Afgelopen zomer had de AVRO iets unieks in handen: The Phone.
Dat is een tv programma dat bedacht is door Beau van Erven Dorens.
Hij ging er eerst mee naar Talpa/tien, maar die wilden er niet aan.
Ook RTL en SBS zijn bezocht, maar nee, niemand durfde.
Maar de AVRO wilde wel.
Het programma is ook nogal duur.
The Phone is een spel met twee kanidaten, ze krijgen opdrachten in en door een Nederlandse stad.
Op zoek naar sticks, en uiteindelijk 25.000 euro.
Alles is opgenomen met min of meer verborgen camera`s en microfoons op afstand.
( de AVRO kan dat zelf veel beter uitleggen, zie hier )
Het leuke is dat de kanidaten zichzelf niet opgegeven hebben, of opgegeven zijn door anderen.
Ze lopen nietsvermoedend door een museum of zitten op een terrasje.
En dan rinkelt er een telefoon, net zolang tot dat iemand hem oppakt.
En dan horen ze:
Hallo, je spreekt met de AVRO.
Wil je 25.000 euro verdienen toets dan een 1, wil je dat niet: hang dan op.
Als ze dan de 1 intoetsen moeten ze binnen een aantal minuten op een lokatie zijn.
(binnen zes minuten op het station, of zo)
Bij de tweede kanidaat gaat het net zo.
De kandiaten moeten dan samenwerken en kennen elkaar van te voren niet, en ze zijn onvoorbereid en lopen in hun gewone kleren.
Ze krijgen opdrachten, raadsels en aanwijzingen per telefoon, dat kan ook per sms zijn.
Het zit allemaal prachtig in elkaar, en ze worden overal gefilmd, onder andere met behulp van een helicopter.
Ze moeten slim en snel zijn, anders gaat er steeds geld af van het eindbedrag.
Op zich hou ik niet van spelshows, maar dit is meer een film.
Het heeft wel wat van Wie is de Mol, maar is toch totaal anders.
Het is toch fijn dat er in de zomer ook programma`s zijn, en wat mij betreft krijgt dit een vervolg.
Nadelen zitten er altijd aan, en het nadeel van dit programma is dat de naam in een buitenlandse taal is.
Mensen maken zich altijd maar overal druk om of over.
Dat is een menselijke eigenschap.
Daarom zijn er ook zoveel weblogs, zeker in Nederland.
Soms zijn er ook mensen die niet even hun ei kwijt moeten, maar een hele site online zetten om dingen pogen te veranderen.
Iemand vindt muziek dat uit mobiele telefoons komt, onder andere in het openbaar vervoer, fucking irritant.
Dus nu is er de site http://www.fuckingirritant.nl/
Ik maak geen gebruikt van het openbaar vervoer, en hoor nooit muziek uit mobiele telefoons.
Ik heb andere ergenissen, over andere petitie`s en ik heb wel een weblog:
Het is de KRO in zijn bol geslagen.
De KRO vreet al jaren niet veel soeps uit op de televisie, op wat uitzonderingen na.
Op de radio doen ze het stukken beter.
De KRO televiesie mag graag dingen aankopen doen van overzee.
Lekker makkelijk.
Onlangs vierde de KRO haar tachtig jarig bestaan.
En de KRO tracteerde ons op een hele nacht vol buitenlandse programma`s.
De KRO is namelijk gek op detectives van de BBC.
Nu denkt de BBC dat ze niet meer van deze tijd zijn en wil kappen met de productie.
Leuk, zou ik zeggen, ruimte maken voor wat nieuws.
Maar de KRO denkt er anders over.
Schrik niet, het is echt waar, er bestaat een heuse petitie!
Te belachelijk voor woorden!
Ga dan zelf detective`s maken!!
Daar bij de BBC zullen ze wel weer denken, daar heb je weer die bemoeizuchtige hollanders, met hun vele omroepen.
Toen derrick en "onze ouwe" stopten was de TROS er ook wel klaar mee, maar Katolieken zweren bij het oude.
Ik vrees dat we nog jaren vastzitten aan herhalingen, daar teken ik liever een petitie tegen.
Ik wil dat ze zelf meer eigen productie`s gaan maken, daar teken ik dan voor!
Soms krijg ik wel eens een merkwaardig mailtje, dat zet ik soms op mijn weblog:
Beste Rene,
Ik wil meer aandacht voor "Boterhamworst met gezichtjes". Klik op de volgende link om me te steunen.
