SchitteRend
Ik vertrok ruim op tijd en ik reed in één keer goed dus ik kwam ook ruim op tijd aan.
Ik moest thuis eerst even opzoeken waar ik precies moest zijn, ik had wel een adres van een boerderij waar men kan parkeren, en dan per bus naar de lokatie.
Maar ik ging per fiets, rechtsreeks naar de lokatie.
Ik moest dus zijn bij het geelste dijkgat ter wereld.
Ik weet wel meer dijkgaten, maar bekeek de avond te voren welke precies de gele is.
Van ver was het al te zien, er staat een feesttent naast en er is al wat volk.
De toegangsweg is afgesloten maar fietsers worden wel toegelaten.
Er staan al heel wat fietsen, en na mij komen er ook nog heel wat bij.
Er komt een antieke bus aan, dat zullen de autobijdeboerderijparkeerders zijn.
Ik herken de commisaris van de Koning in Groningen en de burgemeester van Oldambt, waar Winschoten de hoofdstad van is.
Om drie uur begint het, na een introductie toespraak mag de commisaris, daarna doet de stadsdichter van Oldambt een gedicht, een zanger met gitaar doet ook eerst een gedicht alvorens hij begint met zingen en gitaar spelen. Op dat moment ebt de aandacht weg en beginnen mensen te kletsen en van de hapjes te snoepen.
Daarna komt er nog een meneer met een leuk vlechtje de geschiedenis van de Carel Coenraadpolder vertellen.
Dan is het officiele gedeelte klaar en de bus vertekt weer en een aantal fietsers ook, waaronder ik.
Ik besluit door het gat heen te rijden, door de honderd jarige polder en via het Ambozenbosje door Hongerige Wolf en Ganzedijk en Finsterwolde via Blauwestad over de langste fietsbrug van Europa, de Pieter Smitbrug Winschoten weer in.
Een mooie DAF bus, toch wel mooi de Groningse polders.
Het geelste dijkgat ter wereld, ik geloof je helemaal. Hans