Kijkt u maaR

Dit is is hoe het op de eerste maandag van de maand om twaalf uur smiddags klinkt in Winschoten, al jarenlang, en hopelijk ook nog jarenlang.

JaaRlijks Ritueel

Ik blijf het jammer vinden, mensen die hun huis al in kerstsfeer brengen voor pakjesavond.
Of absurd, maf, onbegrijpelijk, ordinair, asociaal, mongoloide, banaal, ridicuul en weet ik veel wat nog meer allemaal.  En dat de winkels dit doen vind ik al net zo raar.

Eerst komt Sinterklaas, daarna zitten we in de donkere dagen voor kerst, en op 21 december begint de winter pas.
Dus tegen die tijd de kerstfeer wat aanbrengen is prima.
Niet nu al!

Zijn de mensen die dat doen dan helemaal gek geworden?
Ja.

Door zichzelf, omdat ze media tot zich nemen die zegt dat dat moet, of zoiets, maar een ieder is zelf verantwoordelijk.

Smoezen als: Sinterklaas is toch een kinderfeest, gaan niet op, Kerst is net zo goed een kinderfeest.

Het liefst zou ik zien dat iedereen nu zijn kerstmeuk weer verwijderd, netjes doorleeft tot het winter is, en dan de boel weer tevoorschijn halen, niet nu al.

Hedenmiddag speelde iemand op het carillon in de Winschoter Toren d`Olle Witte allemaal Sinterklaasmelodietjes. 
Ik kan het niet elk jaar horen, het ligt er maar net aan waar ik werk, maar dit jaar heb ik geluk.

Later deze middag fietste ik door Winschoten en ik hoor luide Sinterklaasmuziek komen uit de Torenstraat.
Ik nam even een kijkje en zag Sinterklaas, in de Winschoter Toren, heb ik hem toch nog gezien dit jaar.

In LimbuRg

Afgelopen zomer was ik op vakantie in Zuid Limburg, en tegenover de ingang van de camping, aan de overkant van de weg, bevond zich een weiland met koeien.  Vrijwel elke avond maakte ik een vouwfietstochtje, en op deze avond hield ik even een pauze bij de koeien.  Ik praatte wat met de koeien, ik zette ze op de foto, en ik filmde deze minuut.






Niet veel later verscheen er aan de overkant van de weg, van het fietspad naast de camping een groepje fietsende jongens.  Eén jongetje schreeuwde zo enthausiast dat er koeien waren dat deze zich dusdanig een hoedje schrokken dat ze er vandoor gingen, het weiland in, weg van het hek. 
En ik ging er ook maar weer eens vandoor.

Het is me wat

Vandaag kreeg ik mijn eerste kerstkaartje binnen.
Mensen die me kennen weten dat ik niks met wenskaartjes heb.  En ook niet op de App of mail of weet ik veel, dat gewens slaat nergens op, ik blief het niet.

Maar evengoed, dit kaartje was er eentje zonder postzegel, want afkomstig van medebewoners van het appartementencomlex waar ik er ook eentje van bezit.  En sommige buren werpen kaartjes bij elkaar in de bus.  En ik doe hetzelfde.  Iedereen die mij een kaartje geeft, krijgt er ook eentje terug.

Deze zal ik posten op de derde kerstdag,  na de kerst dus, dat zal ze leren.
Ook zonder postzegel.

Geschenk

Zomaar een foto van zomaar een beeld in het stadpark van Winschoten, genomen op zomaar een dag, ooit eens.
Tegengekomen op mijn laptop en vandaag maar eens gelogt:

Bourgondische titaan.

FoRum vooR democRatie

Het komt zelden voor dat ik twee filmpjes toon uit één televisieprogramma, maar dit stukje is wel zo leuk dat ik het niet laat schieten.  Onvervalste zaterdagavond VARA amusement.

