Gisteren heb ik de fietsen weer ingeleverd, ik had ze gehuurd voor een week, en die week was om, dus vandaag met de auto naar de Markthal in het spuuglelijke Rotterdam.
Dat Rotterdam zo spuuglelijk is komt heus niet door de bombardementen hoor, dat komt omdat het helemaal verkeerd is wederopgebouwd.
Omdat er een hittegolf gaande is wilde ik toch wat verkoeling opzoeken en alhier leek me dat wel gepast, in elk geval niet in de brandende zon, dit kutweer gun je niemand, maar we moeten het er maar mee doen.
De kubuswoningen zijn dan wel weer fraai, en het is zelfs mogelijk om er eentje van binnen te bekijken, maar toen ik de wachtrij zag, plus dat ik niet gevaccineerd ben liet ik dat maar voor wat het was.
Weer terug naar de
Markthal.
Toen ze de Markthal gingen bouwen vonden ze allemaal ouwe meuk, en dat is in vitrines opgesteld onder de noemer
De Tijdtrap.
Zo doen ze net of Rotterdam heel oud is, maar dat is toch niet echt te zien.
Buiten, aan ze zijkant van de Markthal staat een ding waarop staat dat daar het beeld van
Erasmus heeft gestaan, die schijnt nu honderd meter verderop te staan, vlak bij zijn ook verdwenen geboortehuis.
En daar staat een foto van hoe het er uit zag voor het
bombardement, en zo hadden ze het ook moeten herbouwen, dat kan alsnog wel, vind ik.
Hierboven dus een foto van een foto, en hieronder een spreuk van wijlen Jules Deelder.
Vandaag ben ik gefietst van de camping in Barendrecht naar het historisch centrum van Ridderkerk, en we kwamen langs deze molen van 200 jaar.
En als ik dan zo rond fiets en over snelwegen heen of er onderdoor ga wil ik toch even opmerken dat er nu wel genoeg snelweg is. Er zijn mensen die willen almaar meer en meer, daar behoor ik niet toe, genoeg is genoeg en doe het hier maar mee.
In
Ridderkerk, een dorp met 47.000 inwoners is de oude kern goed bewaard gebleven, erg fraai.
Het lijkt wel een openluchtmuseum, allemaal goed onderhouden ook.
En even verderop het
winkelcentrum, en dat is allemaal minder fraai. Wel netjes, maar niet denderend van de historie. En weinig leegstand. En lekker ijs.
Duidelijke taal.
Ik wil zo min mogelijk vreemde mensen op de foto en toch laten dat ik er was.
Het mooiste van de vakantie vind ik overigens de ochtenden en de avonden op de camping.
De dag beginnen met lekker uitslapen en koffie drinken tijdens het luisteren naar de Arbeidsvitaminen, en dan in de middag even op pad.
Op mijn 48ste verjaardag fietste ik van Barendrecht naar Rotterdam, en dan rechstreeks naar de Euromast.
We kwamen nog door een tunnel onder de Maas door, eerst met de lift naar beneden, dan fietsen naar de overkant en aldaar met de lift weer naar boven, gratis.
Voor we de Euromast bezochten gingen we eerst mee met een rondvaart.
Dat duurde een uur en er werd zowel een bandje afgespeeld maar er was ook een meneer die nog rechtsreeks uitleg gaf en zelfs nog een stukje Ketelbinkie ging zingen.
Ik ben wel vaker in Rotterdam geweest en ik zal er nooit van gaan houden, wat een lelijke stad is het toch ook.
Hierboven het uitzicht vanaf de boot op het water en hieronder vanaf de Euromast.
We mochten in de Euromast tot het eerste deel, helemaal naar boven was iets te druk en daarvoor mochten we later terugkomen om te informeren of het dan minder druk was. Tja, laat maar zitten, dit was mij al hoog genoeg.
Op de terugfietsreis naar de camping over dit pad gekomen.
Wat ik op mijn laatste dag als 47 jarige heb gedaan houdt u nog te goed, want nu ben ik eerst jarig.
Daar komt helemaal niemand onderuit, ik dus ook niet, mijn nieuwe leeftijd heb ik onlangs al gespot en ziet u hier nu:
Onderweg naar de camping toe, en ook alhier komt het voor, Yougoslavisch opgehangen vlaggen, met het rood onder in plaats van boven. De mensen die ze zo ophangen geven daarbij aan dat ze de natuur haten. Aangzien ik wel van de natuur hou heb ik voor het eerst sinds jaren mijn vlaggetje ook maar weer eens gehesen.
Fuck de boeren, lang leve de natuur.
Vandaag gefietst van de camping in Barendrecht naar Rhoon.
Waarbij het fietspad gedeeltelijk tussen de golfbanen door is.
Rhoon schijnt een mooi bewaard dorpskern te hebben, maar mijns inziens was het daar toch niet heel bijzonder.
