De collectieve zorgverzekering van de gemeente moet alleen beschikbaar blijven voor mensen met een laag inkomen.
Ja, dat lijkt mij wel.
Daar is die immers voor.
Mensen met een inkomen tot 130% van de bijstandsnorm kunnen gebruik maken van deze regeling, en dat is er niet voor niks.
Een beetje een vreemde stelling van de stemwijzer voor de gemeenteraadsverkiezingen van Oldambt.
Maar hij zat er tussen en ik sla hem niet over.
U hoort Merel Vos zingen:,,Mijn Leven" al gaat het niet over haar leven, maar over het leven van iemand anders, en u ziet Quandy aan de wandel.
Eenzaam lig ik in bed, ik heb het koud , ik overdenk mijn leven.
Is er ergens nog iemand die van mij houdt, of misschien alleen maar een heel klein beetje om mij wil geven.
Luister allemaal, dit is mijn verhaal.
Mijn vader was een dronkenlap en hij sloeg mijn moeder.
Beloofde altijd beterschap maar noemde haar een loeder.
Ik was zijn kleine lieveling en ook van mij bleef hij niet af.
Maar zijn liefdevolle bejegening vond ik erger dan zijn straf.
Als ik iemand iets zou vertellen dan stak ie ons huis brand.
Toen is mijn moeder de politie gaan bellen en zo kwamen we in de krant.
Tot dusver was mijn leven voor mij bepaald geen feest.
Maar ik probeer het toch nog even anders is alles voor niks geweest.
Ik denk heel vaak ik hoef niet meer waar doe ik het nog voor.
Maar niks is ook maar niks, dus ga ik er nog maar mee door.
Mijn vader werd gearresteerd maar zo`n vaart zou het niet lopen.
Hij is hem doodgewoon gesmeerd en heeft zich doodgezopen.
Maar mijn moeder had intussen nog een kind van hem gekregen.
Ik had gehoopt op een paar zussen en geen broertje als het aan mij had gelegen.
Ik staarde naar zijn pikkie, mijn moeder zei:,,Doe niet zo raar, vergeten af te knippen verdikkie!"
Dus toen nam ik de heggeschaar.
Zonder naar mij om te kijken rende mijn moeder met mijn broertje over straat.
Het ziekenhuis zouden ze nooit bereiken want die vrachtauto remde te laat.
In het weeshuis waren ze heel zorgzaam, wat waren ze begaan met mijn lot.
Ik was twaalf en had mijn eerste miskraam, op mijn vijftiende was ik al kapot.
Ik ging drinken, spuiten, snuiven om te vergeten wat me allemaal was aangedaan.
Het was toch zeker tegen beter weten te hopen dat het ooit nog goed zou gaan.
Ik ga d`r maar mee door.
Quandy in het Sterrebos
Het tweede bevrijdingsfestival van Winschoten vond wederom plaats in het Winschoter Maintebos, aan de Garst.
Het was zondagochtend tien uur en ik was er naar toe gefietst en had plaatsgenomen in de tent.
Na wat openingsgeleuter was het tijd voor muziek, een heus blaasorkest, ik filmde één minuut.
Daarna werd er een leuk tapdansje gedaan door leuke meisjes in leuke jurkjes met luide schoenen aan.
Vervolgens de Stadsdichter en de Jeugdstadsdichter, dit ook allemaal één minuut.
Vier zingende dames en een breedsprakige meneer.
Toen genoot ik van mijn vrijheid door een wandelingetje te gaan maken met Quandy in het Sterrebos, dus ik moest een gedeelte van de programering laten schieten.
Er bevond zich ook een tentoonstelling over het communistisch verzet, wat jaren doodgezwegen is.
Na de middag speelden er bandjes, en tussendoor werd er op het veld ook nog een dansoptreden gegeven.
De voormalige bibliotheek, uit 1973, te Winschoten, gaat tegen de vlakte, aanschouw hier de huidige strand van uitzicht:
Vandaag toog ik naar de Open Joodse Huizen - Huizen van Verzet in Winschoten.
Ik begon in de voormalige rabbinaatswoning, daar was ik wel vaker geweest en het blijft een schittend gebouw.
Het werd goed bezocht, er moesten nog allemaal stoelen bijgezet worden.
Daarna snel naar de volgende lokatie.
Dat betrof een schittend huis, met reuze aardige vriendelijke eigenaren die ons zomaar toelieten in hun huiskamer om te luisteren naar het verhaal van een Joodse vrouw.
Vervolgens naar de Vredeskerk voor het volgende verhaal over de volgende Jood in Winschoten.
In die kerk ben ik ook al eens eerder geweest.
Ik had besloten om de herdenking om 20 uur eens bij te gaan wonen in Nieuw Beerta.
Ik ging er op de fiets naar toe.
Het werd nog best druk, en ineens begon de stllle tocht.
Gevolgd door de kransleggingen bij het monument, slechts één trompetter, en na de twee minuten stilte lazen kinderen gedichten voor, prachtig mooi!
Daarna het kerkje van Nieuw Beerta in voor een kopje koffie.
En toen fietsend terug naar huis.
Kakelverser dan dit kan niet, pas deze avond online en nu al op mijn weblog, het nieuwe nummer van Tommy Meyborg, Als De Zon Op Komt:
En schroom vooral niet om uw mening te geven!
Vorig jaar stond Lars Koehoorn op het eerste bevrijdingsfestival van Winschoten.
Ik heb het hele optreden gefilmd zo ook dit nummer:
Met rechts op de achtergrond een rokje dat een mevrouw droeg toen ze de bevrijding van Winschoten vierde, daar had ze deze morgen over verteld, voor de optredens begonnen.
Dit jaar zal Lars staan op het bevrijdingsfestival van de stad Groningen, met band!
En in Winschoten zal ook weer een bevrijdingsfestival zijn.
Weer in het Maintebos.
Ik bekijk nu de live webcam: Rijksweg A7 / E22 in Winschoten via @WebcamsinNL http://t.co/WkSYzmBQg2
— ReneSmurf (@ReneSmurf) 4 januari 2014