Altijd als ik uit eet maak ik een foto voor ik het op ga eten. En soms zet ik het dan ook nog eens op mijn weblog. Er zaten nog wel bakjes met patat en groente bij.
Als ik in Amsterdam ben ga ik de toerist uithangen. Het blijft toch mooi al die gevels, maar er staat ook iets op wat tijdelijk is.
Hier ben ik nog nooit binnen geweest en dat ook niet van plan. Hoe lelijk toch lelijk blijft en mooi toch mooi.
Teksten waarvan ik denk dat ik dat later nog eens terug wil lezen.
Absurde borden bestaan echt.
Als het werkt werkt het en als het niet werkt werkt het niet.
Na de voorstelling volgt er applaus. En omdat mensen gaan staan wordt het een staande ovatie. Het is te zien dat ze dat vaker doen. Ik heb net lang stil gezeten en ben blij dat ik kan staan en straks weer fijn naar buiten kan op zoek naar de tramhalte waar de juiste tram langs komt om me terug naar de camping te brengen.
Maar eerst nog even een minuut filmen en daarna ga ik wel mee klappen.
Het betreft overigens de musical Malle Babbe over Rob de Nijs in DeLaMar te Amsterdam. En in de andere zaal was iemand anders.
In Amsterdam zijn ze wel zuinig op hun fonteinen, dat is bij ons helaas wel anders.
In het Amercan Hotel is een fototentoonstelling van Rob de Nijs te zien.
En het is gratis toegankelijk en een buitenkans om eens in dat hoten rond te draven.
Het zijn allemaal foto`s van Rob de Nijs door de jaren heen, van jong tot oud.
En dat geeft ook echt een vakantiegevoel, niks moeten en fijn genieten.
Omdat er naast een musical van Rob de Nijs is is alhier deze tentoonstelling, en doordat ik kaartjes kocht bij het theater mailden zij mij met deze tip. Zonder tips of uitzoeken beland ik niet altijd zomaar ergens.
Ik was onlangs in DeLaMar in Amsterdam om te kijken naar Malle Babbe de musical over Rob de Nijs, voor aanvang vertelde een dame dat opnames maken verboden is, uitgezonderd het eindapplaus en wat er na komt. En dit komt er na, en nog veel meer, ze doen alle nummers nog een keertje en dat gaat maar door tot elf uur.
Ik zat op het balkon dit keer. De vorige keer dat ik hier was zag ik de musical over Andre Hazes.
En wat ik dan weer een leuk toeval vind is dat ik onlangs in De Klinker in Winschoten de Joardy Show met Jim Deddes zag en deze speelden hun voortelling afgelopen week in DeLaMar. Waar één van hun al eerder speelde voor mijn ogen, hij had een rol in de musical van Hazes.
Ik was onlangs een weekeinde in Amsterdam en wat mij opviel ziet u hier.
Tegen alle stromen in staat op het Leidsche plein voor Peter R de Vries met teksten in veertig talen.
Ik moest even zoeken maar ik heb ze gevonden.
De twee muppets Statler en Waldorf die altijd op het balkon zaten en er nooit wat aan vonden maar er toch altijd weer zaten, alhier verwerkt in de gevel van de Stadsschouwburg in Amsterdam waar eens herdershonden optraden.
Een prachtig gebouw zoals Amsterdam er vol mee staat.
We waren nu waar we wezen wilden en hadden nog een paar uur om onze magen te vullen en rond te kijken.
Gisteren had ik een filmpje ban de eerste van deze maand, vandaag eentje van vandaag. Hedenmiddag op het Isrealplein in Winschoten de dorps en stadsomroepersconcours met maar liefst dertien omroepers, dat zijn schreeuwende mannen in leuke pakken.
En verderop waren oude ambachten bezig.
Er waren twee rondes, en elke deelnemers mocht dus twee keer twee minuten. En in de pauze was er een zangeres en liep ik eens over de markt en langs de oude ambachten.
Er kwamen stads en dorpsomroepers uit geheel Nederland maar er was ook een Belg en Duitsers, die gewoon in hun eigen taal schreeuwden.
Voor de pauze moesten ze allemaal iets over Winschoten vertellen, en na de pauze vertelden ze allemaal over hun eigen woonplaats of streek. De presentator deed zelf ook een voordracht, maar dat liet hij dan aankondingen door een andere kanidaat. De aankondigingen gingen middels een microfoon, maar de omroepers deden het op eigen kracht. En af en toe weerklonk het carilon, maar ja, dat hoort nu eenmaal bij Winschoten.
De prijsuitreiking heb ik laten schieten, toen zat ik alweer op mijn balkon en zag dat er mensen waren op de Winschoter Toren d`Olle Witte.
Het leven is zoals het is. Ik was onlangs een weekeinde in Amsterdam en bezocht aldaar onder andere De Nederlandsche Bank. Waar eens het geld en het goud lag is nu een museum en onder in de kluis draait een filmpje.
En ik had daar zo eens rondgekeken in het museum, rustig wandelend en niet alles in me opnemend maar gewoon her en der een snap, en onder in de kluis even lekker zitten en naar een film kijken. En net als ik besluit om eens een minuut rond te filmen is de film afgelopen.
Ik heb in een museum altijd het gevoel dat ik geen boek wil lezen. Lappen met tekst en dat gaat maar door is aan mij niet zo besteed. En ik ben ook niet iemand die graag dingen doet en overal aan gaat zitten. Ik kijk liever gewoon even rond.
En ik weet nu hoe het gaat met pinbetalingen en hoe buitenlands geld er uit ziet.
Elke keer als Winschoten voorkomt op de website van de NOS dan meld ik dat hier.
Wat vooraf ging: Een man uit Beerta zag het leven niet meer zitten en reed met zijn auto, met daarin hijzelf en zijn twee kinderen, in Winschoten de kade af het water van de Rensel in. Ze verdonken, op een zaterdagmiddag op klaarlichte dag, nog geen kilometer van mijn thuis.
Die zondag kwam er een landelijke Amber Alert, er werd de hele dag door opgeroepen om naar ze uit te kijken. Er werden zoektochten georganiseerd, in polders en natuurgebieden.
Dinsdagavond werd de auto uit de Rensel gehaald en die woensdag werd de afloop duidelijk. Een week later volgde er een stille tocht in Beerta en ondertussen werd de plek waar ze in het water gereden zijn een herdenkingsoord. Er kwamen bloemen te liggen en briefjes en kaarten en ontzettend veel knuffels.
Het geheeld werd in de nacht verlicht, niet bewaakt. Toen kwamen er drie jongemannen luidruchtig een paar knuffels stelen en ze namen het mee in de auto en maakten van dat geheel een filmpje waarbij ze zelf ook duidelijk in beeld kwamen. Gelukkig vond de politie hun adressen eerder dan de knokploegen.
In dit geval werd er snelrecht uitgevoerd en ze moeten zestig uur schoffelen.