Boterhamworst met gezichtjes
Je kunt ook zelf een onderwerp toevoegen.
Groeten,
Brillie
En soms vraagt iemand op msn of ik een clipje van iemand anders wil laten zien:
http://www.frequentradio.nl/ems/index.php?pagina=dolindaclip
Vermaak u er maar mee.
Ik was van 23 juli tot 8 augutus op vakantie naar Liechtenstein.
Omdat de camping aldaar anno 2007 nog geen draadloos internet heeft, en ik niet zo verslaafd ben dat ik niet zonder kan, heb ik een dagboekje bijgehouden op mijn laptop.
(vorig jaar had ik meer geluk, wel draadloos internet, maar toen was ik niet in Liechtenstein)
Thuisgekomen heb ik elke dag een dag van mijn vakantie geplaatst, voorzien van wat foto`s.
(en ik gebruik mijn toestel tot die helemaal af is, en dat moment bepaal ik zelf)
Natuurlijk had ik bij thuiskomst kunnnen loggen "het was leuk", en dan weer gewoon doorgaan met de praat van alledag.
Maar dat deed ik dus niet.
Omdat ik het zo leuk vindt om later terug te lezen, zoals ik ook mijn eerdere vakantie`s wel eens nalees.
Vandaag mijn laatste verslag wat nog opgeslagen staat op mijn laptop.
Dinsdag 7 augustus 2007, de laatste vakantiedag?
Zo heet als het gisteren was zo nat was het vandaag.
De dag begon met plensbuien en pas tegen de middag werd het wat droger.
We besloten om maar niet de rijn over te steken, daar zal je vast ongeveer hetzelfde zien als hier, alleen wat natter.
Pa ging een dagje lekker vissen (hij ving er twee, bijna drie, en liet ze allen weer vrij)
Ma ging een dagje lekker lezen en ik ging maar een flink eind vouwfietsen.
Ik fietste langs de rijn, eerst langs het natuurgebied, toen langs een industiegebied, daarna kwam een park, waar bijna geen
eind aan kwam, maar uiteindelijk was daar toch wederom een camping!
Op die camping stond niet veel, maar toch wel weer een Nederlander.
Want Nederlanders vind je overal in europa, op elke camping, in elke lift, op alle bergen, in alle straten en op alle bruggen.
Ik kom altijd en overal landgenoten tegen, reislustig volkje.
Hoe dan ook, ik was dus op de eerstvolgende camping, en toen begon het ook weer te regenen.
Dat hield ook de hele dag niet weer op.
Ik fietste terug via fietspaden, die de navigatie niet kende, wel grappig.
Door en kletsnat kwam ik weer bij de caravan, bleh.
Daarna nog gegeten in de campingrestaurant, erg vreemd maar wel genoeg.
En morgen weer naar huis, dat hoort ook bij de vakantie, maar ik zal wel niet aan een update toekomen, dus ik laat het
hier maar bij.
Kiras, hier kom ik weer!
Hoera, vandaag was het zover, Tessa, mijn nichtje, is 1 jaar geworden!
Wat vliegt de tijd.
Lees
hier hoe het allemaal begon, en scrol daar maar wat.
Zie
hier wat foto`s van haar.
En besef dat de tijd razensnel gaat!
Omdat een commentbox vol felicitatie`s van volslagen vreemden niet zo leuk is vraag ik u het volgende:
Vertel me wat u gesmurfd heeft op zondag 26 augutus 2007.
Later kan ze dan zelf lezen wat de toevallige lezers deden op de dag dat ze 1 jaar werd.
Ik was vanzelfsprekend even langsgeweest voor koffie, taart en wat cola.
Maandag 6 augustus alweer, 2007.
Verhip, we zitten aan deze kant van de rijn, en hier heet het Bingen am Rhein.
Het was bloedheet vandaag, en echt benauwd, we zitten duidelijk niet meer in Zuid Europa en zeker niet in de bergen.
Vanmiddag het stadje maar ingeweest, waar het centrum net de andere kant oplag dan we in eerste instantie dachten.
Maar na wat buitenwijken vonden we het toch.
Alleraardigst, en veel winkeltjes, en een ijscafe waar we nog wat lekkers namen, ik koos voor de bananasplit, heerlijk.
We zochten maar vonden nergens een vishengel of dierenzaak om maden te kopen.
Mijn pa wil namelijk graag even vissen, en in Liechtenstein was niet echt de gelegenheid, maar hier wel.