Dit is dus ook allemaal echt gebeurd, niet te vatten, en dat werd allemaal open en bloot via de sociale media de wereld in geslingerd.
Prachtig natuurlijk dat de schaapskleren van de wolf onthuld worden, maar ook wel weer een beetje eng.
Want zowel Baudet als Wilders zitten er niet namens mij, en niet om Nederland beter te maken, en ze halen stemmen bij elkaar weg, dat houdt ze, vooralsnog, klein.   En wat nu de gevolgen zullen zijn, ach ja, het houdt de politiek wel interessant.

En dit is natuurlijk, als het niet zo erg was, gewoon lachen, dus dat doen we dan maar:





Dat pakje van Freek, de bewegingen van Woe, geniaal, en dat allemaal voor een thuiszittende zoompubliek.
En zo donderen we december in.

Even tot hieR

Ik overweeg om zonder mondkapje door het leven te gaan.
Ik word er nu niet op aangesproken en als ik geen oogcontact maak blijft dat misschien wel zo.

Ze helpen niet, want anders zou het aantal besmettingen wel naar nul gaan.
Hier is het bewijs geleverd dat ze niet werken, en toch wordt het ons verplicht.
Een inbruik die niet te tollereren is!

Hier legt Even tot hier het nog even uit:






En ik heb zeer goed opgelet.
We worden beschermd door de Eerste Kamer, als de Tweede Kamer een wet invoert gaat de Eerste Kamer die nog eens toetsen en dan pas wordt het ingevoerd.
Welnu, om ons een mondkapje te kunnen verplichten moest er een noodwet worden ingevoerd.
De eerste versie ging te ver, de tweede versie kwam er makkelijk door, en daarna in de Eerte Kamer net zo.

Ik citeer, en noteer in mijn hersenpan:

Bij de stemming in de Eerste Kamer schaarde uiteindelijk een ruime meerderheid van 48 senatoren zich achter de wet. Er waren 24 tegenstemmen. Die zaten bij de oppositiepartijen Forum voor Democratie, PVV, SP, Partij voor de Dieren en de groep-Otten. Tegenstanders vinden onder meer dat de rol van de Eerste Kamer bij allerlei coronamaatregelen te klein is. Ook worden volgens een minderheid te veel vrijheden beperkt.

Dat dat even duidelijk is, GroenLinks en PVDA zijn uitgespeeld, die behoren tot de tegenpartij.

DRukte

Meestal vind ik het altijd heel erg leuk, Sinterklaasinkopen doen.
Onlangs hebben we lootjes getrokken en binnenkort is het pakjesavond, en daar tussen zit een zaterdag waarop ik mijn kadootjes ga kopen en inpakken, om het vervolgens op een zondag de zak in het ouderlijk huis binnen te smokkelen.

Maar dit jaar gaat alles anders dan anders.

Ik moest even naar een paar winkels.  Meestal ga ik recht op mijn doel af, maar hou ondertussen de ogen en oren goed open, zo ook dit keer.
Maar nu was het vooral om de anderhalve meter afstand te bewaren, wat helaas niet goed te doen was, want het was best wel druk.
En aangezien er nergens iemand mag zitten beweegt de hele menigte ook nog.

De sfeer is weg.
Ik ben zo iemand die nog steeds zonder mondkapje loopt, er gelukkig ben ik daar niet de enige in, maar ik bevind me wel in een minderheid.

Ik moest eerst over de markt naar een winkel, aldaar met mandje het pand door opzoek naar mijn producten, naar de kassa en dan weer naar buiten, op naar de volgende winkel.
Ik ging ook nog even een TROS bananen en een magnetronmaaltijd bij de groenteboer halen.
(Daar werd net een onwel geworden mevrouw afgevoerd met een ziekenwagen)

Ik vind het een hele nare wereld zo, met al die enge mondkapjes.
Nu de pakjes nog even inpakken, wat ze in de winkels waar ik ben geweest niet even voor me deden, en me daarna afvragen of het wel zo slim is om al te veel openheid van zaken te geven op mijn weblog.

Ik ben voorzichtig.