VRouw
Ik liep over het Marktplein, onderweg naar huis, en zag een vrouw staan.Een getinte vrouw, met een koffer op wieltjes en twee redelijk grote tassen.
Ze sprak me aan.
Omdat ik er niks van verstond liep ik naar haar toe en vroeg wat ze zei.
Nog steeds begreep ik haar niet.
Marktplein? Dat is dit hier.
Wacht even, gebaarde ze, en ze pakte haar mobieltje en liet me het scherm zien.
Marktstraat 13.
O, dat is deze straat in mevrouw.
Voor de zekerheid wilde ik het straatnaambordje laten zien, maar dat ontbrak aan beide kanten.
Volgfens mij vraagt ze of ik een koffer wil dragen, dus die pak ik maar aan, en ik loop dan maar even mee, de straat in.
Ik kijk naar de huisnummers, en we zijn al snel in de buurt van 13.
Het zal toch niet waar zijn?
Jawel, daar moest ze zijn.
En het was best nog een gedoe om binnen te komen, en ook dat is gelukt.
Het is toch wat he.
veertien reacties
Het zijn ook mensen die gewoon geholpen willen worden door een echte heer. Goed dat ze zag dat jij een echte gentleman bent.
Love As always
di Mario
En heeft mevrouw je nog iets aangeboden voor de goede zorgen? Een kop koffie of zo? lijkt me wel het minste wat je kunt doen……( Maar ja, waarschijnlijk nog niet ingeburgerd)
We weten nog niet wat ze daar ging doen natuurlijk. Heb je binnen geen foto’s genomen?
Overigens erg hoffelijk van je!
René, jij hebt het verschil gemaakt op haar dag. En ik vind het afschuwelijk, zo’n bedrijf. Ik hoop maar dat zij het uit vrije wil doet.
Uit het feit dat ze alleen kwam aanlopen hoop ik af te kunnen leiden dat ze dus inderdaad uit vrije wil daar naar binnen gaat. Fijn dat je haar als als een “gewoon mens” hebt behandeld want dat zijn deze vrouwen tenslotte. Ik ben ze dankbaar dát ze er zijn want voor sommige mannen kunnen zij die “uitlaatklep zijn” die ze anders misschien wel op straat zoeken. Zolang het uit vrije wil gebeurt is er niets mis met dat beroep.
Je bent een heer, maar geen klant. Hans