NaaR Potsdam
Potsdam verkennen, dat is mooi dichtbij.
Potsdam lag, net als Berlijn, op de grens tussen Oost en West.
En waar men in het oosten alles liet verpieteren en vervallen, sloopte en nieuwbouwde het westen dat het een lieve lust was.
Zo is heden ten dage het westelijke gedeelte, op een paar pareltjes na, niet om aan te zien, en is het oosten een historisch genot, op de zeer hoge en in flinke aantallen aanwezige saaie doch vrolijk gekleurde torenflats na.
Hoe dan ook, geen treinreis vandaag, enkel de tram!
We stapten uit op het hauptstation van Potsdam, togen door het gebouw heen, even langs de toeristische informatiebalie voor wat folders, en aan de voorkant er weer uit.
En daar stonden maar liefst vier verschillende toeristenbussen klaar om iedereen Potsdam te laten zien.
We kozen en gingen zitten, eerst onderin, want bovenop was nokvol.
En er was een kerel aan het vertellen, snoeihard en nog saaier dan Gerard Arninkhof, Duits en Engels en alsof hij het al voor de miljoenste keer uitkraamt.
Nee, een levende spreker kan me niet bekoren, zelf naar een bandje luisteren ligt me meer.
Het was een hop on hop of bus, dus bij een beroemde grensbrug hopten we of.
Om vervolgens de brug en de omgeving wat te verkennen en eens naar een slot te gaan.
Een slot waar ooit koningen leefden, waar de Duitsers gelukkig van verlost zijn!
En wij nog steeds niet jammer genoeg.
Welk een rijkdom, niet normaal!
In de DDR tijd was dit alles wat vervallen geraakt, maar begin jaren 90 goed opgeknapt en toegankelijk gemaakt voor drommen toeristen, waar ik dus deze dag eentje van was.
We kwamen nog langs zwemmende en zonnende mensen en aldaar waren een boel blote pikken en kutten en billen te zien, naaktrecreatie, op een merkwaardige plek.
Het werd warmer en warmer en heter en heter en we dronken wat en we aten wat en we pisten wat en we wandelden wat.
We waren net te laat bij een halte om weer on de bus te hoppen, maar een half uur later kwam de volgende alweer.
Daar was wel plek boven in de lucht en de takken vlogen ons om de oren.
Potsdam kent veel en veel meer paleizen waar de allerrijksten vroeger flink van genoten hebben, de schoften.
Toen mijn oren toeterden van het geleuter van die uitlegkerel waren we wel toe aan uitstappen en na een ijsje ondernamen we de terugreis naar de camping.
Daar aten we wat en wasten we af en ging ik nog een eind vouwfietsen door de omgeving.
Al met al best wel een prima dagje, tot zover Potdam, nu voort met het verkennen van Berlijn.
De dag eindigde overigens zoals het begon, met regen.
En dan doet internet het niet, maar nu dus wel weer.
zes reacties
Potsdam was een heel belangrijke grensovergang, met dubbele paspoort controle.
Er is in de DDR veel historische gebouwen bewaard gebleven, maar ook wel erg vervallen. Hans
Regen… Hier is nog geen druppel gevallen. Maar ach, als je geniet van de omgeving valt dat natuurlijk wel mee.
Naaktrecreatie in een stad klinkt raar, maar dat zijn Duitsers soms ook. Zonder koningen geen paleizen en had jij je deze dag dood verveeld op de camping.
Ik hoop dat je hier foto’s van hebt, want ik ben wel benieuwd hoe dit eruit ziet.
Love As Always
Di Mario