Toekomst
Mijn werkgever, een woningcorporatie, wil graag van mij af.
Ik ben schilder, en ze willen van het schilderwerk af.
Sinds 1999 schilder ik al hun huurwoningen, en sinds 2009 zelfs in vast dienstverband, dus ook in de winters door.
De woningcorporatie onderhoudt niet zelf al hun woningen, een flink deel van dat werk besteden ze uit aan externe bedrijven.
En in de nabije toekomst willen ze al het buiten onderhoudswerk uitbesteden.
En voor de vaste werknemers hebben ze even een sociaal plan in mekaar gesmurfd met de niet voor de werknemers opkomende vakbonden.
Daarom werden alle vaste werknemers, de schilders, dakdekkers, timmerlieden en loodgieters en wat dies meer zei, onderworpen aan een zogenaamde vakbekwaamheidsproef.
Drie dagen achtereen werden we voor de leeuwen gegooit en daar heb ik toen reeds eerder over gelogd.
De uitslag is nu binnen.
Ik ben gezakt en het is niet mogelijk dat ik binnen twee jaar voldoende kan leren om het te kunnen.
Dus ik zal geen bouwkundig service medewerker kunnen worden.
En voor een schilder hebben ze, in de toekomst, geen plaats meer.
Dus nu wordt optie twee ingezet: ze gaan een andere werkgever voor me zoeken met zeven jaar werkgarantie.
Ik houd u op de hoogte.
tien reacties
Niet leuk.
Maar wel heel goed dat ze nu gaan proberen om voor jou een andere baan te vinden, zelfs met 7 jaar werkgarantie.
Dan ligt er toch wel een goed sociaal plan onder dit vervelende verhaal.
Dat zie je ook lang niet altijd.
Heel vervelend dat je niet weet wat je te wachten staat. Ik hoop voor je dat het een baan is waar je het naar je zin hebt.
Ik zou zelf ook maar eens rondkijken in die branche, er zijn toch genoeg schildersbedrijven. Wellicht zit er wat bij.
Voor een goede schilder moet toch wel werk te vinden zijn! Maar natuurlijk knap vervelend dat je nu nog steeds in onzekerheid verkeerd over je toekomst. Misschien toch ook maar zelf solliciteren ,dat is vanuit een werkpositie toch altijd gunstiger dan wanneer je geen baan meer hebt !
Dat maniertje is bekent, er slaagt er geen een, zelfs al had je een groot pak met diploma’s. Zo is het mij ook gegaan, nu was die zeven jaar net voldoende om 65 te worden voor mij. Maar dat geluk had niet iedereen bij ons.
Sterkte!
Heel vervelend, René! Hopen maar dat ze iets voor je weten te vinden waar je zelf blij mee bent.