Remco Campert is gestorven op 92 jarige leeftijd. Bijzonder vond ik dat zelfs het koninklijk huis reageerde middels sociale media. En de burgemeester van Amsterdam en weet ik veel.
Ik kende Remco Campert vooral van Ronflonflon, hij had namelijk een verhouding met Wilhelmina Kuttje, en schreef ook het voorwoord van haar dichtbundel Kuttje Compleet, die ook hier in de boekenkast staat. Hij heeft ook wel eens voorgedragen als Ronflonflon zich ergens in het land op het podium bevond. En één keer droeg hij telefonisch een gedicht voor omdat Wilhelmina de bundel was vergeten, die bleek nog op het nachtkastje te liggen, naast de tube zaaddodende pasta.
Grappig dat hij het koningshuis zo aansprak.
Zo vind ik het ook grappig dat er een beeld is van het Melkmeisje, van het schilderij van Johannes Vermeer, gemaakt is door Wim T. Schippers, en die staat pal tegen de kerk waar de koningklijke familie onder begravan ligt.
Hoe was je jeugd tot nu toe? Dat gaat je geen reet aan. Waar zie je jezelf staan over 20 jaar, je bent veelbelovend. Ach, daar ben ik helemaal niet mee bezig. En wat ga je doen als je dood bent? Wat is dat nou voor vraag?
Een zeer korte samenvatting, het Tv-moment van de week, behandeld op de radio, geplaatst op twitter, met een link daar naar toe middels dit weblog.
Ronald Snijders was goed voorbereid en heeft er wat moois van gemaakt. Natuurlijk ontbreken er dingen als Flogiston, Ronflonflon of het stripverhaal, Melkmeisje, maar het moest ook geen opsomming worden natuurlijk.
De vraag: En wat ga je doen als je dood bent? Is absurd, maar ook interessant, want hoe wordt er op gereageerd, daar gaat het om.
En heel mooi om te zien hoe die leeft en woont, het pand van buiten kende ik al, binnen nog niet.
Snel maar weer verder met een stokoud filmpje van Quandy en Rody.
En dan hier de bijgewerkte vaste tekst:
Qyandy leefde van 12 september 2007 tot 20 september 2019. Hij kwam bij ons op 9 november 2007 en vanaf toen ben ik hem wekelijks gaan filmen, later maandelijks. In april 2008 was hij dus zeven maanden, en dit is dus alweer het éénendertigste filmpje in de Quandy Binge Wachting Lijst, waar ze dus uiteindelijk allemaal in gaan komen.
Er zijn ook mensen geen bewonderaar van Wim T. Schippers, dat hoeft ook niet, ik ben dat wel. Alhoewel bewonderaar, dat is ook weer zo`n woord. Ik vind het juist fijn om iemand te bewonderen waar anderen zich weer aan storen. Hoe meer zich men stoort des te leuker ik het vind. Of de mensen die er dan boven gaan staan, heerlijk, dat veroorzaakt hij dus ook allemaal en hoort er bij.
Ronald Snijders is vier uur bij hem op bezoek geweest, en dat is gemonteerd tot 45 minuten, en dan zitten daar ook nog allemaal fragmenten in.
Wat op youtube verschijnt zal hier ook verschijnen, en van elders op internet.
Binnenkort dus op de televisie, onlangs op de radio.
Donderdag komt een programma van drie kwartier op de televisie, deze reportage was afgelopen week. Het werd meteen op youtube gezet door ene Jelle en ik sluit het meteen weer in op mijn weblog.
Het lijkt oud, het is nieuw en als het niet rendabel is gaat het weg.
Zo kijk ik altijd naar objecten, het is wat het nu is, eens is het gemaakt en eens wordt het weer weggehaald.
Op deze dag was er nergens een mens te bekennen, ik liep daar samen met een hondje en we kwamen nergens iemand tegen, het leek wel ons eigen openluchtmuseum vol met oud lijkende nieuwbouw.
Een poort, gewoon voor de leuk, daar zijn ze voor.
Op de derde dag ging ik het park niet in, maar ik ging er helemaal omheen.
