Poging tot
Ik probeer vandaag een fijn gevoel te omschrijven.
Nu valt gevoel niet zo zeer te omschrijven, ik probeer dat gevoel op te wekken door de sitautie te schetsen.
Het betreft het speciale gevoel dat de vakantie is begonnen.
Wanneer heb ik dat gevoel?
Tijdens de voorbereidingen heb ik alleen nog voorpret.
Zolang er gewerkt wordt moet er gewerkt worden en dan komt er nog helemaal geen vakantiegevoel op.
Ook niet op mijn laatste werkdag, en zelfs niet als ik mijn overal in de afvalcontainer gooi.
Als ik opsta op dag van vertek heb ik ook nog niet echt het vakantiegevoel.
Hoewel ik dan wel degelijk besef dat het daadwerkelijk zo ver is.
Als we de stad uitrijden heb ik ook nog geen vakantiegevoel.
Pas na een paar uur of rijden, als de benzine dringend aangevuld moet worden.
Na het tanken even een parkeerplekje zoeken.
Dan komt mijn vakantiegevoel.
Als ik even rondloop op een parkeerplaats waar ik nog nooit eerder geweest ben.
Als ik even wat eet, en wat meegebrachte koffie drink, en mijn auto en caravan aanschow.
Dan pas heb ik mijn vakantiegevoel.
Dat gevoel blijft dan, en er zullen nog meer stops volgen en savonds beland ik ergens op een camping.
En als het even meezit dan log ik wat.
Maar dan ben ik al aan het opsommen en vooruitkijken en de boel omschrijven, zodat ik er juist niet toekom dat speciale gevoel te omschrijven.
Het lijkt me nu in elk geval wel gelukt om te vermelden wanneer dat gevoel precies begint.
Dat gevoel blijft altijd de hele vakantie.
Hopelijk herkent u er iets in en komt u zelf met uw eigen omschrijvingen.
achttien reacties
Mijn vakantiegevoel begint op de ochtend voor ik vertrek, zodra ik wakker word. Ik besef dan dat manlief vrij is, en dat is ultiem voor mij. SAMEN vakantiegevoel ervaren. Ik voel me dan vrij, en wil ook altijd meteen weg…
Als ik mijn koffer en papieren heb gecotroleerd (voor de 100ste keer), de deur achter mij sluit, de beneden deur dichtklap en de wereld mij toe schijnt te lachen, dan begint de vakantie. Je hoeft niemand meer te bellen, de agenda is voor een periode leeg en je weet dat je alleen maar hoeft te genieten van ieder moment. Dan begint de vakantie voor mij. En mocht ik toch nog iets vergeten zijn, dan heb ik een pinpas :D
Ik ervaar ook meestal pas dat vakantiegevoel als we al onderweg zijn. Daarvoor is het stressen, alles bij elkaar zoeken, checken, nog eens checken, regelen, dichtdoen, nog een keer checken. Vaak zit ik nog een halve dag in de 5e versnelling, door mijn werk.
Vorig jaar vertrokken we sowieso pas toen ik al 2 dagen vrij had, dat scheelde een slok op een borrel.
Maar ja: heerlijk. Vakantie. Nog een maandje of 3,5 hoop ik!
mijn vakantiegevoel begint vanaf het moment dat we het huis uitgaan.
Met koffers inpakken heb dat gevoel nog niet want dat doe ik niet graag
Ik voel een fijn gevoel iedere dag waneer ik opsta en de gordijnen opendoe. Als ik over de boomgaard de polder in kijk. De dijk zie, en de wijdse omgeving. Als het donker is in de winter zie ik in de verte lidhtjes. Ook deze geven me een fijn gevoel. Of zoals nu, nu ik dit typ, en de zon door het voorraam naar binnen valt met haar oranje achtige gloed..
Vakantiegevoel? Dat heb ik eigenlijk iedere dag als de zon maar schijnt en ik in mijn tuin kan duiken!
Vakantie gevoel, daar hoef ik niet voor op reis te gaan.
Als de zon schijnt, de vogels fluiten en het weer een mooie dag gaat worden.
Daar kan ik al erg van genieten.
Een dagje onverwacht thuis kan bij mij het vakantiegevoel al oproepen, en daar hoef ik niet eens voor weg te gaan. Ik heb ieder weekend vakantie…
Het vakantiegevoel begint al een beetje als ik de laatste keer mijn PC op het werk uitzet, en dan naar huis ga.
Inpakken, laatste boodschappen halen bij de supermarkt, auto beladen, dat is voor mij al vakantie.
Ik ga niet (meer) op vakantie. Mijn vakantiegevoel heeft meer met het weer te maken, zoals de afgelopen dagen, als de deuren op kunnen staan en het buiten heerlijk toeven is.
Ik lees dat vakantiegevoel en vrije daggevoel of goede zingevoel door elkaarheen gehaald worden. Ik herken heel sterk dat vakantie gevoel. Dat heb ik al als de caravan achter de auto staat. en ik de deur op slot draai en in de auto stap. heerlijk…
die andere gevoelens zijn ook mooi, maar van een andere orde.
Zodra ik het gevoel heb van : hè hè, nu is alles geregeld en er hoeft he-le-maal niet meer, kan ik me overgeven aan het vakantiegevoel.
Het echte vakantiegevoel begint zo ongeveer als ik ong. 100 km van huis ben. Kan ik niet meer terug om iets vergetens op te halen en vorig jaar vertrokken wij ‘s nachts om een uur of drie en opeens verheugde ik mij intens om de zon op te zien komen en dat is het begin van een heerlijk vakantiegevoel. En inderdaad, dat blijft (of er moet iets danig misgaan, maar daar rekenen we niet op.
Ik heb soms het ultime vakantiegevoel als we na een dag werken op Scheveningen even langs de zee wandelen en wat drinken op een terrasje ,héérlijk !
Vóór ik op vakantie ga voel ik me vrij ongelukkig ,alles moet aan kant gebracht worden , de koffers gepakt en lang niet alles dat ik mee zou willen nemen kan niet mee 1 Ik ontkom niet altijd aan vakantie maar echt vakantie gevoel krij gik zéker niet voordat ik een dag of vier ter plaatse ben en een beetje plekje gevonde heb maar mééstal zie ik wel kans de vakantie een paar dagen in te korten !Kortom ,ik vind vakantie geen pretje !
een vakantiegevoel kan ik ook thuis hebben?
lekker de boel de boel laten en doen waar ik zin in heb, geeft mij dat gevoel van vrijheid en ontspanning, wat vakantie toch is?