Op het bevrijdingsfestival Oldambt in het Maintebos in Winschoten maakte ik even een foto van de lijst met optredende artiesten, want dat kan ik toch niet onthouden. Ik weet wel dat ik die dag gewerkt heb en alleen de avonduren meegemaakt heb.
En ik maakte ook al een aantal fimpjes, nu de foto`s.
Heel sfeervol allemaal.
Dat is mijn fiets.
Nieuw in Winschoten:
Ook nieuw, op het Marktplein, Lamama heeft plaats gemaakt voor number 1 donar kebab.
Onderweg naar het zuiden des lands, even een pauze langs de snelweg, ter ontspanning, en dan dit weerzinwekkend bord tegenkomen.
Het is niet ontspannend allemaal, dus doen we rustig aan.
Natuurlijk ben ik ook wel dingen over de kop gegaan en zo, dat heb ik niet gefilmd, dit wel. Ik hoefde hier overigens niet te trappen, gewoon zitten en uitzitten en wat rondkijken tot je er weer uit mag.
Afgelopen koningsdag maakte ik deze foto vanaf mijn balkon. Beseffend dat de vrijmarkt zich door het hele centrum bevindt en dit slechts een klein deel van het Marktplein is, met in het midden de bijna 800 jaar oude Marktpleinkerk.
Hier gooi ik altijd mijn vuilniszakken in en op deze dag hing er versiering. (en als er een kermisatractie bij staat zet ik hem ook wel eens op de foto)
Elders in Winschoten, het is toch een feestelijk gezicht.
Vorige keer niet zo goed te zien omdat ik aan de overkant stond, nu beter zichtbaar. Daar waar een oud pand wegens instortingsgevaar geruimd werd ontstond deze stadstuin, net zo lang tot er nieuwbouwplannen zijn, waar ze de oude nu opgeslagen ornamenten een herbestemming willen geven.
En dit is mijn inmiddels alweer mislukt supermarktzaadjesproject. Het mag nu buiten op mijn balkon zien te overleven, dit was dus toen ze in de woonkamer woonden.
Ik had hier geen tijd genoeg om een hele minuut te blijven staan. Dat wil zeggen, ik had wel kunnen blijven staan maar dan was het verder saai geweest.
Ik maak heel graag foto`s zonder mensen, en ik maak graag filmpjes zonder mensen:
Ik was op 19 mei 2022 in de Efteling met zeven andere personen. Er trok zeer ernstig noodweer over het zuiden des lands. Alle buitenatracties sloten en wij gingen schuilen in het stationsgebouw. Toen de buien overgetrokken waren klaarde het weer weer op en de boel ging weer draaien. En net toen ik daar stond en ik zag de lege gondels langskomen greep ik mijn kans.
Een nieuwsberichtje tussen al het andere nieuwsgeweld in vandaag:
Jaarlijks sterven er in het aardbevingsgebied in Groningen mogelijk zestien mensen voortijdig aan de gevolgen van stress door de bevingen en de gerelateerde schade, blijkt uit onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen. Dat zijn er aanzienlijk meer dan de geschatte vijf voortijdige sterfgevallen die tot nu toe bekend waren.
In Groningen heeft slechts een klein deel van de bewoners ernstige stress door aardbevingsschade. Maar doordat er zoveel schadegevallen zijn, hebben duizenden mensen stress-gerelateerde gezondheidsklachten. Soms zijn die klachten zo hevig dat mensen er een angststoornis of depressie door ontwikkelen. Verder gaat het om fysieke klachten als hoofdpijn, slapeloosheid, hartkloppingen en maagproblemen. Dit soort klachten leidt volgens de onderzoekers tot een licht verhoogd risico op overlijden, bijvoorbeeld door hart- en vaatziekten of door suïcide.
En onlangs is nog bekend geworden dat de verstrengeling tussen de oliebedrijven Shell en ExxonMobil en de Nederlandse overheid bij de gaswinning in Groningen nog groter blijkt dan gedacht.
Dus wie nu nog zegt dat er geen doden gevallen zijn is onvoldoende geinformeerd. En wie nu nog durft te denken aan het open houden van de kraan of het zelfs verder open zetten, laat je nakijken! En toch vrees ik dat ze alles er uit halen en niks laten zitten.
