Soms bewegen ze net als ik ze op de foto wil zetten.
En een tweede poging lukt al wat beter.
Op mijn pc vond ik nog twee niet gelogte foto`s uit Estland, alwaar ik mijn 31e verjaardag vierde.
Het zou nog jaren duren voor ik de laatste twee online zette, maar dat is nu dus het geval.
In Winschoten zijn ook fietspaden.
Onlangs was ik in Utrecht.
En daar aangekomen moest ik nodig plassen.
Dit keer geen mooi uitzicht vanaf de parkeergarage, want ik vond beneden een plekje.
In Utrecht gaan ze creatief met panden om.
Ten noorden van Winschoten is een dorpje met één straat, middenin de polder, nabij een sluis.
En we zijn weer onderaan.
Oud en Nieuw is dit jaar rustig verlopen, melde het nieuws, aangevuld met een hele opsomming "rustige" gebeurtenissen.
Een dikke twee dagen later ontwaakt er een politieagentje en roept dat dat helemaal niet zo rustig was.
Dit natuurlijk omdat dat de politie graag gevarengeld wil vangen, en dat op de politieke agenda wil krijgen.
Vroeger was de politieagent iemand waarbij men veiligheid zocht en vond.
En je kon hem nog de weg of iets anders vragen.
Tegenwoordig is de politie niemands vriend meer.
Oom agent let of die ook een bekeuring kan schrijven, waarschuwen is er niet meer bij.
Neem nou al die vuurwerk slachtoffers:
Hier in Winschoten veegt de gemeente gelijk de hele stad schoon op 1 januari.
Maar op tv zag ik dat ze er elders kinderen voor inzetten.
Kinderarbeid in Nederland, hoe diep kunnen we zinken.
Dat zijn kinderen die zogenaamd straf hebben.
Hun misdaad was dat ze te vroeg met vuurwerk rondliepen, en betrapt zijn!
Kreeg je vroeger nog een waarschuwing, tegenwoordig is het zero-tollerance = niks mag meer.
Kinderen worden naar het HALT buro gestuurd, en die zet ze aan het vuurwerkresten verzamelen.
Dat is ook nog eens gevaarlijk, want het is wel ontplofbaar spul waar ze mee werken.
Dan zijn er ook nog kinderen die het vrijwillig doen, maar wel in ruil voor geld.
Betaalde kinderarbeid!
Voor straf of tegen betaling dus gevaarlijk werk doen.
Dat maakt de politie niet populair.
Het gezag van vroeger heeft plaats gemaakt voor afkeer.
Men kotst op de politie, en dat wordt er als kind al ingepompt.
Op 4 januari 1997 was de laatste Elfstedentocht, toch alweer tien jaar geleden!
Reden voor de VPRO voor dit :
http://www.elfstedenwiki.vpro.nl/En reden voor mij om eens wat herinneringen en bevindingen te loggen.
Op zich hou ik niet zo van schaatsen. (scheuveln, zoals we in Groningen zeggen)
Als ik schaats is het op natuurijs, zomaar ergens of misschien een toertocht.
Nadeel vind ik dat het zo koud is, en dat het ijs zo glad is, dat ik telkens val en nogal vaak in scheuren terrecht kom.
Het is dus niet gezond voor mijn lichaam en geest, en bevroren veters strikken met koude vingers vind ik ook niks.
Ik kan het dus wel, maar niet zo goed, en plezierig is het ook niet echt.
Maar goed, de laatste keer dat ik op de schaatsen voortglibberde was dus eind vorige eeuw.
De elfstedentocht was op een zaterdag.
De TROS had toendertijd de zaterdag op 3fm, en besloot vanuit Friesland uit te zenden.
Wij hadden voornamelijk de tv aan, de NOS deed rechtsreeks verslag.
Ik herinner me dat het nogal een Friese aangelegenheid was, dus op zich heb ik er dan al niet zoveel meer mee.
Ik herinner me ook dat een schaatser een stempelpost miste (Piet Kleine), en ondanks dat tv camera`s (en dus iedereen) zagen dat hij de hele ronde had geschaatst werd hij toch gediskwalificeert.
Regels zijn regels, en wie een stempel mist telt niet meer mee.
Dat vind ik nog steeds onterecht, van zulke koppigheid ben ik niet gedient.
