Ik kreeg post van de bank, met daarin een begeleidend schrijven en een nieuw bankpasje. Mij werd verzocht mijn huidige pas, waar ik altijd zo zuinig op ben, doormidden te knippen en weg te werpen, en voortaan met mijn nieuwe pas te betalen. Met deze nieuwe pas kan ik pinloos betalen, mits het bedrag daarvoor klein genoeg is.
Elke keer als ik boodschappen doe haal ik meteen alles voor de hele week in huis, plus wat er zoal aangevuld moet worden voor langere tijd, en dan blijft het nodig om te pinnen.
Brood koop ik echter vaker, want als ik toch een nieuwe brood aan moet spreken, dan ook een verse. Zo kwam het dat ik vandaag voor het eerst in mijn leven iets betaald heb zonder daarvoor te hoeven pinnen!
Het Graaf Adolfmonument toont een stervende Adolf, die wordt ondersteund door een wraakzuchtige Nederlandse Maagd en een krijgszuchtige Nederlandse leeuw, die naar het zuiden kijkt; de richting waarvandaan de vijand komt. En toen ik daar was met mijn nichtjes vroeg ik of ze me ook konden vertellen of de Leeuw een mannetje of een vrouwtje is, en dat konden ze!
Er is nu geen kermis op het Marktplein in Winschoten, dat is er alleen in hartje zomer en de week voor en op de eerste maandag van november, maar ik was er nog niet aan toegekomen u deze foto te tonen, want ik spotte zowaar de smurfen!
Een nog naamloze Winschoter steeg met dit uitzicht gedurende de kermis.
Brengen, best een gek woord.
En zo ziet dat er van een afstandje uit.
Natuurlijk kom ik niet alleen op de kermis, ik kom ook nog wel eens in het theater.
Omdat 11 november vorig jaar op een zondag viel werd Sint Maarten in Winschoten op de zaterdag gevierd, en ik liep mee.
Tijd voor ,,Het Stoepje van de week" En deze week is ,,Het Stoepje van de week" deze stoep:
Niet mijn stoep overigens. Sluit ik afkoelend af in het Sterrebos te Winschoten.
Quandy is aan zijn laatste levensfase begonnen. Quandy is 11 jaar en begint last te krijgen van zijn ouderdom. Hij loopt al jaren slecht, maar nu begint hij echt te zwalken. Dat is ouderdom, niks aan te doen.
Vroeger, in zijn glorietijd, ging ik wel eens fietsen en rende hij, vast aan de springer, met me mee. Dan gingen we naar het stadspark, het Babybos of Tusschenwegen. Later ging het rennen niet meer, en namen we de auto. De eerste keer dat hij achterin sprong stootte hij zijn kop, dus de volgende keren spong hij alleen met zijn voorpoten er in en ik gaf hem een kontje. En dat is altijd zo gebleven.
En met de auto togen we natuurlijk verder, naar alle bossen en natuurgebieden in de regio. Iedere zondag, en vrijwel iedere andere voor mij vrije dag.
En ik liep natuurlijk vrijwel elke avond in het Sterrebos, en hij ook elke ochtend.
Maar de rondjes werden kleiner en kleiner, en hij kreeg steeds meer weerstand tegen de auto. En afgelopen kerstvakantie wilde hij echt niet meer. Ik kan hem er ook wel in tillen, maar dat heeft hij niet graag, en dan houdt het op.
We zijn nog wel naar de dierenarts geweest, begin dit jaar, voor zijn jaarlijkse nakijkbeurt en inentingen. En daar zagen ze al dat het met de achterkant niet helemaal goed ging. Ik kreeg wat pillen mee, en als hij daar niet beter van ging lopen had hij geen last en hoefden we dus ook geen nieuwe.
De pillen zijn op, hij loopt niks beter, een rondje naar het Sterrebos gaat nog wel. Zijn prostaat is goed, zijn oren zijn goed, zijn huid is goed en zijn eetlust en poep zijn goed.
Lovey's String Band was een Trinidadiaanse muziekgroep. Ze staan er vooral om bekend dat ze de vroegst bekende calypso- groep zijn die ze hebben vastgelegd. Ze werden oorspronkelijk ergens in de jaren 1890 gevormd en bleven tot het begin van de jaren twintig optreden.
De band deed een opnamesessie in New York in 1912, vijf jaar voor de eerste jazzopnames , en deze instrumentale opnames documenteren rond die tijd een stijl van "hete" muziek in de mode in het Caribisch gebied.
Ik hoorde dit nummer toen ik in bad lag te luisteren naar de Ronflonflon aflevering van woensdag 20 januari 1988 en besloot het eens op te zoeken om het eens te laten horen.
Muziekopnames uit 1912, wat vele jaren later de tune werd van het eveneens VPRO radioprogramma De Radiovereniging.
