GRatis inteRnet
Vandaag de grote stad verlaten en onderweg om het Poolse platteland te verkennen.
In het campingboek hebben we twee leuke campings gevonden, waarvan de eerste niet meer bleek te bestaan.
Toen we waren waar de camping zou moeten wezen was die niet te vinden.
Een toevallig paserende poolse politiewagen stopte en door de open ramen vertelden ze ons dat er daar in geen velden of wegen een camping meer te vinden was.
Dus we togen maar anderhalf uur verder over de welbekende Poolse baggerwegen tot optie twee.
Deze camping is niet meer wat het geweest is, een vervallen zootje, maar nog wel plek.
Toen we aankwamen was totaal niet duidelijk waar we moesten zijn, maar een vriendelijke Pool maakte het ons duidelijk.
In het cafe/kantine konden we ons aanmelden, terwijl het daar een drukte van belang was met mensen die allemaal eten bestelden en kregen, en tussendoor moesten wij maar even geduld hebben.
En dat hebben we wel, we hebben immers vakantie.
Niemand sprak een ander woord dan Pools, maar ze begrepen ons toch.
We kregen een sleutebos mee met drie sleutels, eentje voor wc nummer 5, en douche nummer 10, waar de derde sleutel voor is is onbekend.
De camping ligt aan een meertje, en net op deze plek is een klein strandje en een heleboel jeugd maakte daar vandaag gebruik van.
We hebben zelf ook nog even lekker gezwommen, daar werden we weer mens van.
VOortent er voor gezet, daarna nog even een flink eind gevouwfietst, dat wil best in het licht glooiende Poolse landschap.
Veel meren hier, dus ook veel muggen.
Op maandag 29 juli 2013 was ik al vroeg uit de veren.
Enorme onweersbuien trokken over en de neerslag spoelde de zinderende hitte weg.
Toen het droog werd vouwfietste ik even naar een winkel voor wat witbroodbolletjes, engels kennen ze niet, maar met gebaren lukte het ook prima.
Des middags een fijne wandeling gemaakt door de ongerepte natuur, wel over paden natuurlijk, dat spreekt voor zich.
En daarna het dorpje eens nader verkend, er zijn best veel winkeltjes in de huisjes gemaakt.
Piepklein en nokvol, met meestal alleen een personeelslid dat wacht op een klant.
En ik heb een vervallen spoorlijn ontdekt.
tien reacties
De reis die veel van mijn ooms, tantes, neven en nichten naar Polen maakten was georganiseerd door reisbureau uit Duitsland. Ze werden van huis gehaald naar een verzamelpunt in Drenthe. Vandaar uit per trein naar Polen, en soms Duitsland als bestemming. Dat zij niet dezelfde vrijheid kregen die jij hebt was hun droom die voor hen niet uit kwam. Toilet nummer zoveel of de nog begaanbare modderwegen was voor hen geen luxe.
Toch zou ik van zo,n vakantie die jij daar beleeft ook kunnen genieten!
Ik zie er nog geen foto’s bij, maar verwacht die eigenlijk wel binnenkort. Maar ik heb tijd, want jij hebt vakantie 
Heerlijk dat je alles zo zelf uitzoekt.
Love As Always
Di Mario
Misschien is sleutel drie wel van een hek dat ( eventueel) in de avond dicht kan. Als je echt dringende vragen hebt kun je altijd een vertaalprogramma zoeken en even laten lezen wat je wilt weten .
Ik wacht op de eerste smurf die je daar tegenkomt
De vervallen spoorlijn. Hopelijk levert dat voor mij als treinenliefhebber mooie foto’s op. Bij voorbaat dank René voor plaatsing te zijner tijd. Dat je gratis intyernet hebt is mooi meegenomen.
Salu2 Albert
De wegen zijn dus nog het zelfde, gaten, kuilen en kinderkopjes.
Sleutel 3 moet je zelf uitvinden.
Er valt veel te ontdekken op je stekkie. Hans