Wim T.SchippRs
Wim T.Schippers was nog eventjes op radio 2, middels de telefoon, om Paul Heanen te feliciteren met diens 75e verjaardag, na 6 minuten en 50 seceonden bij Spijkers met Koppen.
Wim T.Schippers was nog eventjes op radio 2, middels de telefoon, om Paul Heanen te feliciteren met diens 75e verjaardag, na 6 minuten en 50 seceonden bij Spijkers met Koppen.
Een vaccinatiepaspoort is een bewijs waarmee men kan aantonen dat men de prik gehad heeft. (alsof je dan niet meer ziek kan worden)
Of men kan aantonen dat men zeer onlangs negatief getest is, (alsof je dan niet meer ziek kan worden) of men kan aantonen dat men de ziekte al gehad heeft. (alsof men er geen tweede keer ziek van kan worden)
Dat moeten we dus pertinent niet willen.
Het doet heel erg denken aan een Jodenster, alhoewel sommige mensen waarschijnlijk meteen weer vinden dat je die vergelijking absoluut niet mag maken.
Toen werd het Joden verplicht om te laten zien dat ze Jood waren.
En nu is het omgekeerd, mensen kiezen er voor dat ze het aan kunnen tonen, en wie dat niet wil of kan, tja, die wordt achtergesteld, en dat lijkt dan een keuze.
Ik vind het niks.
Ik geniet graag van mijn vrijheid om niet met dat circus mee te doen en ik word nergens toe gedwongen.
Maar ik wil ook niet dat me dan allerlei beperkingen opgelegd gaan worden.
Dus feitelijk heb ik niet de keus, ik kan er dan alleen voor kiezen om achtergesteld te worden.
Wat moet dat moet, en dan doe ik dat maar, liever dood dan dat spul in mijn lijf of een staafje in mijn neus.
Bovendien ben ik erg solidair met alle mensen die er ook niks voor voelen, want al ziet men ze niet, ze zijn er wel.
Die rotzooi is niet de oplossing, dat is het probleem.
Deze koningsdag ben ik voor het eerst in mijn leven over de Pieter Smitbrug gefietst, daarna een rondje door de wijken van BLauwestad en toen weer via diezelfde brug terug naar Winschoten. Bij het einde van de Hoorntjesweg stond een ijsverkoper, en deze brug is de langste van heel Europa, of er buiten Europa een nog langere is is mij niet bekend.
Deze brug is vernoemd naar een overleden burgemeester, mijn keus is het niet, zoiets wordt altijd gewoon zomaar besloten.
Maar hij is wel heel mooi, en zes miljoen euro is maar een schijntje als je het vergelijkt met het koningshuis, en daar heeft helemaal niemand wat aan.
Nederland heeft vanwege de hoge besmettingen een vliegverbod vanuit India ingesteld.
Vanaf vanavond 18.00 uur mogen er geen passagiersvluchten landen op Schiphol.
????????????
Hoezo is Schiphol nog open? Sluit die tent!
Twee redenen:
1: Hou dat virus buiten.
2: Slecht voor het milieu.
Amerikanen die volledig gevaccineerd zijn, mogen in de zomer een vakantie boeken naar de Europese Unie.
Nee, ik laat me niet prikken, dit riekt naar dwang en maakt het alleen maar erger, daar doe ik niet aan mee, dat is mijn protest.
Dit is een verhaal met alleen maar verliezers.
Als u dit leest weet u, er is stront aan de knikker, hier is iets grondig mis gegaan.
Om weer wat vreugde in het Nederlandse hockeylandschap te brengen wil HockeyWerkt iets tofs doen voor alle hockeyclubs en haar leden.
Daarom is ergens in Nederland binnenkort het eerste roze hockeyveld van Nederland te bewonderen.
Hoe, wat, waar en wanneer dit is blijft nog even geheim.
Alle hockeyclubs in Nederland maken kans op dit bijzondere hockeyveld.
Iedereen kan zijn of haar stem uitbrengen en zo bepalen op welke vereniging het volgende roze hockeyveld te zien is.
Stemmers maken niet alleen kans op een roze veld voor de club maar ook nog eens op allerlei te gekke prijzen
En dat doen ze dan allemaal via instagram en facebook, op hun eigen website hebben ze het er helemaal niet over.
En daarna kwamen er nog allemaal filmpjes en het bleef allemaal een beetje vaag maar wel duidelijk was dat ze bezig waren met een roze hockeyveld, en iedere club mocht stemmen vergaren en dat werd gemeten in verhouding met het aantal leden dus Winschoten maakte zeker een kans.
Er verscheen zelfs een artikel op RTVNoord. (en nog ging er geen belletje rinkelen)
En Winschoten greep die kans, de hele club zette zich in en met man en macht en vele kinderen werden er stemmen vergaard en uiteindelijk werd er een winnaar uitgeroepen: Hockeyclub Winschoten!
En toen kwam de aap ook meteen uit de mouw, het ging om een miniatuurhockeyveld, waarop een trainer middels magneetjes de opstelling kan laten zien, dus niks geen nieuw hockeyveld.
Dat is niet om te lachen, dat is triest.
