Ik klikte er eens op en jawel, het betreft de flats die ik ooit eens geschilderd heb. Ik niet alleen hoor, maar met een hele groep, maanden heeft het geduurd en het was een leuk project. De vier flats kregen allemaal een andere kleur. En ik heb ze sindsdien nog niet weer gezien, en wellicht ga ik ze ook nooit meer zien, hoewel sloop misschien wel helemaal niet meer doorgaat, misschien moeten ze dan nog wel een keer geschilderd worden.
Een week voor je verjaardag van de koning was het het feest van de wederopstanding van jezus, en ook toen was het in Winschoten gezellig.
Op koningsdag in het centrum, en op Pasen en Pinksteren bij de haven en een industriegebied. Toen ik over de markt liep en hoorde dat er iemand muziek speelde vond ik net een fijn plekje om naar de motoren te kijken.
Vandaag een filmpje van vandaag, morgen eentje van vorige week en daarna weer wat anders.
Vannacht rond de klok van vijf uur werd ik wakker, dat is wel vaker zo, dan doe ik even een plas en kruip er weer in. Ik zag en hoorde dat de cafe`s op het Marktplein nog open waren en dat de eerste rommelmarktverkopers al aangekomen waren.
Rond een uur of negen kwam de boel goed op gang en bleef ik fijn thuis Arbeidsvitaminen luisteren.
Om elf uur maakte ik even deze sfeerimpressie vanaf mijn balkon. Dit is slechts een zeer klein deel van de totale oppervlakte vrijmarkt, want het gele cenrtum bleek goed gevuld.
`sMiddags maakte ik een rondwandeling over de vrijmarkt door de gehele binnenstad. Het was toch het meest rommel, in een enkele keer zelfs vies, maar overwegend leek het me wel dat er goed gehandeld werd. Helaas weinig muziek, slechts sporadisch vermaak, maar wel gemoeddelijk druk.
Er stonden overal auto`s geparkeerd, zelf op veel plekken waar dat eigenlijk niet mag.
Ik moet er nog wel aan wennen dat het nachtleven weer begonnen is, het is dan weer even druk en lawaaierig als vanouds, maar na twee jaar stilte ben ik dat toch wat ontwent, toch is dit veel gezelliger.
Inmiddels is Jan Rot overleden en het leek wel of hij in elk radioprogramma dat ik beluisterde herdacht werd, en ik luister nog wel zo gevarieerd. (5, 1 en 2.)
Wat velen niet weten, maar ik wel, en u dus ook, en waarvan ik op de radio ook niks hoorde, is dat Jan Rot ook een aantal liedjes opgenomen heeft met Wim T. Schippers. (naar het schijnt 1995)
In Winschoten was op vrijdag een speciale braderie georganiseerd, als toevoeging op de winkels, en diezelfde kramen stonden op de paasmaandag opgesteld rond de haven. Toen nam ik weer een kijkje en kocht wederom niks. De sfeer was prima, de muziek wat karig en er werd weer historisch gemotorraced.
Al filmend geen ingezoom, geen verslag, maar gewoon als vanouds één minuut.
Tot zo, de korte versie, door Wilhelmina Kuttje en Jacques Plafond. Jan Vos en Jacqueline van Benthem deden ook mee, maar alhier ontbreken hun coupletten, en als ik dat er niet bij zeg zal niemand het missen.
De bijbehorende beelden, die er dus eigenlijk helemaal niet bij horen, heb ik zelf gemaakt en betreft Quandy en is daarmee de achtentwintigste in de Quandy Binge WachtingLijst
Tot zo, tot zo, ik ben zo weer bij je terug. Tot zo, tot zo, ik doe het even vlug. Tot zo, tot zo, toe laat me even gaan. Tot zo, tot zo, ik heb het al zo lang niet meer gedaan. En ik kan het gewoon niet meer weerstaan. Tot zo, tot zo, tot zo, tot zo, tot zo.
Soms komt er iets raars in mij opgeweld. Dan ervaar ik het leven als een band die knelt. En waarom zou ik mij in bochten wringen? Het lijkt me beter om er even uit te springen.
Zo nu en dan vind ik geen bal aan het hele leven. Is er dan alleen maar nemen en geven? Dan geef ik mij over aan zinsbegoochelingen. Laten wij dan nog maar het refreintje zingen.
