Vandaag nam Frits Spits na 52 jaar afscheid van de radio.
Felix Meurders zei het nog in zijn programma, en dat programma beluister ik elke week trouw, maar slechts voor de helft. Want als Meuders op de helft van zijn programma is schakel ik over naar Spits die dan net begint met zijn programma. Daarvan beluister ik ook altijd maar de helft, want als Spits op de helft is schakel ik over naar Spijkers met Koppen wat dan net begint. Maar vandaag dus niet wegens een oersaaie lijst.
Deze opname maakte ik twee weken geleden van mijn laptop.
Ik ben niet zo heel erg goed met datums, maar Frits Spits en de Taalstaat beluister ik niet vanaf het begin, maar vanaf dat de lokale omroep hun programering ging omgooien.
Ik luisterde wel altijd naar de Avondspits in de jaren 80 en 90, vanaf het moment dat Driespoor was afgelopen. Ik vond de Avondspits zo leuk dat ik het ook op de zaterdagavond beluisterde.
Toen Spits naar radio 2 vertrok ging ik niet mee, ik heb het wel eens gehoord, maar geleuter met een weerman is niet waar ik naar ga luisteren. Toen Frits Spits begon met de Strepen van Spits ging ik daar ook naar luisteren, tot dat stopte.
Leuk feitje, toen ik de oude radio, met groen oog, van mijn opa erfde zette ik hem voor het eerst aan, en de eerste die ik hoorde was Frits Spits, hij deed op dat moment net Langs de Lijn of Met het Oog op Morgen.
52 jaar radio, en ik besta 51 jaar, en hij is nooit naar de commercielen gegaan, en ik ook niet. En volgende week hoor ik Jan Rietman en felix Meurders weer, en dan is het ook gelijk een nieuw jaar.
Ik blijf aan Frits Spits denken want hij werd regelmatig genoemd in Ronflonflon, wat ik elke dag beluister, en daarin zit zelfs een keer de spot waarin zijn stem te horen is, Drank maakt meer kapot dan je lief is.
Ik vind de Arbeidsvitaminen net zoiets als de Marktpleinkerk. Alleen is Arbeidsvitaminen een radioprogramma en de Marktpleinkerk een gebouw. Arbeidsvitaminen is bijna 80 jaar en de Marktpleinkerk bijna 800 jaar.
Waar ik op doel is het feit dat zowel Arbeidsvitaminen als de Martkpleinkerk al lang aanwezig waren voor mijn geboorte, en ze zullen ook blijven na mijn dood.
En dat vind ik een mooi idee, dat ik tijdelijk even meelift en zelf erg niettig ben binnen het grote geheel. En ik geniet van wat er al was en er na mij nog zal zijn, dat historisch besef geeft het voor mij meerwaarde.
Winschoten had allure, maar benadrukt nu vooral de helaasheid der dingen.
Het Groningse stadje Winschoten viert tweehonderd jaar stadsrechten, maar door de vernieuwingsdrang is er weinig dat herinnert aan toen. ‘Winschoten is in een generatie zijn geheugen kwijtgeraakt.’
Aldus een artikel in Trouw, wat verder onleesbaar is omdat het achter een betaalmuur staat. En deze zinnen sporen me niet aan tot betalen.
Wat ik wel weet is dat ze in de vorige eeuw teveel gesloopt hebben om ruim baan te maken voor vernieuwing, wat inmiddels alweer zo gedateerd was dat het opnieuw vernieuwd is. Maar vergeet niet, er zijn in Winschoten nog altijd bijna 50 rijksmonumenten en veel beeldbepalende panden.
De Langestraat is een slingerende winkelstraat omdat het gebouwd is langs ooit een riviertje De Rensel, en die straat is gewoon goed bewaard gebleven, en de Torenstraat net zo.
En ooit stonden er tientallen molens, nu nog drie. Het is geen Bourtange, waarin je echt terug in de tijd gaat, maar het is toch ook niet zo negatief als de Trouw doet vermoeden. Het mag dan wel niet meer zo mooi zijn als het was, en als het dus zou kunnen zijn, maar mooi is toch ook een kwestie van smaak, we maken er van wat we kunnen en we zijn nog steeds de mooiste stad ter wereld, anders was ik wel ergens anders gaan wonen.
Bovendien is Winschoten heel bijzonder, dat is elke stad natuurlijk, maar hier zijn veel dingen onlogisch, wat het wel verrassend maakt, zo is de overgang van centrum naar buitenwijk niet zo strak als elders.
In het kader van elke dag om zes uur een nog niet eerder vertoond filmpje ben ik nu bij 12 juli 2025, toen opgeladen en nu ingesloten.
En ik zeg opladen omdat ik uploaden zo Engels vind klinken. Het filmpje betreft een optreden tijdens de Nacht van Winschoten, en net toen ik één minuut gefilmd had was er een vuurwerk en lichteffect zodat ik nog een minuutje doorging.
Tijdens mijn kerstvakantie heb ik mooi even de tijd om de nieuwe kunstwerken in het Stadspark van Winschoten te bewonderen.
Toen het er niet stond miste niemand het, en nu staat het er en gaat het nooit meer weg, het heeft wel iets van een geboorte.
Het monument van beeldhouwer Natasja Bennink bestaat uit twee krachtige bronzen figuren op een grondplaat met handgeschreven woorden van Groningers. De beelden verbeelden de pijn en kwetsbaarheid die slachtoffers kunnen ervaren, de leegte die misbruik achterlaat en de kracht van heling, troost en erkenning.
De keuze voor Winschoten is bewust gemaakt. Het Rosarium is een plek die beschutting en ruimte biedt: een locatie waar mensen kunnen herdenken, stilstaan, vieren en zich veilig voelen. Die combinatie van rust, openheid en zichtbaarheid maakte deze plek bijzonder geschikt voor het monument. Fetzen de Groot, projectleider Gronings Offensief: ,,Seksueel geweld is overal. Daarom moeten we blijven spreken, blijven zien en blijven steunen. Het Rosarium biedt precies wat nodig is: ruimte voor stilte én ruimte voor verbinding.”
Ik zie het als een vorm van beschaving. Seksueel geweld is er altijd geweest en zal er altijd blijven en dan helpt een kunstwerk niks. Maar dit nu is een kunstwerk niet voor iets waar we trots op zouden kunnen zijn, maar we kunnen ons er ook niet voor schamen. We kunnen het wel bespreekbaar maken en houden, en zichtbaar.
En nu is er een plek. In het rosarium tussen twintigduizend rozen en ruim driehonderd soorten, en andere kunstwerken, in het Stadspark van Winschoten.
Binnen drie minuten ontdekten ze de Marktpleinkerk alsmede een molen en daarna gaan ze door Blauwestad. En ze hebben ook veel aandacht voor hun sponsers.
Aangezien ik alweer een heel etmaal geen enkele kerstboomfoto meer heb binnengekregen plaats ik maar weer een zelfgemaakte, deze kwam ik tegen in een supermarkt in Winschoten.
Doet allen mee, maak en mail uw kerstboomfoto, of andere meuk, of doe het mij toekomen middels de instagram, dan zet ik hem op mijn weblog en daarna in het grote kerstbomenfotoverzamelbos.
