Marktplein.
De Allerheiligenmarkt in Winschoten is de grootste van Nederland.
Het vindt altijd plaats op de eerste maandag van november, en op de tweede maandag doen ze het nog eens dunnetjes over.
De week voorafgaand aan die eerste maandag van november is het altijd winkelweek
En tijdens die winkelweek is er ook altijd kermis op het Marktplein.
Nou, dat ging ik dus even filmen.
Ik laat even zien wat er allemaal staat dit keer.
Vervolgens vrachtwagens met aanhangers, want er moesten ook nog feestttenten opgebouwd.
En vooral de attractie aan de andere kant van de kerk, maar zo hoog dat hij overal bovenuit steekt, trekt mijn aandacht.
Het was wel weer een fatsoenlijke kermis, niet heel erg groot, maar ook niet te klein, maar net genoeg.
En ik heb ook nog even een kunstenaar gefilmd die aan het werk was.
En de kindertrein kwam ook nog voorbij.
De kermis in de avond, ook wel leuk.
En in de avond nam ik beneden ook nog even een kijkje, en kwam langs een feesttent.
11 November is de dag, dat kinderen met lampionnen langs de deuren gaan, om een liedje te zingen en snoep te ontvangen.
Dat is een eeuwenoude traditie, om Sint Maarten te herdenken die eens de helft van zijn matel gaf aan een bedelaar.
Het is een ,,geef" feest, men geeft snoep weg, in ruil voor een liedje en het bekijken van een mooie lampion.
Omdat 11 november dit jaar op een zondag viel besloot de middenstand van Winschoten om Sint Maarten op zaterdag 10 november te vieren, en wel tussen 16 en 17 uur, want op zaterdag gaan de meeste winkels om 17 uur dicht.
Mijn nichtjes Tessa en Vivian lopen anders altijd in hun eigen dorpje, maar wilden nu, aangezien het de laatste keer is voor Tessa, want deelname is alleen voor basisscholieren, en ze is met haar laatste jaar bezig, wel eens beleven hoe het er in een stad aan toegaat.
En ik had de eer om de dames te begeleiden.
Ze hadden twee prachtige lampions met schitterende lampjes, en ze hadden beide een rugzak om de snoep in te doen.
Nou ja, het was vier uur en we begonnen maar ergens midden in de winkelstraat.
Beetje onwennig hoor, en wat is het druk van de winkelende mensen.
En waar moet je nou zingen? gewoon maar naar de kassa gaan?
In mijn geheugen zaten er altijd mensen bij de deuren met bakken snoep klaar om naar de liederen te luisteren.
Er liepen al meer kinderen met lampionnen en we gingen maar gewoon de winkel binnen.
En daar was iemand bereid om te luisteren, en te geven.
En ik mocht de zojuist verkregen snoep in de daarvoor bestemde rugzakjes te doen.
En inmiddels waren er al winkelmedewerkers bij de deuren gaan staan en zitten, en soms moest je even ergens naar binnen.
Ik kwam in winkels waar ik nooit geweest was, wat is er toch ontzettend veel te koop.
En wat kunnen al die winkelmedewerkers toch goed naar de liedjes luisteren.
En soms kregen de lampionnen nog een compliment.
Soms was het druk, dan was er een wachtrij.
Maar men nam de tijd en gaf de ruimte.
Bij de Chinees kregen kinderen iets warms gebakken, dan verdween direct in de mond.
En de automatiek deelde frikandellen uit!
We waren ergens bij het Stadhuis begonnen en waren nu aan het eind van de Moushorn, en het was al ruim na vijf uur!
We hebben maar een heel klein gedeelte van het centrum kunnen doen.
Maar dat geeft niet, het was leuk en gezellig.
En ik wist dat De Klinker pas om half zes ging sluiten, dus daar konden de dames nog wel even zingen.
En dan ook maar bij de dierenwinkel Pets Place.
Daar was het zo`n drukte, dat de snoep al op was toen zij aan de beurt waren, maar er was een medewerker onderweg naar naastgelegen supermarkt om nieuw snoep te halen.
Ondertussen kon iemand even iets afrekenen en toen het snoep er was kon het zingen weer doorgaan.
Bij de Jumbo werden er broodjes met twee warme worsten en ketchup en mayonaise en ui uitgedeeld, ik zag ondertussen een nieuwe pan met worsten komen.
En bij de Aldi er naast stond ook een mevrouw met snoep voor in de hal, daar hoefde je de winkel niet voor in.
Oke, de meisjes mochten beslissen en mij advies vragen, maar besloten al dat ze nu naar Opa en Oma wilden.