Vervelend he, dat iets niet is wat je verwacht of gehoopt had? zegt de presentator ook nog in het filmpje.
En dan een dag later met zulke slappe excuses komen, en zeggen dat de actie uit de hand is gelopen.
Men kon tijdens de actie al wel aanzien dat het groot ging worden, als Winschoten ergens de schouders onder zet doen ze dat goed ook.
En men heeft dus massaal de gegevens ingevuld, en wat doen ze daar mee?
Ondertussen is men voor hockeyclub Winschoten een doneeractie gestart, en na 827 donaties staat de teller momenteel op 15.826 euro.
U merkt, de kleur kan Winschoters niks schelen.
U hoort het complete en oudste volkslied ter wereld, het Wilhelmus, gezongen door Wilhelmina Kuttje junior, en u ziet beelden van een vijver in hartje Winschoten.
Wilhelmus van Nassouwe ben ik, van Duitsen bloed, den vaderland getrouwe blijf ik tot in den dood.
Een Prinse van Oranje ben ik, vrij, onverveerd, den Koning van Hispanje heb ik altijd geëerd.
In Godes vrees te leven heb ik altijd betracht, daarom ben ik verdreven, om land, om luid gebracht.
Maar God zal mij regeren als een goed instrument, dat ik zal wederkeren in mijnen regiment.
Lijdt u, mijn onderzaten die oprecht zijt van aard, God zal u niet verlaten, al zijt gij nu bezwaard.
Die vroom begeert te leven, bidt God nacht ende dag, dat Hij mij kracht zal geven, dat ik u helpen mag.
Lijf ende goed tezamen heb ik u niet verschoond, mijn broeders, hoog van namen hebben 't u ook vertoond
Graaf Adolf is gebleven in Friesland in den slag, zijn ziel in 't eeuwig leven verwacht den jongsten dag.
Edel en hooggeboren, van keizerlijken stam, een vorst des rijks verkoren, als een vroom christenman, voor Godes woord geprezen, heb ik, vrij onversaagd, als een held zonder vrezen mijn edel bloed gewaagd.
Mijn schild ende betrouwen zijt Gij, o God mijn Heer, op U zo wil ik bouwen, Verlaat mij nimmermeer.
Dat ik doch vroom mag blijven, uw dienaar t'aller stond, de tirannie verdrijven die mij mijn hart doorwondt.
Van al die mij bezwaren en mijn vervolgers zijn, mijn God, wil doch bewaren den trouwen dienaar Dijn, dat zij mij niet verrassen in haren bozen moed, hun handen niet en wassen in mijn onschuldig bloed.
Als David moeste vluchten voor Sauel den tiran, zo heb ik moeten zuchten als menig edelman.
Maar God heeft hem verheven, verlost uit alder nood, een koninkrijk gegeven in Israël zeer groot.
Na 't zuur zal ik ontvangen van God, mijn Heer, het zoet, daar na zo doet verlangen mijn vorstelijk gemoed: welk is, dat ik mag sterven met ere in het veld, een eeuwig rijk verwerven als een getrouwen held.
Niet doet mij meer erbarmen in mijnen wederspoed dan dat men ziet verarmen des Konings landen goed.
Dat u de Spanjaards krenken, o edel Neerland zoet, als ik daaraan gedenke, mijn edel hart dat bloedt.
Als een prins opgezeten met mijner heireskracht, van den tiran vermeten heb ik den slag verwacht, die, bij Maastricht begraven, bevreesde mijn geweld; mijn ruiters zag men draven zeer moedig in dat veld.
Zo het den wil des Heren op dien tijd had geweest, had ik geern willen keren van u dit zwaar tempeest.
Maar de Heer van hierboven, die alle ding regeert, die men altijd moet loven, en heeft het niet begeerd.
Zeer christlijk was gedreven mijn prinselijk gemoed, standvastig is gebleven mijn hart in tegenspoed.
Den Heer heb ik gebeden uit mijnes harten grond, dat Hij mijn zaak wil redden, mijn onschuld maken kond.
Oorlof mijn arme schapen die zijt in groten nood, uw herder zal niet slapen, al zijt gij nu verstrooid.
Tot God wilt u begeven, zijn heilzaam woord neemt aan, als vrome christen leven, 't zal hier haast zijn gedaan.
Voor God wil ik belijden en Zijner groten macht, dat ik tot genen tijden den Koning heb veracht, dan dat ik God den Heere, der hoogsten Majesteit, heb moeten obediëren in den gerechtigheid.
In het kader van terugblikken op Quandy neem ik u mee terug naar het voorjaar van 2008, toen er nog een heleboel oude bomen stonden in het Sterrebos.
Qyandy leefde van 12 september 2007 tot 20 september 2019.
Hij kwam bij ons op 9 november 2007 en vanaf toen ben ik hem wekelijks gaan filmen, later maandelijks.
In maart 2008 was hij dus zes maanden, en dit is het zeventiende filmpje in de Quandy Binge Wachting Lijst, waar ze dus uiteindelijk allemaal in gaan komen.
Dit is Mellow, het hondje van mijn zusje, daar wandel ik wel eens mee.