Minder mooi
Dit jaar is wel het jaar van mijn autopech, of beter gezegt :pech met de auto.
Ik ben maar liefst negen keer, al dan niet lopend, naar een garage geweest.
1: Begin dit jaar vertrouwde ik mijn voorband niet, hij werd opgepompt.
2: Hij liep weer leeg moest vervangen worden, maar eerst besteld.
3: Nieuwe voorbanden.
4: de auto moest gekeurd worden, afkeurd en iets moest besteld worden.
5: Het bestelde werd vervangen en er werd nog iets urgents ondekt, toen zat ik zelfs een weekend zonder auto.
6: auto gereed.
Dus ik had voorlopig wel even genoeg van garagebezoekjes.
(ik had daar allemaal al logjes over, vandaar deze beknoptheid)
Tja, en toen deed ik het stomste wat ik ooit gedaan heb.
Na een wandeling plaatste ik Quandy achterin, ik reed achteruit: tegen een paaltje!
Wel godgloeiendeenzo, de schade viel mee.
Alleen het achterlichtklepje was kapot, het licht deed het nog.
7: De garage had niet zo`n achterlichklepje, dat moesten ze even bestellen.
8: Nu werd het geplaatst.
Goed, dat was allemaal weer dik in orde en ik reed op een gegeven moment door Amsterdam, en PATS, een steentje tegen mijn voorruit.
Zoals zo vaak, niks aan de hand.
Tot de volgende ochtend ontdekt werd dat er een heuse scheur in mijn voorruit zat!
De werkweek, op de snelweg, weer PATS, nu zag ik een heuse STER!
En na de werkdag was dat ook een scheur!
Hemeltjelief, zomaar opeens twee scheuren die steeds groter werden.
Ai,ai,ai, dat rijdt niet lekker.
Ik was blij dat het een tijdje niet regende, dan hoefden mijn ruitenwissers de ruit niet te tergen.
Tot overmaat van ramp wilde mijn zusje mijn naviagtieding lenen.
Dat was niet de ramp, maar dat de zuignap muurvast onder de scheur gezogen was wel!
Maar hij ging uiteindelijk los en mee naar Panje. ( Panje = Spanje, volgens Tessa (1))
Toen werd het tijd om de verzekering te bellen.
De dame vroeg me naar mijn polisnummer en toen pas wat er aan de hand was en verbond me door.
Ik moest toen even wachten voor ik een tweede dame aan de lijn kreeg.
De tweede dame wist wat er aan de hand was, zei dat het me niets koste en vroeg mijn postcode.
Zij verbond me ook weer door, met een autoruitspecialist alhier in Winschoten.
Ik had toen wel een hele slechte verbinding, door al dat doorverbinden, tewijl ik nu met iemand sprak die het dichtstbij was.
Ik maakte een afspraak.
Mijn navigatieding bracht me eerst bij de verkeerde, en de aanwezige aldaar wees me door naar de volgende verkeerde.
Maar daar wisten ze dan ook precies waar ik wezen moest.
Wat zijn er nog een hoop gargages die voorruiten vervangen zeg.
Nu heb ik dus toch nog een fout ontdekt in mijn navigatieding.
9: En ik heb een hele schone nieuwe voorruit!
twintig reacties
Als je auto merkt dat je een ander zoekt laat hij je nog meer in de steek, zachtjes praten dus. De Suzuki heeft je wel overal in Europa gebracht, mag hij dit jaar nog voor het laatst je verjaardag vieren in het buitenland?
Zoals een ex zei:“Het afgelopen jaar ben ik je maar 8 dagen ontrouw geweest; verreweg het grootste deel van het jaar was voor jou dus wat zeur je nou!?” Dat was iemand die dingen in perspectief kon zien…
Het was minder mooi maar het is wel weer geregeld, dus dat is dan wel weer mooi! 
Auto’s worden duurder als ze ouder worden.
Ben ik weer eens zo blij dat ik geen auto meer heb. Aan de fiets kan je nog veel zelf doen.
Maar het heeft je dan wel een schone voorruit opgeleverd. En hopelijk voorlopig effe geen auto rampjes meer.
een auto moet bij mij echt betrouwbaar zijn… ik kan er niet tegen als hij niet mee wil werken… gelukkig werkt mijn V40-je meestal goed mee.
Is je navigatieding uiteindelijk niet naar (S)Panje afgereisd? Mijn auto wordt de komede dagen bijgewerkt. Ik ben er niet dus kan ik hem missen.
Zo rijd je lange tijd zonder schade en zo heb je meer schade en toestanden dan je lief is. Gelukkig is het weer opgelost.
Puntje 9 is dan nog het meest positieve! Wat kan een mens in korte tijd toch veel pech tegelijk hebben.
Tja, auto’s kosten alleen maar geld. Ik ben zaterdag en vandaag op autojacht geweest…