Onderweg er naar toe werd er nog wel bij alle huizen aangebeld en gezongen, en we namen de Domino`s ook nog even mee.
Bij Opa en Oma werd ook mooi gezongen en gul geveven, en daarna gingen we nog een paar staten door.
Een enkele keer werd mij ook een snoepje aangeboden, dat at ik dankbaar direct op.
Soms brande er buiten licht, soms was er niemand thuis, en op een gegeven moment was het welletjes.
En toen ik de opbrengst zag bedacht ik dat ik dan wel ontzettend veel liedjes gehoord heb.
Gelukkig zongen de dames steeds andere liedjes, na onderling overleg, om het voor de luisteraars en voor zichzelf leuk de houden, en dat lukte zeer prima.
Winschoten heeft zeer gul gegeven!
Marktplein Winschoten.
‘In Vertrouwen’ is een bijzondere college-voorstelling, waarin Mr. Gerard Spong vertelt over zijn leven en carrière als een van Nederlands meest vooraanstaande strafrechtadvocaten. Hij zit veertig jaar in het vak en werd tot nu toe zeven keer uitgeroepen tot Nederlands beste advocaat. Op intrigerende wijze geeft Spong een inkijk in het functioneren van een pleitbezorger in strafzaken; zijn taakopvatting, dilemma’s waar hij mee te maken krijgt en natuurlijk de bewijsperikelen. Spong bespreekt deze facetten mede aan de hand een aantal geruchtmakende moord-, zeden- en fraudezaken.
Mr. Gerard Spong treedt regelmatig op in de media. Zo was hij onder meer te gast in ‘College Tour’, was hij een van de geïnterviewde topadvocaten in de tv-serie ‘Kijken in de ziel’ en geeft hij geregeld zijn visie op actuele gebeurtenissen in tv-programma’s als ‘Pauw’ en ‘De Wereld Draait Door’. Daarnaast bracht hij meerdere (misdaad)romans uit.
Interessante man, die heeft vast wel wat interessants te melden, dacht ik zo, en mijn gedachten bleken de juiste.
Het was lang niet uitverkocht, maar volgend mij was wel meer dan de helft van de zaal bezet.
Hij ging ook flink tekeer tegen de huidige regering, die de rechtstaat ook al aan het afbreken is.
Helaas kan ik niet alles onthouden, maar veel flarden wel, het was een leuke leerzame onderhoudende avond.
Het duurde ook flink lang, en iedereen mocht aan het eind vragen wat men waar wilde.
Ik zat tussen twee vrouwen in.
De vrouw aan mijn linkerkant zat er met nog een vrouw, en ze maakte steeds opmerkingen tussendoor.
De vrouw aan mijn rechterkant was er met een man, en ze hadden beide hun jassen nog aan.
Tijdens de voorstelling wurmde de vrouw haar jas uit en frummelde die achter zich.
Achter me zaten ook drie vrouwen, die fluisterden zo af en toe.
En dan sluit ik nu weer een aflevering in van De Snijtafel van de VPRO.
En ik vertel eerst even over het Glazen Huis van Radio 3FM.
Het glazen huis begon ooit als een idee om een leuk radioprogramma te maken.
Ergens in een drukke binnenstad een glazen huis neerzetten waar drie disc jockeys een paar dagen achtereen gezamelijk één radioprogramma maken gasten uitnodigen en muziek en geklets.
Daar dan nog even een goed doel aankoppelen, zodat het ook nog nut lijkt te hebben, en een evenement is ontstaan.
En de gezamelijke omroepen lieten zien dat ze zeer goed kunnen samenwerken er alle verschillen opzij kunnen zetten.
Het werd een groot succes.
Helaas lieten de disc jockeys zich kopen door andere zenders, en zoiets maakt het evenement natuurlijk zwakker.
En dan Domien Verschuuren.
Domien was ooit de eerste die reageerde op dit weblog. (op wat testberichtjes na)
Lang hield ik hem overigens niet vast als lezer.
En een jaar of 14 later heeft hij gezorgd voor het allerberoerdste mediafragment aller tijden, hij deed het meest walgelijke wat er maar mogelijk is.
Domien zat in het glazen huis en er kwam een vader met een doodziek kind langs.
En Domien haalde hem binnen en ging hem gebruiken.
Misselijkmakend.
De ziekte van dat kind had totaal niks met de actie te maken.
En kinderen gebruiken doe je gewoon niet.
Ik heb er toen niks over gelogt.
Maar nu ik deze aflevering van De Snijtafel zag besloot ik dat ik het toch maar eens moest zeggen.
