Vier Mei
'Foute Keuze'
Mijn naam is Auke Siebe Dirk
Ik ben vernoemd naar mijn oudoom Dirk Siebe
Een jongen die een verkeerde keuze heeft gemaakt
Koos voor een verkeerd leger
Met verkeerde idealen
Vluchtte voor de armoede
Hoopte op een beter leven
Geen weg meer terug
Als een keuze is gemaakt
Alleen een weg vooruit
Die hij niet ontlopen kan
Vechtend tegen Russen
Angst om zelf dood te gaan
Denkend aan thuis
Waar Dirk z'n toekomst nog beginnen moet
Zijn moeder is verscheurd door de oorlog
Mama van elf kinderen, waarvan vier in het verzet zitten
En een vechtend aan het oostfront
Alle elf had ze even lief
Dirk Siebe kwam nooit meer thuis
Mijn naam is Auke Siebe Dirk
Ik ben vernoemd naar Dirk Siebe
Omdat ook Dirk Siebe niet vergeten mag worden.
Bovenstaand gedicht spreekt voor zichzelf, en wordt niet voorgedragen bij de dodenherdenking op de Dam.
Het Nationaal Comite 4 en 5 mei had dit gedicht uitgekozen en later weer ingetrokken omdat er bezwaar tegen kwam.
En ook dat is wel te begrijpen.
Het is nogal gevoellig allemaal, en dat hoort ook zo.
En omdat de discussie daar niet over moet gaan is het maar ingetrokken.
Op zich is daar wat voor te zeggen.
Toch is het gedicht te mooi om er helemaal niks mee te doen.
Daarom log ik het.
En als vanzelfsprekend zijn we gewoon stil om 20 uur.
elf reacties
Ik vind het een prachtig gedicht. Ik heb mij dat heel vaak afgevraagd hoe dat in grote gezinnen zou zijn gegaan. De één voor het verzet, de ander voor de NSB. Het is namelijk niet zo vanzelfsprekend dat de neuzen van alle broers en zuster dezelfde kant op stonden.
Voor de moeder zal het een verscheurd gevoel hebben opgeleverd.
Met een uitwisselingsprogramma van school ben ik in Estland geweest. Daar was deze verscheuring in heel veel gezinnen te vinden. Broers die tegen elkaar moesten vechten. De een in het russiche leger en de ander in het Duitse leger.
Ik hoop dat ik nooit een oorlog aan den lijve hoef mee te maken
Wie zegt me dat die jongen eigenlijk ook geen slachtoffer was. Maar het blijft wel moeilijk.
Love As Always
Di Mario
In iedere oorlog zijn er “slachtoffers “aan beide zijden . Wie bewust koos wist waar hij aan begon ,en is dit de verkeerde avond , wie “gestuurd” werd mag ook vandaag herdacht worden ! Deze jongen is door z’n moeder wel opgezadeld met een verdrietige erfenis zou ik zeggen !
Op ieder ander moment is het tijd voor dit gedicht. Niet tijdens de Nationale Dodenherdenking op 4 mei. Omdat er nog heel veel mensen in leven zijn die de verschrikking van WOII hebben meegemaakt en omdat er nog veel meer mensen van de Tweede generatie zijn. Twee minuten zijn niet teveel gevraagd voor het respect voor hen die geen foute keuzen hebben gemaakt. Daarvoor is er teveel gruwelijk leed geweest. Daar moeten wij bij stil staan.
Tja, het ligt allemaal echt gevoelig net als het niet bezoeken van graven van Duitse soldaten, ik was ook 2 minuten stil.
Hier hing ook de vlag halfstok vandaag maar ik leek wel de enige hier in de buurt. Er zijn nog maar weinig die de moeite nemen…
Het is en zal atlijd gevoelig blijven en daar is ook niets mis mee, het is goed zoals het opgelost is…Ook hier was het sitl vanavond, zoals het hoort..
Ha Rene,
De vrede is duur betaald, we moeten dat aan de generatie na ons overdragen.
Daarom is het goed je kinderen er bij te betrekken, eens zal ook het gedicht van Auke ook voorgelezen gaan worden. oma
Van keuzes die je maakt moet je de consequenties dragen, en die kunnen soms heel vervelend zijn. Ik vind het ook zeer dubieus om nu je zoon te vernoemen naar ome Dirk die bij de waffen SS ging om oa tegen de Russen te vechten (en om daar burgers en Joden te vermoorden, bekijk op wikipedia maar eens de teksten over de einsatsgruppen http://nl.wikipedia.org/wiki/Einsatzgrup..). Misschien wel een bijzonder gedicht, maar niet voor vanavond!