Deze rotonde leidt de Beertsterweg en de Oostelijke Rondweg in goede banen. Het kunstwerk is speciaal voor deze plek bedacht en gemaakt door kunstenaar Huub Kortekaas. De kunstenaar heeft de afgelopen jaren meermaals geëxposeerd in het Rosarium in Winschoten.
Het kunstwerk Rozenblad is 7,77 meter hoog en 5,55 meter breed en vormt een herkenningspunt vanaf de A7. Het beeld is geïnspireerd op de omgeving en situatie van het gebied: een Rozenblad, verwijzend naar Winschoten als rozenstad en als ‘roos in de regio’, drie takken met bladeren wijzend naar de drie samengaande gemeenten en evenveel bladen als dorpskernen.
De aanschaf van het beeld is mogelijk gemaakt door samenwerking tussen en financiering door de gemeente Winschoten, de provincie Groningen en de Ring Blauwestad.
Mensen vragen wel eens aan mij wat Wim T Schippers tegenwoordig doet.
Welnu, een beetje googlen leert veel, maar een trouwe volgeling is natuurlijk geabonneerd op de nieuwsbrief van het genootschap.
Wim schrijft tegenwoordig toneelstukken.
En hij maakt kunst.
Dit is zijn nieuwste werk:
Als kind kregen we thuis een videorecorder, en al snel had ik een eigen collectie.
Natuurlijk nam ik alle smurfentekenfilms op, maar ook de tekenfilm, Als je begrijpt wat ik bedoel, van Marten Toonder.
En tegenwoordig luister ik elke werkdag naar Hoorspel Bommel.
En hun nieuwsbrief vertelde me dat er van alles op youtube staat, ook het enige lied uit die film:
Een tranentrekkende tekenfilm was het, het wordt tijd dat ze weer eens zoiets maken.
(Wie zoekt kan veel en veel meer vinden.)
Daaruit blijkt dus dat er in Winschoten sinds 1911 films vertoont worden. Ik ben geboren in 1974, en in de jaren 80 bracht ik regelmatig een bezoekje aan ons Scala Scoop Theater. Want theater was het, als de zaal gevuld was doofden de lampen en ging het doek open! En dan kwam er reclame en dan pas de film, en in de pauze kochten we wat lekkers.
In de jaren 90 had ik wel genoeg van bioscoopbezoekjes, en de bioscoop besloot dan ook om te gaan verhuizen. Het pand in de langestraat werd omgebouwd tot een Giraffewinkel, en daar is niks wat herinnerd aan de vervlogen tijden. Hun nieuwe pand kwam op het marktplein, en de voormalige brandweerkazerne, met de laatste trapgeveltjes van Winschoten, werd er voor met de grond gelijk gemaakt. (schande!)
Voor naam van de nieuwe bioscoop werd de bevolking gevraagd met suggestie`s te komen, en werd uiteindelijk Hollywood. Tja, dat heb ik altijd een klotenaam gevonden, in namen verzinnen zijn ze hier niet goed.
Ik heb daar, na opening, eenmalig een bezoekje aan gebracht, en Filmpje, van Paul de Leeuw gezien. Het was toendertijd de modernste bioscoop van europa!
Er waren geen pauzes meer, en alle stoelen waren voorzien van een knopje, als je daar op drukte kwam er iemand langs om je bestelling op te nemen. Want een bioscoopbezoek moest worden gezien als een avondje uit, met een hapje en een drankje. Ik vond het niks, ik miste een doek. Voor de film begint moet het doek opengaan, anders is het niks.
Begin deze eeuw kwam de bioscoop in zwaar weer terecht, en de gemeente is al eens financieel bijgesprongen. Wie wil zien hoe de bioscoop er uit ziet klikt HIER maar even, en kan tevens lezen wat ik in de krant las. Dit is hun website, zie HIER.
Ik citeer een geemotioneerde Frits Spits: "Ik ben heel verdrietig daarvan. Echt. Het is niet goed, het is voor het land niet goed. Dit is niet goed. Het gaat mij om de hartigheid, om schoonheid, om echtheid. Daar gaat het in leven om, dat je de mensen eerlijk in de ogen kunt kijken. Dat kan niet meer, het is afgelopen. Dat is echt een ramp gewoon."
Daarom heb ik vandaag geen mening, geen verhaaltje, maar een paar zelfgeproduceerde filmpjes.
Tessa is mijn nichtje, ze is twee jaar en was een dagje op bezoek, dat filmde ik, en de leukste toon ik.
Giechelen met Quandy:
De tafel dekken, we hebben enorme honger:
Opruimen zit er al vroeg in, en rommel maken ook, en opruimen ook.
Hedenochtend belde Giel Beelen met Frits Spits.
Het ging over het tv interview van een dag eerder bij De Wereld Draait Door.
Frits was boos, en werd door Giel nog bozer " Op jouw ’fucking manier’ jaag je luisteraars weg" en hij hing op!
Beluister hier maar!
Ik besloot de uitzending eens online na te kijken.
En het was het slechte interview dat ik ooit gezien heb!
Omdat niemand het op youtube gezet had doe ik het zelf maar, met hulp van Patrick.
Matthijs van Nieuwkerk presenteer de Wereld draait door.
Matthijs van Nieuwkerk draait zelf door, had het beter kunnen heten.
Matthijs van Nieuwkerk heeft een redactie dat bepaalt welke gasten er komen.
Matthijs van Nieuwkerk doet soms goed alsof die geintereseert is zijn gasten, maar dat is die niet.
Matthijs van Nieuwkerk wil snel en door, er is geen tijd voor inhoud.
Matthijs van Nieuwkerk heeft meer interesse in zijn vragen dan in de antwoorden.
Matthijs van Nieuwkerk wil alleen mensen ontvangen die beroemd zijn.
Matthijs van Nieuwkerk heeft geen rust in zijn hoofd.
Matthijs van Nieuwkerk ontvangt de nestor der Disc Jockeys en weet niet eens wat die nu allemaal doet!
Matthijs van Nieuwkerk hoef ik niet...
Eigenlijk was ik op zoek naar de podcastaflevering van de Frits Spits top 60 die gisteravond op Kxradio te horen is geweest.
Maar al wat ik vond, de aflevering staat niet online.
Ik stuite wel opeens op een site van de KRO.
Wow, de allerlaatste Breakfast Club, en de allereerste Evers Staat op!
Ik heb ze gedownload (daar heb ik een truukje voor) opgeslagen en beluisterd.
En ik herinner me er nog hele flarden van.
De Breakfast Club blikte prachtig terug, op vijf jaar hele mooie radio.
Ik heb het niet in mijn hart kunnen sluiten, maar toch deed het me wel wat.
En de eerste van Evers, op nieuwjaardag van 1998 herinner ik me ook nog, want speciaal de wekker gezet.
Rob Stenders kwam nog even langs, en verder was het vooral heel veel muziek, het programma had nog geen vorm.
Ze gingen Marco Bakker bellen en waren verontwaardigd dat die opnam.
En op het eind werden de Arbeidsvitaminen aangekondigd, met Wim Righter.
Radio is en blijft toch leuk, heerlijk die online ontdekkingen!
En als Spits zich meldt meld ik dat ook weer, en tot die tijd red ik me wel met deze zes uurtjes.
