ZwaRte Weduwe
De Zwarte Weduwe is niet dood… Drugskoningin Carmen van Walraven zit ondergedoken in Canada en leidt daar een anoniem leven. Ze houdt zich overal buiten, totdat er op een avond een collega lastiggevallen wordt en Carmen niet anders kan dan haar te hulp schieten. Uit zelfverdediging vermoordt ze de dader, wordt opgepakt en uitgeleverd aan Nederland. Terwijl haar kinderen in shock zijn dat hun moeder nog leeft, zijn er ook wat mensen die nog een rekening met Carmen hebben openstaan. Iedereen wordt weer meegesleurd in een emotionele rollercoaster waarbij de problemen zich in rap tempo opstapelen. Carmen zal nu definitief moeten afrekenen met haar verleden om haar familie te redden.
Ik keek altijd graag naar de Nederlandse televisieserie Penoza.
In den beginne vond ik het nogal gewelddadig, maar er werd zo goed geacteerd dat het zo realistisch overkwam dat ik onder de indruk raakte.
En een goed verhaal, dat het anders loopt dan je denkt, en dat is pas goed.
Elke keer was de serie een afgerond verhaal en elke keer als ik dacht dat het niet meer doorging kwam er toch nog een serie, en ze overtroffen het keer op keer.
En je zag de kinderen in de serie ook ouder worden.
Er zat ook telkens een vol jaar tussen voor ze toch nog weer doorgingen.
Groot was dan ook mijn verbazing dat er nu als afsluiter ineens een hele film gemaakt is.
Doden werden in de serie wel vaker t9t leven gewekt, en ze waren wonderwel hersteld van hun wonden, maar daar is het ook een serie voor, en nu dus een film.
Penoza: The Final Chapter.
Deze film draaide ook in De Klinker dus ik bestelde een kaartje en ging.
Of eigenlijk twee kaartjes want ik nam mijn moeder ook mee, zij keek ook altijd graag naar de serie.
Het is een film van NCRV-KRO, de serie was van de KRO, maar in de film klinkt en zie ik posters van radio Veronica.
Wel jammer dat er een pauze in de voorstelling zat, maar ik begrijp ook dat De Klinker wat wil bijverdienen want de subsidiepot loopt niet over natuurlijk, dus we namen even twee kopjes koffie voor twee euro per stuk.
Het was niet uitverkocht (er kunnen 160 mensen in de zaal) maar tijdens de aftiteling zag ik toch behoorlijk wat mensen de zaal verlaten, ik blijf zelf zitten om de medewerkerlijst door te lezen.
Ik vind dit de leukste Nederlandse film die ik tot nu toe gezien heb dit jaar!
Ik ben benieuwd of deze film hier ook in de bioscoop zal te zien zijn.