Zoiets haalt de hele sportieve gedachte onderuit.
Regels zijn er om de boel in goede banen te lijden, dus om mensen te helpen.
Regels moeten niet belangrijker zijn dan datgene waar ze voor staan, en al helemaal niet mensen tegenwerken.
De eindsprint heb ik niet gezien, het was toen net tijd voor een wandeling met mijn toenmalige hond (Karzan)
En het was inderdaad doodstil in het bos en op weg er naar toe, dat was wel prettig.
De eindsprint ging om Erik Hulsebos en Henk Angenent, de spuitjeskweker, en de laatste werd eerste, en Erik barste in tranen uit.(later in de vaak op tv getoonde hoogtepunten gezien)
Ik kende die mensen helemaal niet.
Erik Hulsebos was de allereerste gast in de allereerste aflevering van BenW, het toenmalige hagelnieuwe tv-programma van Sonja Barend.
Ik vond Erik maar een lul, dus ik was wel tevreden dat ie niet gewonnen had.
(toen ging die ook nog een lelijk plaatje opnemen en dat werd ook nog een hit)
Nou, dit is wat ik te melden heb over de Elfstedentocht.
En nu mag u uw herinneringen delen.
Op oudjaarsdag bakt mijn pa altijd oliebollen.
Met zo`n kant en klaar pakje en de frituurpan.
Op oliebollen hoort poedersuiker.
Toen de oliebollen klaar waren voor consumptie kwam mijn moeder er achter dat ze geen poedersuiker in huis had.
Dat wil zeggen, de aangeschafte poedersuiker bleek bruin te zijn, en dat had ze in de winkel niet gezien.
Mijn broer kwam op het lumineuze idee (wellicht via google) om suiker fijn te malen met een koffiemolen.
Want zo`n ding heeft iedereen natuurlijk wel in huis, en wij zeker. (is dat ding toch nog ergens goed voor)
Men werpe er suiker in, maalt wat en er komt poedersuiker uit!
Zo kwam het met oudjaardag wel weer goed, de oliebollen smaakten prima.
En dat bruine suiker zal wel smaken op pannenkoeken.
(en nu geen beste wensen meer, scheidt daar eens mee uit!)
Kerstmis is weer voorbij, dus wordt het tijd voor een update omtrent mijn kerstbomenfotoboek.
Bij de vorige update had ik er 14 gekregen, en nu komen er weer 14 bij, plus 4 van mezelf.
(en op een kerstboomfoto mag van alles staan, wat ik binnenkrijg plaats ik)
De totale stand is dus 32 nieuwe kerstboomfoto`s, en helemaal totaal 51, met die van vorig jaar er bij.
Allemaal te aanschouwen in mijn kerstbomenbos, en er kan nog meer bij!
Nou, wat allemaal nieuw is staat onder:
Deze mocht ik uitzoeken van Sander uit zijn eigen fotoboek.
Linda stuurde me deze, compleet met pakjes onder de boom die er niet onder horen.
Risingflow dj
Joris Peeters heeft dit staan.
Bij
Youke gaat dit voor kerstboom door.
Mysterycouple fleurt de boel op met deze boom.
Mark en
René mogen hier van genieten.
Roel Pot heeft aan een weblog niet genoeg, en houdt van paars.
Wies gaf me dit.
Aad geniet van het voorjaarsweer.
Nigel Bloemendal kwam met dit aanzetten:
Van wie deze is ben ik helaas kwijtgesmurfd, meldt u zich aub.
Update: dat bleek ook van
Wies te zijn.
Dit staat hier in Winschoten.
Dat was het topje en dit staat er onder.
Daisy doet ook vrolijk mee:
Dit is die van ons vanaf een andere kant.
Bij
Jolie zie ik een boom en een engeltje.
Dit is onze kleine versie die elk jaar overleeft, en dan een paar weken in de keuken mag overwinteren.
Van
Angelika mocht ik deze van haar site plukken.
Ik heb nog veel meer lezers met kerstbomen, kom op mensen!
En die wel meegewerkt hebben, dank u zeer.
Nog meer meer en meer, hierzo!
Sonja Barend heeft afscheid genomen van de Nederlande Televisie.
Ik kan wel gaan vertellen wie Sonja is, maar
dat kan Wikipedia veel beter.
Ik vond Sonja goed.
