Youtube
Voorheen had ik altijd een weersbestendige kaart van Amsterdam bij me, en ik kan zeer goed kaartlezen maar zeer slecht onthouden. Ik kwam toch altijd waar ik wezen wilde, en soms is een omweg juist fijn.
Tegenwoordig kijk ik op mijn telefoon die me gewoon op elk gewenst moment de juiste tramhalte en bijgehorend nummer geeft en vertragingen en afstanden en tijduren en ik vertrouw er blind op.
En als ik dan even ergens zit te rusten en ik zie een standbeeld, dan zoek ik de informatie er even op.
In het Holocaust Namenmonument staat de tijd even stil, het staat er vol met namen.
En vrijwel alles op alfabet, dus ik heb nog even gekeken naar wat familienamen, maar die zaten er niet tussen, dat had ik ook niet verwacht.
Dit was het laatste logje van mei.
Interessant zo’n namenmonument. Ik wist niet dat dit daar stond.