Brr
Onderstaand filmpje duurt slechts drie minuten en zegt eigenlijk alles.
Die heren ken ik niet, maar zij kennen elkaar al jaren.
Eén iemand kwam met het plan om naar de noordpool te gaan, en de rest voelde daar ook wel voor.
En dan jaren voorbereiding, en waarschijnlijk wel een tv crew achter zich, die er weken mee voortkunnen.
En dan is daar dat moment, dat ultieme moment.
En intieme moment.
Daarna worden ze gehaald.
Ik weet dat het op zich niet het moeilijkste punt is.
En dat op de Zuidpool zelfs een onderzoekcentrum is.
Maar het zijn wel kenmerkende punten, en ooit waren ze onbeikbaar.
Vroeger hielden ze er heel andere berekenmethodes op na, en moest men eveneens te voet terug zien te komen.
Ik weet dit allemaal omdat ik opeens verzeild ben geraakt op de wikipediapagina`s van de Noordpool en de Zuidpool.
En dan lees ik al die profielen van die ontdekkingreizigers door, en probeer me voor te stellen hoe het leven er toendertijd uitzag.
En wat voor rijke stinkerds ze wel moesten zijn wilden ze dat allemaal bekostigen.
negen reacties
Ik was even ban dat ik zeehondjes knuppelen zou zien, daar kan ik niet tegen. Dit was wel mooi om te zien. Met zo’n overlevingsreis heb je wel een doel voor ogen en dat sanp ik dan wel weer.
Ha Rene,
Dat is een hele prestatie, heb ooit het boek over Schott zijn reis naar de zuidpool gelezen, ik voel me er ook niet toe geroepen. oma
Mensen willen blijven ontdekken. En zo komen we verder. Maar goed ook want anders zaten we nog steedsnaakt in een of andere grot te verkleumen en koud konijnevlees met besjes te eten. Of zo.