De snijtafel bespreekt het gesprek van Eva Jinek met Domien Verschuuren en Frank van der Lende over de nagellakactie van Tijn. Vorig jaar was het meest besproken onderwerp op Facebook eens niet de wereldproblematiek, maar het collectieve verdriet vol ‘intense saamhorigheid’ rondom het overlijden van de 6-jarige ‘nagellakheld’ Tijn Kolsteren. Deze maand in De snijtafel bespreken Ewout Jansen en Kasper C. Jansen de twee 3FM-dj’s Domien Verschuuren en Frank van der Lende die bij Jinek hun ‘gedachtegoed’ mochten plakken op de nagellakkende Tijn; geheel vastberaden als ze waren om zijn goede werken voort te zetten. Hun antwoorden bij Jinek zijn tekenend voor de overdaad aan ego, marketing en oneerlijkheid waarmee bekend en minder bekend Nederland zich over Tijn heeft uitgelaten en laten de irrationaliteit zien van spontane empathie en ‘campagnes’ voor ‘het goede doel’.
Dit filmpje hoort nog bij mijn verhaaltje van gisteren.
En ook bij het filmpje van gisteren.
Ik vond het filmpje van gisteren wel een mooi geheel met al die mooie muziek, dat ik hier een deel twee heb van de rest van de stille tocht en de voordrachten tussendoor en tot slot.
Toen we langs de stadstuin liepen zag ik de kermis op het Marktplein.
Daarna werd er een verhaal verteld bij het gymzaaltje waar de joden toentertijd bijeengedreven werden, vanaf daar liepen ze gezamelijk naar het station.
Op weg naar het station kwamen we langs de letters van WINSCHOTEN.
We staan bij de gedenkzuil en er komt een trein aan.
Tenslotte de voorstelling voor de voormalige synagoge.
En daarna als toegift nog de kermis vanaf mijn balkon.
Winschoten
De 21e Holocaust/Shoahherdenking in Winschoten werd gehouden op woensdagavond 31 oktober.
In de jaren 1942–1945 zijn 91 procent van de circa 500 Joodse burgers (in totaal 452) van de huidige gemeente Oldambt vermoord.
De herdenking begon die dag om 18.45 uur met een lezing in Zalencentrum Lamain aan de Bosstraat 25.
Het overige programma zag er als volgt uit:
19.00 uur: Stille tocht (kort traject) vanaf Zalencentrum Lamain naar het Joods monument aan de Venne. Circa 19.10 uur: Herdenking Joods monument. Jiddische muziek door muziekgroep Nieuw Leven. Er waren toespraken van burgemeester Rika Pot van de gemeente Oldambt, van de heer Groote van Landrat Landkreis Leer en van Eli de Leeuwe uit Bedum. Ook werden de 98 namen van de vermoorde burgers van de Joodse Gemeenschap met familienamen beginnend met J, K en L genoemd door leerlingen van het Dollard College en Ubbo Emmius. Vervolgens werden er bloemstukken gelegd, waarna een minuut stilte volgde.
Defilé
Daarna was het defilé langs het monument opgaand in een Stille Tocht (lange traject), via de Venne naar kruising Hema/De Nederlanden (eerste stop), Torenstraat, Carolieweg, Blijhamsterstraat, Engelsestraat, Engelselaan (tweede stop), vertelling door F. Walters, Engelselaan, Wilhelminasingel, Stationsweg (linker zijde) naar station en bij plaquette en gedenkzuil (derde stop), vertelling F. Walters, Emmastraat, Liefkenshoek, Vissersdijk, voetpad naar Bosstraat, monument Kleine Klaagmuur.
Daar was een vertelling en werden er bloemen gelegd. Ook was er een performance door Mannah22. Vanaf circa 20.45 uur was er een samenzijn in Zalencentrum Lamain, met koffie of thee en mededelingen.
Het filmpje begint op het moment dat ik aansloot.
De waarnemend burgemeester was bezig met haar toespraak, en meer toespraken volgden.
De muziek klonk prachtig, zeer indrukwekkend, met het feestelijk kabaal van de kermis op de achtergrond.
De rilligen lopen me over de rug, als ik de namen hoor, en de leeftijden en hun sterfplek.
Allemaal mensen die deze straten kenden, zijn hier weggehaald, in die bange jaren.
En weer een mooi muziekstuk klonk.
Ik bekijk nu de live webcam: Rijksweg A7 / E22 in Winschoten via @WebcamsinNL http://t.co/WkSYzmBQg2
— ReneSmurf (@ReneSmurf) 4 januari 2014