Toch erg jammer dat zulke leuke opmerkelijke platen tegenwoordig absoluut niet meer voorbij komen, en gelukkig is er internet waarop van alles te vinden is.
Leuk deuntje, vindt u niet? Ik vind het schitterend.
Zoals elk jaar op oudjaarsavond zit ik lekker in mijn eentje thuis en dan kijk ik altijd naar de oudjaarsconference op de publieke televisie, en deze avond had ik al eerder een oudjaarsconference tot me genomen middels de publieke radio. Beide erg leuk.
Om twaalf uur zit ik altijd klaar met mijn fototoestel om het uitzicht der vuurwerk te aanschouwen vanaf mijn balkon. Slim als ik was had ik dit keer wel mijn winterjas alvast aangetrokken, want buiten kan het best nog koud zijn, zeker als je minutenlang blijft staan.
Er zijn onlangs maar liefst twee kroegen gesloten op het Marktplein, wegens papieren niet in orde en van ongesproken gedrag dienen te zijn, dus het is aardig rustiger. Het volk is er niet minder om, dat doet nu gewoon meer de andere kroegen aan, maar de loop is anders.
Hoe dan ook, ik vond het weer een hoop spektakel, en heb gedurende de dag meerdere bommen gehoord die niet legaal kunnen zijn, ik ben blij dat dat weer achter de rug is. En de vogeltjes vast ook.
Het is toch absurd, in het holst van de nacht zoveel herrie maken in de stad!
De opbrengst van deze nacht: 40.000 euro schade, meer dan vorig jaar, men denkt nu aan vuurwerjvrije zones, maar dat zal het Marktplein vast niet zijn.
Ik had dit logje al meerdere malen gemaakt, en telkens haalde ik mijn teksten weer weg. Ik vermoede dat er een logje in zou zitten, maar kennelijk is dat dus toch niet zo.
Verbijsterend dat iemand geprezen wordt die de concurent behoort te zijn. En verbijsterend ook om de voorkeur te geven aan dingen kapot te maken dan even verder nadenken voor een betere oplossing.
Ik las een interview in de krant met Rik van de Westelaken, daarin verkondigde hij dat hij er een hekel aan heeft als mensen een stukje uit het interview halen en daar dan wat over op internet zeggen. Hij wordt op zijn wenken bediend.
Ik las dat hij naar de commerciele televisie is vertrokken en daar hele slechte kijkcijfers haalde. Hij trok de deken over zijn kop, want er hadden slechts 100.000 mensen gekeken.
En even later zegt hij dat er heel veel programma`s zijn waar niemand naar kijkt.
Tjonge, 100.000 mensen even een klap in het gezicht geven door ze niemand te noemen. Hoe debiel.
Al kijkt er maar 1 kijker, dat moet al voldoende zijn, want helemaal niemand, daar maak je het niet voor. Maar je neus ophalen voor de eerste honderduizend mensen is een belediging, zo iemand verdient geen enkele kijker.
Bovendien worden kijkcijfers gemeten bij een zeer kleine doorsnede van de bevolking dus onbetrouwbaar, want anders konden we dat kleine groepje mensen ook wel de landelijke verkiezingen kunnen laten doen, dat zou flink schelen in de kosten.
Wat me in toenemende mate ergert zijn de kijkcijfers. En dan vooral het feit dat ze er nieuws van maken. Kijkcijfers zijn sowieso onzin, want er wordt slechts bij een klein aantal mensen gemeten, dus ze kunnen nooit weten wat de hele bevolking keek. Als dat wel zou was zouden ze net zo goed datzelfde groepje mensen ook kunnen laten stemmen voor het hele land, dat scheelt een hoop onkosten.
Ik lees dat Claudia de Breij dit jaar de oudejaarsconference gaat doen. Prima.
Dan vertellen ze er ook nog bij dat ze een vrouw is en het al eerder eens gedaan heeft. Oke, dat is dan geen nieuws maar wat extra informatie.
En vervolgens vertellen ze even hoeveel miljoen kijkers ze toen had en dat dat een miljoen meer is dat de vorige oudjaarsconference. En dan vraag ik me af waarom we dat nou moeten weten. Zulke dingen worden ons keer op keer opgedrongen en het wordt ook steeds erger.
Steeds maar weer die kijkcijfers melden. De kijkcijfers van de toespraak van de koning op de eerste kerstdag zijn altijd het grote nieuws op tweede kerstdag.
En nu ook weer, Wie is de Mol, kijkcijferrecord.
Kijkcijfers me reet. Het kan me niks schelen hoeveel mensen of iets zien, het gaat mij er om of ik het de moeite waard vind. Dingen moeten voor mij gemaakt worden, voor de uitzending, om daar wat moois van te maken, en het moet niet gaan om de dag later binnenkomende kijkcijfers.