Erg goed.
Ze praatte langer met de mensen dan de gebruikelijke twee tot vijf minuten, en het ging altijd ergens over.
En meestal was het rechtsreeks, dat is toch spannender dan van te voren opgenomen programma`s.
Als kind zag ik al dat elke omroep zijn eigen talkshow had, en in de loop der jaren ging ik Sonja steeds meer waarderen.
Ze had een eigen mening, en laat dat duidelijk horen, en ze ging geen onderwerp uit de weg.
En ze deed niet mee met de showbizmensen die zoveel mogelijk in de roddelbladen willen komen.
Ze deed het op eigen kracht, en dat had ze.
Zo`n tien jaar geleden besloot ze om te stoppen met haar tv programma Sonja, vanuit de Rode Hoed in Amsterdam.
Dat vond ik wel lef hebben, een succesformule stoppen om toch maar wat anders te gaan doen.
(De Rode Hoed werd daarna dankbaar gebruikt voor Het lagerhuis)
Sonja bedacht BenW, een dagelijkse rechtsreekse talkshow vanuit cafe Plantage in Amsterdam.
Ze nam zelf drie avonden voor haar rekening en Paul Witteman de andere twee.
Na een jaar of vijf had ze daar ook weer genoeg van, het tv programma ging door, maar is inmiddels helaas toch van de buis gehaald.
Toen ging ze Masterclases doen, dat vond ik minder, ik zag Sonja het liefst in een studio.
Ze intervieuwde ze wat mensen op lokatie, dat was toch niet echt mijn ding.
Toen nam ze een zogenaamde sabbatical year.
Dat is een jaar vrij nemen.
En dat jaar werden er twee.
Ik vermoede dat ze zo via de achterdeur zonder afscheid de brui er aan wilde geven.
Verheugd was ik ook toen ik hoorde dat ze toch weer terugkwam met een tv programma.
En weer vanuit de Rode Hoed in Amsterdam.
Ze zou in negen afleveringen praten over wat de TV ons allemaal gebracht heeft in de afgelopen 40 jaar.
Dat was een wervelend afscheid.
En dit weekend was de laatste keer.
Gelukkig kan ik
online nog nagenieten met
De Ochtenden Het Marathon Interview.
(de vpro durft nog mensen drie uur lang aan de tand te voelen)
En hopelijk blijft het een en ander online staan op
haar speciale VARA siteEn haar laatste show,
HIER.
SONJA BAREND: Voor straks lekker slapen, en morgen gezond weer op!
Saddam Hoessein is dood, dit weekend opgehangen, volgens het Iraaks rechtssytheem.
Ik ben tegen de doodstraf.
Iemand doodmaken is moord.
En uit naam van de regering moorden vind ik niet kunnen.
Een regering dient de bevolking te vertegenwoordigen, en daar past een moord niet in.
De dood is geen straf, straffen is iemand de vrijheid ontnemen, niet het leven, ongeacht wat de persoon in kwestie op zijn kerfstok heeft.
Bovendien weten we niet wat er na de dood gebeurt, daar zijn verschillende meningen over.
En iets waarvan niemand zeker weet wat het is kan je niet als straf geven.
Indirect is ook de Nederlandse regering verantwoordelijk, want zij steunden immers de Britse en Amerikaanse aanval op Irak.
En het was al vrijwel zeker dat ze hem te pakken zouden krijgen en dat hij dan de doodstraf kreeg.
De Nederlandse regering vertegenwoordigd het Nederlandse volk, dus de meerderheid van de Nederlanders is medeschuldig.
Ik niet, want ik heb gekozen voor een partij die tegen de aanval was, ik heb gelukkig schone handen.
Zo zou kerstmis een keertje moeten zijn.
Nou, dit hebben wij dus gedaan, net als alle jaren daarvoor.
Het fonduen was wel gezellig, dat is het altijd.
Inmiddels is alles allemaal weer uitgescheten en zo.
Nieuw dit jaar was dat Tessa er bij zat.
En daarna ging ze heel lief slapen.
2006 was het jaar van haar geboorte.
En tenslotte nog even compleet met wieg.
Dit is onze keukenkerstboom.
En nog even het bewijs dat de kippen het overleefd hebben.
Volgende keer weer wat anders.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 7137-7144 van 8735 |
Volgende Pagina »
