WeReldeRfgoedstad FRanekeR
Op donderdag werden de fietsen weer opgehaald, dus gingen we op vrijdag met de auto naar Franeker.
Ik keek een dag van tevoren op de website van het Planetarium en zag dat je alleen online een kaartje kon kopen.
Mijn plan was om er naar toe te gaan en aldaar aan de kassa een kaartje te kopen.
En ik zag tevens hoeveel kaarten er nog beschikbaar waren, per half uur wordt er een beperkt aantal mensen toegelaten. Gelukkig maar, anders is het net als het Achterhuis, dat het mudvol is en je in polonaise er doorheen moet. En nu bleek het lekker rustig.
Franeker doet me een beetje denken aan Appingedam, een stadje zo groot als iets meer dan de helft van Winschoten, met een middeleeuws centrum met oude panden en nieuwe meuk, een aantal grachten en beschermde stadsgezichten, en daarbuiten de gewone woonwijken.
Het Nederlandse woord voor toegangsbewijs is kaartje, dat weten ze in Franeker niet, en het helaas vinden dat de boel uitverkocht is heb ik ook nooit eerder gezien.
Toen ik binnen was kon ik ook fijn naar buiten kijken, dit is al honderden jaren hetzelfde.
Hier werd een filmpje afgespeeld waarin twee heren zeer enthausiast vertelden over dit bijzondere object.
Vroeger waren de mensen kleiner.
Hier het radarwerk van de oudste nog werkende planetarium ter wereld.
Alles klopt, alles werkt, en in dit kamertje krijgt men uitleg van een mevrouw met een aanwijsstok.
Een werelderfgoed dat ik sowieso een keer wou bekijken, en dat is nu gelukt.
vier reacties
Wat goed dat ze het er toch nog rustig willen houden. Ze hadden inderdaad er ook een polonaise van kunnen maken. Helaas uitverkocht. Voor de mensen die nog willen, voor hun zelf niet natuurlijk.
Love As Always
Dimario
Dat moet inderdaad heel bijzonder zijn, ik heb het nog nooit gezien en het is me te ver weg dus dat zal wel zo blijven.
Altijd interessant zo’n bezoek. Dat je tegenwoordig bijna overal alleen online tickets kan kopen vind ik minder.