Christmis

Vorige week deed ik een oproep aan alle mensen die al een kerstboom hebben staan om die naar mij op te sturen.
Ik heb al 14 foto`s binnengekregen via mail en msn.
Wie dat nog niet gedaan heeft mag zijn kerstboomfoto naar  mij mailen, zet dan wel even uw naam en eventueel uw url er even bij.
Of zet de boom zelf online en drop de url alhier in de comments.

Mijn eigen boom staat er nog niet tussen, temeer daar die nog gehaald moet worden.
Alle binnengekomen bomen plant ik dan in mijn kerstbomenbos.
Het resultaat van de afgelopen week staat onder

Startrekfan stuurde me deze:

Marnix en Jolanda wonen samen en genieten hier van:



Remy, de basist van LOGO heeft dit in zijn woonruimte staan:



Risingflow dj Bastiaan mag hier naar kijken:



Dark Rain heeft dit staan:



Bart stuurde me deze



Patricia kwam met twee foto`s en dit is de eerste



Die van Ria staat lekker buiten



Dit is de tweede van Patricia



Na een oproep op Risingflow radio stuurde de ene Bas deze via de dj



En dit is dezelfde boom, ook van dezelfde Bas, via dezelfde Risingflow radio dj.



Jeanne heeft door dat alles mag



En Vanman stuurde me deze



Een mooi geheel zo, ik hoop dat er nog velen zulen volgen.

En omdat dit de allereerste reeks was, is er geen linkje terug, maar natuurlijk wel naar mijn kerstbomenbos.

Braaf

Van de week logte ik over een nieuw natuurgebied ten zuiden van Winschoten.
Er kwam zoveel vraag naar foto`s dat ik besloten heb dat mijn reportage over Nijmegen later komt.
Maar eerst Kiras in een besneeuwd Winschoter babybos.

En dan nu natuurgebied Tusschenwegen, te Winschoten: hier een kaart.
Bij de heuvel dat de verdedingingswerken van de tachtigjarige oorlog markeerd staat een informatiebord.
Wie wil lezen wat er op staat moet zelf maar langskomen of gaan.



Tijdens het lezen ging Kiras er maar even lekker bij liggen.



Tadaa! Zie hier een overzicht van het gebeid, zoiets is niet echt mooi vast te leggen, dat kan je alleen ervaren als je er door loopt.



Dit is een fragment van het kunstwerk, dat bestaat uit twee enome cirkelvormige vijvers.



En eentje van de andere kant.



Er is daar ook veel water, en in tijden van nood komt er nog veel meer bij, daar is het gebied voor bedoeld.



Het informatiebord van ten tijde van de aanleg staat er nog.



Nou, toen fietste ik Winschoten maar weer in.



Waar een ieder de weg wordt gewezen, ook na binnenkomst overigens.



Nog even een plaatje vanuit de auto geschoten, kabouter plop is de vervanger van de ten dode opgeschreven kerstboom.



En nu nog even mezelf, plus nichtje, plus Sinterklaaskadootje.
Ik moest lachen van mijn zusje, dus deed ik dat maar.



En volgende week ook geen Nijmegen, maar daarover later meer.
Of eerder eigenlijk.

Allemachtig

In bijna alle plaatsen in Nederland staan nu grote naaldbomen met lampen er in.
In het kader van kerstversiering van de dorpen en steden.
Winschoten had altijd een stuk of zeven bomen staan.

Ik vind dat altijd zielig voor die bomen.
Die worden uit de natuur gezaagd, en zijn dus hartstikke dood, en na de kerstdagen worden ze vernietigd.
Laat de bomen toch met rust, laat ze lekker in het bos staan!
Ik kan echt niet genieten van dode bomen met lampen.
Bomen moeten leven en na de kerst weer teruggepoot worden op de oude plek, of gewoon zonder lampjes blijven staan.

Dit jaar heeft Winschoten wat nieuws.
En omdat ik kennelijk totaal niet beeldend kan schrijven en mensen toch gaan zeuren om een foto laat ik het maar even zien:

Er staan op de kerstboomplekken in de stad nu dus hele grote opblaasbare spuuglelijke kabouter plops.
Het mooiste is nog dat ze die `savonds leeg laten lopen om vandalisme tegen te gaan, en in de ochtend pompen ze ze weer vol.
En als het waait dansen de loeigrote kabouters wat heen en weer.
Het lijkt werkelijk nergens naar,  dus dat is echt weer iets voor Winschoten!
En ik vind dat prachtig.

