StadsjouRnaal Winschoten TRamweRkplaats
Afgelopen avond was ik naar de Tramwerkplaats om een voorstelling bij te wonen van het Winschoter Stadsjournaal.
De Tramwerkplaats werd honderd jaar geleden gebouwd als tramwerkplaats, voor de tram alhier.
Inmiddels is er geen tram meer, en ook tijdelijk geen theater meer, dus vandaar dat dit gebouw omgebouwd is tot theater.
Maar ook de gemeenteraad vergaderd er wel eens, en zo nu en dan draaien er films.
Het Winschoter Stadsjournaal Filmisch snoepgoed
Nostalgische beelden vermengd met actualiteit. Het is en blijft dé filmhit van het Winschoter Stadsjournaal. Filmisch snoepgoed om van te watertanden. Ook nu weer verrast het Stadsjournaal de bezoekers twee avonden achtereen met onvergetelijke items die aloude herinneringen oproepen. Een genot om er bij te zijn. Om een tipje van de sluiter te lichten: in ieder geval Plan Zuid, de nieuwe brandweergarage en als novum een impressie van de voormalige strokartonfabriek Reiderland dankzij nooit eerder vertoonde beelden uit het archief van fotograaf/filmer Friedel Tahl. Maar natuurlijk kent het filmreisje dat het Winschoter Stadsjournaal op het witte doek tovert talrijke andere hoogtepunten.
Aangeraden wordt vroegtijdig kaarten te reserveren, het bordje 'uitverkocht' moest immers de voorgaande jaren telkens tevoorschijn worden gehaald
Ik ging niet reserveren, ik nam de gok, en er was nog plek.
Toch was het behoorlijk gevuld.
Zowel de Tramwerkplaats danwel het Winschoter Stadsjournaal (sinds 66) zijn beiden uniek.
Het is prachtig knus, en het geroezemoes der herkenbaarheid zeer aangenaam.
Zo wist ik bijvoorbeeld niet dat de voormalige brandweerkazerne, dat plaats moest maken voor de biosocoop, eens een slachterij was.
En ik wist ook niet dat Sinterklaas de tunnel onder het spoor, dat Winschoten Zuid met het Centrum verbindt, heeft geopend.
Ik draag dus vrijwel altijd een spijkerbroek.
Aangezien ik geen wildvreemden op internet wil zetten, en toch even de stoeltjes wil laten zien, dit fragment.
In totaal zijn het meer dan 300 stoelen.
En deze blote neger is Toela, stond jaren met zijn blote lul in de voortuin van een kunstenares, en nu hier alweer jaren lekker binnen.
En toen was het pauze en ruilde ik mijn muntje in voor een kop koffie.
tien reacties
Ik wist niet dat er nog zaken waren uit Winschoten, die jij niet wist René! ;)
Leuke avond, das duidelijk.
Leuk om dat soort dingen dan weer te weten te komen over je eigen woonplaats he.
Love As always
Di Mari
Een mens is nooit te oud om te leren. En wat geschiedenis over je eigen stad mogen ze hier ook wel eens laten zien.
Nu ben ik nieuwsgierig naar de gseschiedenis van Toela. Was hij de eerste neger in Winschoten, de huisslaaf van de burgemeester, redde hij de stad door zijn vinger in een gat in de dijk te steken?
Leuk dat zo’n oude tramloods nog in gebruik is, de barbaren in de gemeenteraad slopen alles zonder historisch besef. En leuk dat de film dan ook naar wens was.
Een naakte neger buiten met dit weer, dat past ook niet echt…
Leuk om zo naar een film te kijken en 300 stoelen is dan nog best veel.
Dochter is gisteren naar de film geweest, Oz ofzo en die waren daar met totaal 6 mensen binnen…
Mooi initiatief en hergebruik van een bebouw! gelukkig dat die bloterik nu binnen mag staan , véél te koud buiten!
mooi initiatief van de gemeente om zijn inwoners op deze manier te informeren!!