Gezelligheid in Winschoten tijdens straattheaterfestival Waterbei op de laatste dag van augustus in 2024.
Ik weet nog dat ik naar muziek stond te luisteren voor het stadhuis en toen kwam dit voorbij, daarna filmde ik nog even wat gevels, dat vind ik leuker dan mensen filmen.
Omdat Winschoten dit jaar 200 jaar stadsrechten heeft was er op de eerste lentedagavond een lichtroute door de stad.
Toen ik met Mellow aan het wandelen was in het Sterrebos zag ik dat ze bezig waren overal lampen te plaatsen. En er stond een dranghek met QR code met informatie.
Later die avond toen ik naar huis ging fietste ik er nog eens langs.
Dit is het tunneltje Koekoek.
Daarna fietste ik richting het Markplein en ik kwam nog het één en ander tegen.
Ik maakte niet overal een foto van, maar dit natuurlijk wel even.
Zelfs de toren had een ander kleurje.
Ik heb thuis nog even op ineternet gekeken en zag dat het al uitverkocht was. Dat maakt natuurlijk niet uit, ik mag lopen waar ik wil, maar ik heb zo wel even genoeg gezien.
Ik was op een bijeenkomst in de Marktpleinkerk om eens te aanschouwen wat de gemeente voor me in petto heeft. Het was heel erg druk binnen, ik begaf me meteen naar voren om een zitplekje te bemachtigen en het geheel begon met een toespraakje van de wethouder. En daarna kwam een Limburge meneer aan het woord, die drie dagen per week in Groningen is en de rest in Rotterdam, of andersom. Hij is de man die vijftien jaar geleden het Markplein zoals het toen aangelegd is ontworpen heeft en ze hebben hem nu weer om advies gevraagd. Joost mag weten waarom, het Marktplein is het Marktplein en we doen het er maar mee zoals het is, lijkt mij.
Ik vond het ook niet zo leuk dat iemand acher mij allemaal lollige opmerkingen maakte en dat daar anderen dan weer om gingen lachen, kom dan niet als je het niet serieus neemt.
We werden verzocht om met de mobiele telefoon een code te scannen, ik was meteen ingelogt en de man stelde wat vragen die ook op het scherm verschenen en de antwoorden verschenen ook op het scherm. Bij leeftijden zag je dat elke bevolkinsgroep ongeveer even groot vertegenwoordigd was, maar er waren geen minderjarigen. Bij welk woord denkt u aan Winschoten? leverde een aardige setje woorden op, ik tikte THUIS maar meerdere mensen zeiden SODOM. De presentator wilde weten wat Sodom betekende, een bijnaam van Winschoten? Ik wist niet dat ze hier ook aan carnaval deden, zei meneer, toen gaf iemand hem even geschiedenisles.
Nou ja, na een uurtje dat geouwehoer werden we verzocht elders in de kerk plaats te nemen aan tafels en te gaan praten. Ja, koekoek, ik wachte even tot de menigte zich naar de tafels begaf en ik liep recht naar de uitgang.
Dit is wel zo fout, mensen gaan vragen of ze ideen hebben en die er haast uit trekken. Nee, een idee moet ontstaan, en daar moet iemand dan mee aan de slag.
Alsof ik zomaar zou kunnen bedenken wat er met die leegstaande sportschool/bioscoop moet gebeuren, en met die plek waar eens een pand heeft gestaan? En meer groen? Er staan toch al dertien bomen, dat lijkt me wel voldoende. Ik had nog wel willen opperen dat de pisbakken terug moeten komen, maar ik ga toch niet aan zo`n tafel zitten.
Dit filmpje heb ik niet zelf gemaakt, maar omdat het mij wel aangaat sluit ik het in.
Ik vind het goed dat burgers betrokken worden bij besluiten, dat die mogelijkheid er is. Maar ik vind het tevens een hoop gezwets en gebakken lucht, niet echt iets voor mij. Ik ben wel geweest, daarover later meer, maar niet zoveel.
Vandaag was ik voor het eerst sinds schrikkeldag weer eens naar Cultuurhuis De Klinker. Om te kijken naar de filmvoorstelling van Het Winschoter Stadsjournaal. Een groep Winschoters maakt sinds de jaren 60 films over wat er allemaal gaande is in Winschoten. Vroeger lette ik echt op wat er allemaal te zien was in De Klinker, tegenwoordig ontgaat het me een beetje. Toevallig las ik dat er gisteravond deze filmvoorstelling was, maar dat dat hedenmiddag herhaald werd en hedenavond nog een keer. En ik schat dat er wel 500 mensen in de zaal zaten vanavond, waaronder mijn vader en ik.
We zagen veel, de geschiedenis van de bioscopen in Winschoten, de besluitvorming rond de bouw van De Klinker, die er inmiddels alweer tien jaar staat. De watertoren, zwembaden, uitgaansleven, vermaak op de bevrijdingsdagen en iets over één van de twee voetbalclubs die onze stad rijk ik.
Wat ik niet wist en nu wel weet is dat ze bovenzaal van de voormalige bioscoop Scala nog intact is. Niet te bezoeken, want beneden is winkel geworden, maar het is er nog!
Morgen ben ik ook weer op stap, dan ben ik naar de Markpleinkerk. Men wil een visie en een plan van uitvoering ontwikkelen voor het Marktplein. Ik houd mijn hart vast, maar goed, de toegang is gratis en ik neem een kijkje.
Vandaag een filmpje die gemaakt is op de laatste dag van augustus 2024.
Gezelligheid in Winschoten tijdens straattheaterfestival Waterbei, waar ook gedanst werd op het Isrealplein.
En op de eerste zaterdag van de lente is het alweer tijd voor de eerste modeshow van dit jaar op het Isrealplein en tussendoor zal er wederom gedanst worden.
Als ik zeg dat mijn uitzicht in de afgelopen jaren dat ik hier woon nog nooit steeds hetzelfde is gebleven bedoel ik niet natuurlijk al die evenementen die hier plaats vinden. Dan bedoel ik puur de bebouwing in de omgeving.
Het zijn telkens kleine veranderingen waarna ik denk dat het nu wel af zou zijn, en dan toch is er elders wederom een kleine verandering. Daar oordeel ik niet over, ik klaag er ook niet over, ik constateer het slechts.
Dat hokje daar was er eens niet, en vorige zomer zaten er mensen op een dakterras aldaar.
Het meeste is al eeuwenlang hetzelfde, maar altijd aangepast aan de huidige tijd.
