Prima voer!

Ik ga naar mijn werk en ik neem mee:

Een thermoskan gevuld met koffie met wat suiker en melk.
Een broodtrommel met zes plakken brood, met daarop een laagje boter en plakken jonge kaas.
Een banaan.

En u?

Oke, een update

Ik wierp aan het begin van deze herfst een stokje door webloland, en ik hou in de gaten waar hij blijft.
Voortaan iedere dinsdag een update.
Als u dit niet intereseert kunt u dus voortaan dinsdags wegblijven.
Als je een stokje krijgt is het de bedoeling dat je de opdracht vervuld en hem dan doorgeeft.
Het is een soort estafette dus.
Mijn opdracht was:

Zet een foto met "een klok" op je site, vraag een ander of hij dit ook wil doen en geef deze opdracht door.
Graag pas doorgeven als hij of zij dat wil

En ik wierp het stokje naar Rene en die plaatste het volgende: (om precies te zijn hier)

Hij gaf hem uiteindelijk door aan Bambie
Ik wacht af.
Volgende week hopelijk verder.
En voortaan een algehele update onder

Lees verder

Nadien

Ik heb vanavond voor het eerst in jaren een hele avond naar de TROS gekeken.
En bovendien naar de inhoud van een voetbalstadion.

En dat was best uniek, indrukwekkend en mooi.

Met de tijd ging het beter

Ergens in mijn comments werd over zelfmoord gesproken, daar wil ik nog wel even wat over kwijt.
Ik heb ook wel eens aan zelfmoord gedacht, maar nooit serieus doorgezet.
Er was namelijk een tijd dat ik het leven niet zo leuk vond.
Dat was mijn schooltijd.

Ik werd niet bovenmatig gepest of zo, ik zat meer met andere dingen.
Ik maakte me grote zorgen om het milieu, de honger in Afrika en de oorlogen op aarde.
En ik kon er niks aan doen.

Maar het ergste van alles vond ik nog dat ik zoveel moest.
De hele dag doen wat de leraar zei.
Dat werd na de lagere school alleen maar erger.
Dan was je thuis ook nog met huiswerk bezig.
En altijd maar presteren.

Je moest altijd zorgen dat je beter was dan een ander.
En aan een bepaald verwachtingspatroon voldoen!
Van een 6 moest je een 7 maken, en van een 7 een 8.
En het was nooit echt goed.

Zo werkt ons leven nu nog.
Er wordt veel van je verwacht.
Altijd moet alles maar beter en sneller. (ook goed te zien in de sportwereld.)
En ik wil graag tevreden zijn met wat ik heb en kan.

Dus toen ik het echt niet meer zag zitten besloot ik het volgende:
Ik trok me nergens meer een zak van aan!
En dat werkte.

Ik ga nu mijn eigen gang, en ik doe wat ik doe.
Ik pas me wel aan, qua werk en zo, maar zo min mogelijk.
Ik laat iedereen maar lullen, en doe alleen wat ik wil en verder niks.
En het idee dat het leven eindig is is een opluchting troost.
Zelfmoord speelt al lang niet meer.
Ik leef, en wel op mijn geheel eigen wijze.

Lekker dansen

Ooit logte ik al deze link
Het betrof een leuke smurfige videoclip.
En ik vond er nog eentje, klik daarvoor hier

Iets heel saais kwam ik ook nog tegen, dat staat hier

Kwestie`s uit het Lagerhuis

Kopspijkers en Het Lagerhuis zijn weer op de buis.
Het mooie van Het Lagerhuis is dat je nog eens andere meningen hoort dan je eigen mening.
En van andermans mening kan je een beetje van gedachten veranderen, door dat je eventueel nieuwe inzichten krijgt.

Het mooie van een weblog is weer dat ik hier mijn eigen eindconclusie neer kan zetten.
De stellingen die mijns inziens logwaardig zijn.

Demonstreren heeft geen zin

Dat zei een regeringskerel, want ze drukken hun plannen toch wel door.

Demonstreren is goed, dan is duidelijk te zien dat "we" het niet met dit kabinetsbeleid eens zijn.
We mochten stemmen, maar dat is nog geen reden om alles wat ze willen uitvoeren maar pikken!
(Ik zal aanstaande zaterdag niet naar Amsterdam komen om mee te demonstreren.
Dat neemt niet weg dat ik hoop dat het zwart van de mensen ziet!)

Ons land heeft een grote beurt nodig

We werken niet hard genoeg, en gaan te vaak op vakantie, aldus minister Brinkhorst.
Meneer Brinkhorst, ik werk hard genoeg! Bemoeial!

Ooglidcorrecties, behandelingen tegen snurken en flaporen moeten in het ziekenfonds blijven

Niet mee eens!
Dat zijn tipische welvaardsproblemen die we niet met zijn allen moeten moeten betalen!
Oogleden en flaporen zijn geen dingen waar je dood aan gaat.
Ik vind bovendien dat je in een gezond lichaan niet moet snijden!
Er wordt flink aan verdient, maar liever niet van mijn centen!

Snurken is alleen een probleem als je met twee mensen in een bed slaapt.
En er staat nergens dat dat moet!

Nu ben ik dus reuze benieuwd naar uw mening

Jemaintedrai

Ik heb nu al een tijdje een digitale fotocamera, en sinds die tijd plaats ik elke zaterdag 10 foto`s.
Dit ben ik:

In den beginne mislukten de meeste foto`s.
Dus ik maakte er een stuk of 100, en de tien die het beste door de beugel konden plaatste ik.
Tegenwoordig keur ik alles goed, dus ik kan nog even voort.
Dit heb ik in de loop van mijn leven bij elkaar gesprokkeld.



Er is meer, maar dit is even een indrukje.
Ik heb ook een lamp:



En hier mijn stilstaande klok van afstand.



Merkwaardige VPRO-Gids covers plak ik aan de muur:



Kiras mag niet ontbreken:



Dit is de woonkamer beneden:



Oude foto met ik die een beetje zuur keek:



Kast



En tot slot weer naar boven, zie hier mijn netwerkstek:



Het verkleinen is nog een hoop werk, maar best leuk om te doen, dan zie ik meteen het eindreslultaat.

In mijn gedachten

Herinneringen wentelen door mijn kop.
Men zegt wel eens dat vroeger alles beter was.
Het was vroeger anders, niet altijd beter.
Radio 3fm was voor 1993 uniek in de wereld.

Op maandag was er de hele dag de AVRO, met als hoogtepunt de Arbeidsvitaminen.
De dinsdag was voor de VARA, met tussen de middag De Steen en Beenshow, met Jack Spijkerman.
De woensdag begon met de EO en hun gospelmuziek, waarna de VPRO het om 13 uur overnam,
met in de namiddag het nimmer geevenaarde radiospektakel Ronflonflon met Jacques Plafond.

De donderdag was een TROS dag, met het dichtbeluisterde radioprogramma ooit: 50 pop of een enveloppe!
Vrijdag was de Volle Vrijdag van de schreeuwlelijkers van Veronica, met top 40 muziek.
Zaterdag was de NCRV, die ook aandacht hadden voor de zaterdagsport.
De zondag was reclamevrij, en van de KRO, met het sfeervolle Weeshuis van de Hits, met Peter van Bruggen en Morrison.

En elke avond tussen zes en zeven denderde Frits Spits voor de NOS door de ether met de Avondspits.

Uniek in de wereld, zo`n vertikale programering, elke dag anders!
Zonde dat het kapot is.
Maar andere is kant heb ik dus best fijne herinneringen aan toen.
En tegenwoordig is er nog steeds prachtige radio.