Ronflonflon

Misschien wel het mooiste lied uit Ronflonflon, in elk geval wel eentje die elk voorjaar wel weer herhaald werd, en ik doe het nu.
Dat wat betreft het geluid, de bijbehorende beelden zijn al fietsend door Winschoten door mij zelf gemaakt, in een tijd dat dat nog mocht.

Voorjaarsmoe

Tekst: Jacques Plafond, muziek: Jan Vos, zang: Wilhelmina Kuttje jr.
.
De bollen barsten uit de grond, de natuur die maakt het weer te bond we krijgen weer het volle pont,
het is voorjaar,
het is voorjaar,
maar:

Wat is er met mij aan de hand, waarom blijf ik aarz`lend aan de kant.
Zucht ik steeds bij wat ik doe, blijf ik denken watoettettertoe.
Ik wil zo graag maar weet niet hoe,
ben voorjaarsmoe,
ben voorjaarsmoe.

Wat hebben we toch lang gewacht,
op zonneschijn en voorjaarspracht.
Hunkeren naar sprietjes groen,
ik wist precies wat ik wou gaan doen.
Ik droomde van lange zwoele nachten,
van nieuwe hoop en nieuwe krachten.
Van driften, springen uit de band,
maar ik zie alleen maar schaduwkant.

Ik hoop dat het gauw overgaat,
voordat je het weet is het te laat,
Om voorjaarsvreugde op te zuigen,
valt mijn lente weer in duigen.
O, voorjaarsmoeheid, laat mij los,
laat mij rollen over mos.
En dansen door de lentebloesem.
Laat mij los, o, winterdroesem!