Het voelt een beetje als het glazen huis van 3FM. Alleen is het geen glazen huis maar een tent. En er wordt geen radiouitzending gemaakt en er wordt geen geld ingezameld.
Alhier zijn communisten, die oppositie voeren, en een plein bezetten! Gewoon gratis camperen, zonder toestemming te vragen maar dat toch gekregen.
Ik werk op dat flatgebouw er naast en zie ze dus de hele dag zitten. Ze slapen er snachts ook en rond een uur of acht komen ze buiten, dan zitten ze op stoelen er voor en ze staan iedereen te woord die langskomt om even een praatje te maken.
De TROS had er ook al aandacht aan besteed, en ik dus ook weer, en vandaag zag ik een busje van RTV Noord staan, en jawel, `savonds dit gesprekje op de buis. Links versus links.
Ja ook Amsterdam staat op Ollies verlanglijstje ! Maar wat Ollie vreemd vindt ; Een frikandel uit de muur trekken ?
Ja, Ollie noemt zichzelf steeds Ollie, wat is dat toch Ollie? Renesmurf gaat wel even uitleggen wat uit de muur trekken is. Renesmurf ging naar de wikipedia en daar staat het voor Renesmurf uitgelegd, en voor iedereen die dat wil lezen natuurlijk ook.
In een automatiek ligt bereid voedsel achter glazen deurtjes, waar het warm wordt gehouden. Renesmurf kan zo'n deurtje na inworp van muntgeld openen en het product zo meenemen. Het voedsel uit de automatiek wordt vaak op straat opgegeten, al zijn er meestal ook enkele zitplaatsen voorzien.
De populaire uitdrukking voor het eten uit een automatiek is "uit de muur eten". En "trekken" kan dus ook, want Renesmurf trekt eerst het klepje open avorens het te eten.
Ik vind kunst net als de Franse taal, ik wil het niet leren. Nu kan ik genieten van de prachtige klanken, maar als ik het eenmaal versta niet meer. Niet meer zoals nu in elk geval.
Ik geniet liever als leek, als onwetende, en dat is ook wel eens lekker. Mijn natuur is dat ik altijd van alles wil weten, hoe en waarom, en wat precies?
Zoals bijvoorbeeld verf. Wat zit er allemaal in dat het maakt tot wat het is. Het is vloeibaar, maar na het verwerken moet het zo snel als mogelijk droog zijn.
En dan wil ik best weten hoe het allemaal werkt en wat er inzit en zo, maar vergeet het helaas ook snel weer. Maar ik weet dan in elk geval dat ik het eens geweten heb, en ook zo even weer op kan zoeken op internet.
Maar de franse taal, ik heb daar weinig mee, maar het klinkt wel grappig. En de kunst, daar wil ik gewoon niks van weten. Het is er gewoon.
En waarom het zo duur moet zijn soms, ik weet het ook niet. Maar geld vind ik al snel gezeur.
Hierboven ziet u een klok. En dan kan u zien hoe laat het is. Het klopt natuurlijk niet precies, want er zal heus enige vertraging zitten in de techniek.
Ik kom wel eens op weblogs die ergens in beeld een klokje hebben staan, of buitenradar, of weet ik veel wat er allemaal ingesloten kan worden.
Nu zag ik ergens een leuk klokje en ik klikte er eens op. En ik zocht de leukste eens uit, en die ziet u hierboven.
De tijd vliegt, het is alweer tien jaar geleden dat Herman Brood zijn laatste sprong maakte. En het is alweer meer dan 5 jaar geleden dat Giel twee uur lang toppertje draaide.
En ik herinner het me alletwee nog, in beide gevallen was ik die hele dag aan het schilderen. Het nieuws van brood kwam tot me tijdens mijn terugreis van mijn werk naar huis, op de autoradio van mijn rode jeep. En toppertje was op een bloedhete dag midden in een hittegolf. Ik werkte toen met twee timmerlieden en een andere schilder, die inmiddels overleden is.
De omschrijving is maar karig, als u op het blauwe woordje klikt ziet u dat wel. De afbeelding heb ik gemaakt middels streetview. En ik ben even de straat ingegaan waar de wieken het mooiste uitkomen. In het kader van alle rijksmonumenten van Winschoten eens loggen. (waar overigens drie molens toebehoren)
Achtkante bovenkruier met stelling in 1854 gebouwd.
Ik was een keer nogal enthousiast over Dushi Kimberly, met haar zeer grove tweets en deed daar een bijpassend filmpje bij. Wat schetste mijn verbazing: niemand vond het leuk!
nou ja, smaken verschillen en humor is peroonlijk. Maar toch denk ik dat u deze grap wel waardeerd, mits u het snapt natuurlijk.
Ooit, augustuis 2004, kreeg ik mijn fototoestel kado en maakte ik wat foto`s en zette ze op mijn log. En een week later weer, en een week later weer. En toen het ging sneeuwen legde ik een voorraad aan, en het sneeuwde de hele zomer door.
Ik nam hem mee op vakantie en schoot andere plaatjes dan met de familiecamera. Ik zette eerst Kiras elke week op de plaat en nadien Quandy.
En het cameraatje werd ouder en ouder, en minder en minder. Er kunnen steeds minder foto`s op, en ze worden ook steeds korseliger.
In den beginne vond ik dat korselige wel mooi, maar momenteel vind ik het ook nogal de spuigaten uitlopen. Soms krijg ik het ding zelfs niet helemaal aan de praat.
Bij deze beloof ik plechtig, ik zal Rome laten zien met de familiecamera. En na de vakantie zal ik allerhande restfoto`s gaan posten, daarmee kan ik nog maanden voort. En tot de vakantie, zal ik mijn best doen om de allerlaatste pixeltjes te schieten.
Daarmee komt de legendarische Renesmurf fotozaterdag tot een eind. ooit.
