord op de radio.
Een kleine beschadiging van uw voorhuid onder invloed van vorst sneller doorscheurt.
Rijden met een beschadigde voorhuid onveilig is.
Uw voorhuid is gemaakt van gelaagd glas, waardoor versplinteren onmogelijk wordt.
De kans op doorscheuren van een beschadiging van uw voorhuid wordt vergroot door zomerse temperaturen (zon)
Zo leer ik nog eens wat.
Mijn naam is Bumble, tot voor kort logde ik op mijn eigen website, bumble.nl. Deze is vanmiddag offline gehaald door mijn provider, volgende week komt mijn website weer online bij een andere provider waarschijnlijk.
Renesmurf bood me aan, om toch mijn logverslaving voldoening te geven, te gaan gastloggen hier. Ik ben een verhalen schrijver en morgen post ik hier mijn eerste verhaal.
Ik hoop dat het jullie gaat bevallen!
http://www.webwereld.nl/nieuws/16943.phtml Dit is een nieuwsbericht, mijn site is offline gehaald, dat heeft ook hiermee te maken.
Vandaag een lekkere vrije welverdiende ATV-dag.
Dus eens tijd voor een bezoekje aan de kapper.
Nog langer uitstellen kon echt niet meer.
Ik wacht altijd veel te lang.
En het groeit maar door en door.
Mijn enorme haarbos moest maar eens flink gekortwiekt.
Tijdens het knippen onstaat altijd een gesprek.
De kapster wilde gaan winkelen in Amsterdam.
En daar dan een nachtje overnachten in een hotel.
Ze hadden nog geen geschikt hotel gevonden.
De hotels die zij gevraagd hadden doen alleen complete weekend overnachtingen.
Dat is toch te absurt voor woorden?
Alles draait ook om geld.
Ze mogen een week van te voren terugbellen en als er nog plaats is mogen ze komen.
Dubbele overnachtingen gaan voor.
Dat verdient beter.
Hoe dit af gaat lopen zal ik nooit te weten komen.
Zo gaat dat bij een kapper.
Ze kletsen en knippen wat, en onze levens scheiden zich weer.
Bij de volgende knip-beurt weet ik niet meer wie mij de vorige keer knipte, dus ontstaat er dan opnieuw een lul verhaaltje.
Dat ik schilder was zag ze wel, er zit altijd nog ergens verf.
Zucht, overgenomen van Fok:
De VPRO heeft besloten de tiende Nationale Wetenschapsquiz, die morgen zou worden opgenomen, toch af te blazen. Aanleiding is de publicatie van de vragen in de VPRO-gids. De vragen werden per ongeluk deze week al geplaatst waardoor de zes kandidaten, drie hoofdredacteuren van dagbladen en drie wetenschappers, zich op de quiz konden voorbereiden.
Eerst wilde de VPRO de opname toch nog door laten gaan uit respect voor de kandidaten. De presentator Wim T. Schippers voelde daar echter niet veel voor. De VPRO heeft nu besloten de quiz op TV te vervangen door een uitzending met een korte toelichting op de antwoorden.
Wat kan een mens gelukkig maken?
Heel veel!
Maar ongelukkig voel ik me sneller.
Veel webloggers stoppen omdat ze er geen plezier meer aan beleven.
Ik vraag me ook wel eens af of ik er wel voldoende plezier uit haal.
Dat geld ook voor mijn werk.
Soms vraag ik me af of ik het nog wel leuk vind.
Maar ja, wat moet ik anders?
Tja, vandaag weer een aanslag in Istanbul.
Dat is geen pretje, maar het doet me weinig.
Dat vind ik op zich al erg van mezelf.
Dierenleed, daar word ik echt somber van.
Varkensmesterijen, nertsfokkerijen en legbatterijen horen helaas bij dit land.
Gelukkig hoef ik het niet te zien.
Van de week zag ik iets wat ik wel vaker zie.
Veel mensen hebben achter hun huis een konijn in een veel te klein hokje.
Dat is erg.
Op zulke momenten voel ik mij diep ongelukkig.
En het ergste was nog dat het arme diertje geen drinken meer had.
Zijn flesje was leeg.
Welnu, vandaag kwam ik daar weer.
En tot mijn grote verontwaardiging was het flesje nog steeds leeg.
Ik heb het maar snel gevuld.
En Flap ging gelijk flink drinken.
Maar dit soort dierenleed is zeer ernstig.
Ieder mens mag maar dieren kopen en kwellen.
En ik word daarmee geconfronteerd.
Ik begrijp die mensen niet.
Maar ja, ik begrijp zoveel niet.