Zonde

Onder de kerstboom horen naalden te liggen, en in geen geval kerstkadootjes!
Mensen moeten geen kerstkadootjes geven, dat hoort niet en doet afbreuk aan onze cultuur.

Kerst is om de geboorte van jezus te herdenken, en om te vieren dat ze die herberg niet in mochten.
Kerstkadootjes zijn bedacht door jaloers Amerika, net als die kutkerstman.
Allemaal afgekeken van onze eigen Sinterklaas.

Sinterklaas geeft kadootjes, zo gaat dat in dit land.
Dat is onze cultuur, dat moet ook gewoon op 5 december of een weekend dichtbij, dat is het mooie.
Amerika keek dat af en schoof dat heel praktisch door naar de kerstdagen.
Nederlanders zijn ook wel praktisch, maar hechten toch zeer aan eigen cultuur.
Sommige tenminste, anderen doen net of wij hier Amerika zijn.

Amerika is het machtigste land ter wereld, en langzaam maar zeker neemt heel de wereld hun gewoontes over.
Op de Nederlandse buis zijn heel veel Amerikaanse productie`s te zien, op de radio veel Amerikaanse muziek.
De winkelstraten puilen uit van de Amerikaanse zaken, en er zijn meer MC Donnalds dan Moskeeen.

Kortom, het is bijna Amerika.
Bijna, want onder mijn kerstboom zal nimmer een kadootje komen!

Buitenlanders moeten zich aanpassen en veel Nederlanders weten zelf niet eens hoe het hoort.
Die moeten dan ook maar allemaal naar de inburgerings cursus.

Yakiebah

Ten zuiden van Winschoten is onlangs een 83 hectare groot noodbergingsgebied aangelegd om meer bescherming tegen wateroverlast te bieden, met een bergingsvolume van circa 1,7 miljoen kubieke meter.
Het gebied is ingericht als 'natte natuur', met moeraszones, open veld en eilandjes.
Het noordelijke deel heeft fiets- en wandelpaden en fungeert als stadsuitloopgebied voor Winschoten.

Vandaag nam ik eens een kijkje in een gebied dat een paar jaar geleden nog gewoon boerenland was.
Tussen Winschoten en Oude Pekela stroomt de Pekel A met op de dijk een fietspad.
Ik ging er met Kiras aan de fiets naar toe, en ging wandelend het gebied verkennen.

Dat fietspad heeft op een gegeven moment een aftakking, dwars door het nieuwe natuurgebied heen, slingerend naar Winschoten.

Aan het beginpunt staat een informatiebord:
In de tachtigjarige oorlog was daar een verdediginswerk.
In de jaren 90 van de vorige eeuw hebben ze bodemonderzoek gedaan om de juiste lokatie vast te stellen.
Het werk is niet herbouwd, maar er is met een heuvel symbolisch aangegeven waar het gelegen heeft, als blijvende herinnering.

Het grote natuurgebied ernaast bestaat uit verschillende delen, en alles is afgerasterd met hekken.
Het fietspad komt langs grazende dieren, en daarvoor moet je over roosters heen.
Naast het fietspad is een hek, zodat honden er ook in kunnen, maar dan moet je wel tot je enkels door de blubber.

Er is ook een "vogel broed en rust gebied"  en daar mag geen mens komen.
Ergens in het midden is een vrij hoge heuvel waar onder andere muizen en hazen naar toe kunnen vluchten als ze de boel eens onder moeten laten lopen.
Aan de noordkant van dit gebied is een dijk waar ik lekker overheen kan wandelen.
Halverwege bevindt zich een kunstwerk, twee grote en precies ronde vijvers in hoogte verschillend.

Er is ook nog een strook boerenland over, wellicht zal dat gebruikt worden als stadsuitbreiding.
Het is natuurlijk geen echte natuur, maar wel een plek waar ik met regelmaat een fijne wandeling ga maken met Kiras.
De titel van dit logje slaat op de grote hoeveelheden blubber dat ik aantrof.

