Ochtendgymnastiek

We gaan even ochtendgymnastiek doen, klik hier

(met speciale dank aan Jelke )

Nu weer verder

Rogier vroeg aan mij:

Hoe zit dat nou met de broekjes van die Smurfjes? Trekken ze die over hun schoenen aan? Ik zie toch duidelijk een schoenzool...


Nou dat is vrij simpel, smurfen dragen meestal alleen hun witte mutsjes en een witte broek, dat weet iedereen.
Behalve natuurlijk de grote smurf, (de enige met baardgroei) die is in het herkenbare rood.
Bovenkleding is niet nodig omdat ze toch geen tepels hebben.

De kleding is van ontzettend goede stof gemaakt dat nauwelijks slijt en erg stevig is.
Ik draag dagelijks een overall van dezelfde witte stof.
Omdat er geen schoenmaker smurf bestaat maakt de kleermaker smurf broeken die gewoon over de voet passen.
Het heeft iets dwangbuisachtigs.

Let wel: er zit geen zool in!
Doordat ze er op lopen past de broek zich aan de voetzool aan.
Achter in de broek zit een openingetje voor hun staartje. (staartje? Meer een blauw bultje)
Alle smurfen hebben dezelfde maat, gelukkig kan de kleermaker zich uitleven op de kleding van de smurfin.

Moi

Inderdaad, men had me door:


1 April !!


En ik dacht het nog wel zo slim aan te pakken.

Ik begon deze week met het goed maken van mijn gekregen Piewvogelstokje.
Op msn namen Domien en Kevin hem razendsnel aan, maar Domien doet er tot op heden niks mee, en Kevin veranderde de stok!
En ik moest met een schone lei vertrekken.
Vandaar mijn ruil en verander capriolen.

Daarna typte ik mijn ultieme log.
Iets wat altijd al in mijn kop zat en er "op de valreep" toch nog uit moest.
(smurfenverzameling)

Voorts deed ik alsof ik erg depressief was.
En bij het lezen van al die lieve reacties voelde ik me toch wat schuldig.

Nou, vandaag dus de mededeling dat ik stopte.
En ik wilde vanmiddag deze hele zooi te koop aanbieden.
In de hoop dat niemand aan de datum dacht natuurlijk.

Een enkele domoor trapte er in. hahaha
De meerderheid niet, ik mag trots zijn op mijn lezerspubliek.
Ik schijn dus zeer doorzichtig te zijn.

Maar ik krijg jullie nog wel, volgend jaar!

Laat maar zitten

Renesmurf is klaar.
Renesmurf stopt er mee.
Renesmurf houdt het voor gezien.
Renesmurf bedankt degenen die dank verdienen.

Tot zover.

Kweetniks

Mijn hoofd is leeg.
Ik denk en denk en weet niks te loggen.
Gisteren ook al niet.
Ik wil de koningin wel afzeiken, maar wat schiet ik daarmee op?

Men weet al hoe ik er over denk.
Net als andere zaken.
Ik lijk wel door mijn onderwerpen heen.

Ik typ nu dit maar, is dit nou loggen?
Ik lees eerlijk gezegd liever andere logs, die zijn veel beter.

Ik heb ook het gevoel dat men reageert om reacties terug te krijgen, terwijl ik het soms vervelend vind als ze niet terugkomen.
En zo denk ik maar.....

Ach, de lente is begonnen, het weer wordt hopelijk steeds beter.
En de pc gaat minder vaak aan.

Tot zover dit gelul, dwangmatig dagelijks iets posten is toch niets voor mij.
Zodra ik weer echt wat te melden heb zal ik dat zeker doen.

Jeugdsentiment

Op de valreep zal ik nog even mededelen wat ik nou precies heb met de smurfen, en hoe het zo gekomen is.
Ik werd geboren in 1974.
En in 1977 kwam Vader Abraham op tv met Het Smurfenlied.
Hij stond achter een tafel en zong dat lied samen met die blauwe schepsels.

Ik vond dat prachtig.
Toen ik een Smurf te koop zag staan moest en zou ik er eentje hebben, en dat lukte.
Toen later de tekenfilms en stripboeken van de smurfen kwamen genoot ik er nog steeds van.
Ze leven met zo`n 100 zieltjes in een perfecte samenleving, heerlijk om in weg te dromen.
Later kwamen die poppetjes op de markt en mijn zakgeld vond zijn doel.

Ik bouwde mijn verzameling uit en kocht ook glazen, snoep, een wekker, badschuim en nog veel meer.
En wat ik graag voor mijn verjaardag wilde hebben was iedereen duidelijk.
Op den duur was de rage een beetje over en was er niks meer te koop.
En ik werd ook ouder en ouder (wie niet?)
Toch doe ik er geen afstand van.

Mijn verzameling staat uitgestalt op twee planken en dat is best zo.
Regelmatig komt er nog wat bij via familie en vrienden.
En als er ergens wat te koop is kan ik het nog steeds niet laten.
Bijna elke vakantie wel een souvenier.
Het zal wel in me zitten of zo.

Ik raap op, wijzig en werp terug

Het bekende vragenstokje moet je tegenwoordig oprapen.
Dat deed Rene en ik pikte hem daar weer op.
Ik beantwoord de vragen die al klaarstonden en geef hem de Piewvogelstok terug:

Omschrijf- of liever nog: plaats een foto- van je dierbaarste bezit en leg uit waarom dit zo belangrijk voor je is

Nu eerst de vragen van Rene en de antwoorden van mij:

1: Hoe ziet je ochtend er uit?

Mijn wekkerradio springt aan en ik luister eerst wat radio 4 Peasens en Moddergat
Na eventjes nog te hebben gelegen moet ik mijn nest uit.
Ik kleed me om en ga naar beneden, daar begroet ik Kiras uitbundig en ga even naar de wc.
Ik neem een kopje koffie en blader wat in de krant
Ondertussen doop ik wat meelkoekjes in de koffie, neem een hapje en geef de hond de rest.
Om zeven uur kijk ik naar het NOS Journaal
Vervolgens poets ik mijn tanden en stap de auto in.

2: Ben je tevreden met je leven?

Yep

3: Wat is je dierbaar?

Alles in mijn leven, mensen, dieren en dingen.
Onder andere mijn Smurfenverzameling, ik kocht niet alleen veel, ik kreeg ook nog eens veel.
En als je wat krijgt heeft onbetaalbare meerwaarde.

Nou, tot zover dit stokje, Rene gaat verder met de vernieuwde versie.
Eerst mag een ieder de bovenstaande vragen hieronder beantwoorden

Hoeveel?

We leven in een democratie.
Dus.

Hoeveel levens heeft een kat?

De meeste stemmen gelden!