Dan maar een volgend dorpje aandoen, maar alles bleek al gesloten, op de supermarkt na.
Dus maar wat brood gehaald, en savonds alsnog niks gevangen.
Ik heb nog lekker gevouwfietst langs het natuurgebied naast de camping, en de ruine van de spoorbrug bewonderd, dat
in 1945 helemaal vernield is geworden geweest.
Savonds ging het waaien en wat sputteren, gelijk zoals de vakantie begon.
Dim Deutschen zontag, 5 august 2007.
Hedenmorgen vertrokken we vanaf camping mittagspitz, maar niet geheel probleemloos.
Het plekje naast ons werd elke dag door nieuwe bewoners bevolkt, maar uitgerekend op de dag dat we wilden vertrekken
stonden er blijvertjes, en net met twee tenten waarvan de een op de ruimte waar de auto met caravan langs moest.
Ze waren ook erg plotseling afwezig zodat we zelf maar een pen uit de grond moesten trekken en wat spullen aan de kans schuiven
en de caravan er milimeter voor milimeter langs loodsen.
Dat ging goed, toen alles weer op de plek gesmurfd en wegwezen maar.
De foto`s van vandaag zijn allemaal genomen in Duitsland, en heb ik er zo even willekeurig tussengesmurfd.
De caravan heeft geen Zwitserland sticker dus we reden door heel Liechtenstein naar Oostentijk, en niet lang daarna reden
we al op de Duitse autobaan.
Zodra je Oostenrijk uit bent zijn de bergen voorbij en zie je enkel nog heuvels.
En asvalt.
En verkeer, heel veel verkeer.
Het was, ondanks dat het zondag was erg druk, en soms zelfs liep het wat vast.
Na uren rijden en tijdens de tweede pauze op de tweede enorm lelijke Duiste parkeerplek keken we eens in het grote campingboek.
We vonden een camping in Rudesheimer aan de rijn (nabij Frankfurt)
Daar aangekomen (en wegens gebrek aan adressen in dat stomme boek) volgden we daar de bordjes maar, want met de pond de
rijn over is niet slim als je niet zeker weet of je daar moet zijn.
Nou ja, we kwamen op de verkeerde camping, maar desalniettemin besloten we maar om daar te bivakeren.
Het is hier erg Duits, erg rommelig en een beetje een zootje.
Inchecken moest waar je ook patat kan bestellen, wat we later op de avond ook deden.
Plus wat vlees en een bord sla, de hoeveelheid was enorm, echt Duits.
Overal coca cola reclame, maar verkopen alleen pepsie, en drank natuurlijk.
Oja, eerst dus een plekje uitgezocht, ook "zet maar ergens neer"
Nou, das mooi, we hebben dus zicht op de Rijn.
Dezelde rijn die we ook in Liechtenstein zagen, alleen varen er hier wel schepen.
En het lijkt net of de rijn de andere kant op stroomt.
Zaterdag 4 augustus 2007.
Op weg naar Planken, het enige plaatsje in Liechtenstein dat nog niet door me bezocht is, tot nu dus.
Netjes parkeren we volgens het boekje op de parkeerplaats aldaar, en we starten de wandeling naar een hut in de bergen.
Na een stijle helling na een kilometer of twee lopen is wederom een parkeerplaats: KUTBOEKJE!
We konden op een gegeven ogenblik kiezen, het asvaltpad volgen of afsnijden door de bossen bij de helling omhoog
klouteren.
Dat laatste is spannender dus dat kozen we.
(het weer was overigens helemaal hersteld in zomerse sferen, anders is zo`n tocht ook levensgevaarlijk!)
Zo, wat een boel stijlheid hebben ze in Liechtenstein, maar uiteindelijk kwamen we bij de hut, hoog in de bergen.
Er zijn twee "hutten" waar je naar toe kan wandelen/klouteren, en ik heb ze dus allebei gesmurfd!
Daar nuttigden we een bratwurst en kartoffelsalat.
De afdaling namen we over het asvaltpad.
Tot zover dan liechtenstein, een klein staatje dat gewoon helemaal Zwisters is.
24 kilometer lang en op zijn breedst is het 12 kilometer.
Vol schatrijke mensen, aan de huizen te zien, en overal netjes en prullebakken en bankjes.
Zoals elke vakantie heeft ook deze een toetje, maar dat komt dus nog.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6681-6688 van 8511 |
Volgende Pagina »