In vroeger tijden viel er wat meer te beleven, die tijd is gelukkig voorbij.
Onderweg naar het kasteel toe wilde ik een foto maken van het metrostation en mijn bankpasje glipte zo de put in. Ik probeerde hem er weer uit te vissen, mijn arm paste net door de gleuf en mijn hand raakte het water en bijgehorende smurrie, maar geen pasje. En ik kreeg mijn elleboog er ook niet meer uit als ik niet breed op de weg ging liggen. Daarna geprobeerd om de putdeksel omhoog te krijgen, maar ook met snel gevonden fietsspaakachtige rotzooi lukte het ook niet. Snel maar het pasje geblokkeerd en een nieuwe ligt in de brievenbus als ik weer thuis ben.
Toch nog goed en wel aangekomen bij
het kasteel, deze had vandaag net een bruiloft dus het bleef bij het kijken naar de buitenkant.
Daarna het dorp zelf nog bekeken en een ijsje gegeten.
En toen weer terug fietsen naar de camping.
Het is best druk hier, ook in de lucht vrij veel vliegtuigen, toch erg veel mensen die het niet zo nauw nemen met de opwarming van de aarde.
En in de avond kwam er een stekelvarken langs, maar egel mag ook, wat mij betreft, ik noem hem Anton.
Het ging vandaag dus vooral om het fietsen door de prachtige omgeving dan om het einddoel.
Vandaag ben ik voor het eerst in mijn leven in Dordrecht geweest.
Waar sommige panden wel aan een onderhoudsbeurt toe zijn.
Er is ook een stripwinkel met allemaal stipfiguren op de gevel en natuurlijk zit daar ook een smurf tussen.
Dat moet ik dan toch even dichterbij halen, anders ziet men het niet.
Er bevinden zich wel 1000 monumenten in Dordecht en op heel veel panden zijn bordjes met teksten en op den duur is het zoveel dan geloof ik het wel.
We zijn er naar toe gefietst en hebben de fietsen geparkeerd bij de grote kerk en aldaar een rondwandeling gemaakt door de bordjes met rondje Dordt te volgen.
Ik vind het erg lui om Dordrecht Dordt te noemen, afkortingen staan me tegen.
Gelukkig was men vroeger ook te lui om alle stadspoorten af te breken, dus twee bestaan er nog.
Het oude centrum van Dordrecht is prachtig en dit is het uitzicht.
De
toren is tijdens de bouw al scheef gezakt, twee meter uit het lood, dus de top hebben ze er nooit opgezet en dit is dus waar ze het mee doen.
Het is niet zo dat ik alles wat ik mooi vind op de foto zet, maar zo af en toe iets opvallends.
En dit kwam ik onderweg ook tegen en daar ben ik het volgens mij ook wel mee eens.
Morgen weer naar een andere stad, of dorp, of andersinds.
Vandaag ben ik op de fiets van Barendrecht naar Kinderdijk geweest, en ook weer terug.
Een prachtige route, deels langs de snelweg en over een rivier en ik kwam ongemerkt door
Alblasserdam.
Ik volgde trouw de route die mijn telefoon aangaf, maar toen ik ineens een flink aantal molens zag staan boog ik af en korte de route in, ik was waar ik wezen wilde.
Negentien molens op een rij met fiets en wandelpaden er tussendoor en ook water maar ook bruggen.
Later kwam ik er achter dat mijn telefoon me naar de hoofdingang bracht maar ik was er opzij binnengekomen.
En dit alles helemaal gratis, want als men een molen van binnen niet bezoekt hoeft men ook niks te betalen.
Nadien het dorp Kinderdijk nog even bekeken en het nabijgelegen Alblasserdam, en aldaar in een restaurant heerlijk gegeten.
Niet dit restaurant want ik had geen sokken aan.
Voor morgen nog geen plannen, dat komt vast nog wel.
De naam van Zwijndrecht is mooier dan de plaats zelf, geen oud historisch centrum tegengekomen en ongemerkt Hendrik Ido Ambacht binnengereden.
Alles zit hier aan elkaar vastgebouwd en het is overal keurig netjes en schoon.
Het is erg leuk om te fietsen zonder te weten wat ik om de hoek tegenkom, zo kwam ik langs allerlei wijken en woningtypen. Van rijtjeshuizen met mooie of onkruidtuinen tot de villa`s en kasten voor de rijke stinkerds.
En best veel flatgebouwen ook, met hier en daar een kerk.
In Zwijndrecht heeft eens een kasteel gestaan.
De camping zelf is ook al zo netjes en keurig verdeeld in velden voor caravans, kampers, tenten, een veld voor vakantiehuisjes (chalets) en een veld voor stacaravans (woonwagens)
Het doet denken aan de aangeharktheid en gesnoei van een begraafplaats.
De douches en wc`s zijn ook keurig, en alleen binnen te komen middels een pincode.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 809-816 van 8816 |
Volgende Pagina »
