VieR
Tijdens mijn kerstvakantie heb ik mooi even de tijd om de nieuwe kunstwerken in het Stadspark van Winschoten te bewonderen.
Toen het er niet stond miste niemand het, en nu staat het er en gaat het nooit meer weg, het heeft wel iets van een geboorte.
Het monument van beeldhouwer Natasja Bennink bestaat uit twee krachtige bronzen figuren op een grondplaat met handgeschreven woorden van Groningers. De beelden verbeelden de pijn en kwetsbaarheid die slachtoffers kunnen ervaren, de leegte die misbruik achterlaat en de kracht van heling, troost en erkenning.
De keuze voor Winschoten is bewust gemaakt. Het Rosarium is een plek die beschutting en ruimte biedt: een locatie waar mensen kunnen herdenken, stilstaan, vieren en zich veilig voelen. Die combinatie van rust, openheid en zichtbaarheid maakte deze plek bijzonder geschikt voor het monument.
Fetzen de Groot, projectleider Gronings Offensief: ,,Seksueel geweld is overal. Daarom moeten we blijven spreken, blijven zien en blijven steunen. Het Rosarium biedt precies wat nodig is: ruimte voor stilte én ruimte voor verbinding.”
Ik zie het als een vorm van beschaving.
Seksueel geweld is er altijd geweest en zal er altijd blijven en dan helpt een kunstwerk niks.
Maar dit nu is een kunstwerk niet voor iets waar we trots op zouden kunnen zijn, maar we kunnen ons er ook niet voor schamen.
We kunnen het wel bespreekbaar maken en houden, en zichtbaar.
En nu is er een plek.
In het rosarium tussen twintigduizend rozen en ruim driehonderd soorten, en andere kunstwerken, in het Stadspark van Winschoten.
Geen reacties