X-mis kaartje

Ik krijg per week altijd enorme hoeveelheden post.
En het meeste belandt rechtsreeks bij het oud papier.
Er kwam altijd veel post van mijn werkgever, onder andere het personeelsblaadje, maar ook mededelingen over nieuwe facatures binnen het bedrijf, afscheids- en andere feestjes en wat al niet meer.
En momenteel komen er allemaal papieren binnen die ingevuld en teruggerstuurd dienen te worden naar de uitkerende instantie.
Ik word op de hoogte gehouden van de zeikerds van de belasting, en als mijn auto weer gekeurd moet worden bericht men me dat ook.
Soms komt er ook reclame speciaal aan mij gericht.

Kortom, post is niet leuk.
Behalve dan de VPRO gids, maar daar betaal ik dan ook voor.

Onlangs lag er een envelop voor mij, met daarin een heus kerstkaartje.
"liefs voor de kerstdagen en veel geluk in het nieuwe jaar"
Het betrof een kerstkaartje van Brillie, waarvoor hartelijk dank.
En dat vind ik dan weer wel heel erg leuk.

Natuurlijk is het een kleine moeite om naar de winkel te hollen en wat kaarten en postzegels te kopen en dan thuis allemaal adressen op te snorren en dan iedereen die ik een fijne kerst gun dat kenbaar te maken middels een kaartje.
Maar dat zal ik niet doen.

Kerstkaaren versturen is een grote commerciele bende.
Dat stamt uit de tijd dat de communicatie nog per post ging.
Tegenwoordig kunnen we mailen (fijne e-cards) bellen (heb ik een hekel aan) en berichten kunnen ook wel via de weblogs en MSN.

En daar ligt mijn punt, al dat papier (wat kaartjes toch zijn) hoeft allemaal niet door het land gezeult te worden.
Het is papierverspilling en de postbedrijven worden er schatrijk van.
Bovendien vind ik het onzin om elkaar het beste te wensen, want zoiets lijkt mij heel erg vanzelfsprekend.
Gelukkig is er nog de regel: "Ik stuur jou een kaartje als jij mij eentje stuurt, en die gaf me geen dus die krijgt niks"
(Dat heeft wel weet wat van het webloggen en met name het reageren daar op.)

Dus het zal wel bij dit ene kaartje blijven.

Waanzinnig mooi

2006 was muziekaal gezien een uitstekend jaar.
Met grote regelmaat komen de Scissor Sisters voorbij op 3fm met het nummer: "i don`t feel like dancing"
Het is geen hoogstaand kunstwerk, maar gewoon een lekker niemandalletje, en dat is eigenlijk ook wel weer kunst.
Ik vind het prachtig, en rechtsreeks doen ze het ook nog eens perfect.
Echt een nummer waarmee je het songfestival zou kunnen winnen.

klik hier om te kijken en te luisteren

En zie gelijk de sfeer van Mooi weer de leeuw, met Paul de Leeuw.
Waar ik al jaren van geniet, en met deze show is het weer helemaal raak.
Paul laat mensen zien zoals ze zijn, en dat is een gave.
In dit programma laten ze wensen van kijkers in vervulling gaan.
Het mooiste vind ik nog dat het verassend is, je weet niet wat er allemaal komt, en dat is tegenwoordig best uniek.
Mongolen, bejaarden, nergers, gehandicapten en kinderen, iedereen komt aan bod.
Er wordt veel gelachen, maar soms is het ook even slikken als iemand verteld over een veel te jong stervende dierbare.
Kortom, gewoon zoals het leven is.

Sinterklaas zien we ook nog even, evenals vele Zwarte Pieten.
Het zoveelste bewijs van zijn bestaan, waar nu niemand meer aan twijfeld.

Vrede op Aarde

Omdat we vrede op aarde willen zetten we bijna allemaal een kerstboom in huis.
Wij hebben hem nog niet, we wachten daar nog even mee, want tegen kerst moeten er nog wel wat naalden aan zitten.
Nu ben ik benieuwd of u hem al heeft staan, en of u daarvan een foto zou willen maken en die naar mij toemailen.
Zet dan ook even uw naam en eventueel uw url in die mail.

Alle binnengekomen bomen plant ik in het kerstbomenbos.