Gezin in Gevaar stuurde een petitieflyer mee met het Reformatorisch Dagblad waarop stond dat Suitsupply moest stoppen met hun ‘onsmakelijke reclames‘ met zoenende mannen.
Daarop maakten de mannen van De Kwis het volgende lied:
Het is toch jammer dat ze dit progamma van de buis halen. Want er zullen er altijd mesnen blijven die voor zwarte piet en tegen homo`s zijn, dan is het toch leuk dat er op gereageerd kan worden.
Henk Schiffmacher Schiffmacher vertelt Tattoo-goeroe kijkt terug op veelbewogen leven. Henk Schiffmacher is een van de bekendste tatoeëerders ter wereld. Hij voorzag artiesten als Herman Brood, Willy DeVille, Barry Hay, Ben Saunders, Kurt Cobain, de Red Hot Chili Peppers en vele anderen van huidversieringen. Zelf omschrijft hij zich als ‘the poor man’s Rembrandt’. In maart behaalde Schiffmacher de pensioengerechtigde leeftijd en in 2018 zit hij veertig jaar in het vak. Een mooi moment dus om terug te kijken op zijn veelbewogen leven en zijn ontmoetingen met mensen van diverse pluimage, van de lokale visboer tot de Maori’s in Nieuw-Zeeland, van Lady Gaga tot de laatste koppensnellers in de bush van Borneo. Schiffmacher vertelt over zijn bizarre, vaak hilarische levensreis. Of: hoe een zoon van een katholieke slager uit Harderwijk uitgroeide tot internationaal erkend tattoo-goeroe.
De voorstellling zou eerst vorige maand plaatsvinden, maar vanwege een tussentijdse ziekenhuisopname werd het uitgesteld tot nu. Dit keer was ik niet alleen, ik was samen met Patrick, een min of meer ex-collega, die zelf nogal onder de tatouages zit. We zouden aanvankelijk in de Rabobankzaal zitten, waar 160 man in kunnen, maar we werden neergezet op een tribune op het hoofdpodium zodat Henk vlak voor ons zou zitten, lekker knus.
Het was een andersoortige voorstelling dan normaal het geval zou zijn, Henk had geen vaste lijn, hij vertelde zijn verhalen naar aanleiding van muziek. Er zat een gitarist bij, wij moesten de nummers raden en hij ging er dan over vertellen. Hij droeg voor de pauze een hoed, en een tuinbroekpak, en na de pauze een soort van muts die hij later af deed.
Hij maakte ook tussendoor nog even een schilderij, die geveild werd, voor het goede doel. Hij begon bij 250 euro en zakte steeds met de prijs tot iemand toehapte, en ik was dat niet.
Hij vroeg wie van de aanwezigen nog geen tatouage had, ik stak mijn hand op, samen met nog enkele andere, en daarna vroeg hij wie er graag een tatouage wou, toen daalde mijn hand weer neer. Iemand uit het publiek werd op het podium gehaald en kreeg er eentje, ik was dat dus niet.
En wat een verhalen had die man, wat een leven! Vast en zeker wat aangedikt, maar dat hoort zo. Verhalen vol met geluids en lichteffecten en de tijd vloog voorbij.
Na afloop was er nog alle gelegenheid om met hem op de foto te gaan of een babbeltje te maken. Daar ben ik dan weer niet zo van, ik ben meer van de verhalen.
Ik schrok me een hoedje toen ik vernam dat er mensen zijn die alleen al het idee hebben om op 4 mei de winkels open te doen. Kom op zeg. Wat mij betreft is alles op 4 mei de gehele dag dicht.
Maar alles is aan verandering onderhevig, zo ook de vierde mei.
Update: er wordt niks in stand gehouden, 4 mei is nooit een vrije dag geweest.
In het kader van de gemeenteraadsverkiezingen was er in mijn gemeente een stemwijzer, de stellingen daarvan gebruik ik door ze te herplaatsen en dan mijn eigen mening er over te geven.
Woningen die op de lijst staan om gesloopt te worden, moeten worden omgebouwd tot starterswoningen.
Jazeker. Ik ben altijd tegen sloop. Elke muur die is gebouwd kan voor altijd meegaan, hoewel en soms wel wat onderhoud nodig natuurlijk. Sloop is altijd alleen om de boel op te ruimen om ruimte te maken voor iets anders. Of soms om ruimte te maken voor een groot grasveld, midden in de stad.
Ik weet wel dat sommige woningen jarenlang bewoond zijn geweest en toch wel erg klein blijken te zijn, dus niet meer helemaal van deze tijd, maar maak er dan starterswoningen van, sloop is altijd zonde. En hier is wat gesloopt hoor, hele woningblokken van de kaart geveegd.
Wapatoe was één van de laatste liedjes van Ronflonflon.
Heel vaak werd een nieuw liedje nog een keer gedraaid, maar soms bleef het ook bij slechts één keertje. Sommige nummers kwamen wat vaker langs, maar geen enkele zo vaak als Wapatoe, in de nadagen van Ronflonflon kwam het bijna wekelijks voorbij. Net alsof men het einde al voelde naderen.
Het is me niet gelukt de tekst er bij te tikken, wie zich geroepen voelt, ga joe gang.
De beelden die u ziet zijn van een kermis op het Marktplein te Winschoten.
Soms loop ik voor en komt Quandy er achteraan, maar meestal loop ik achter hem aan.
Deze modezaak gaat Winschoten verlaten en een brillenzaak zal hier naar toe verhuizen.
Het is een prachtig mooi pandje op een prachtig mooie lokatie.
En van de andere kant ook fraai.
Bloed en vuur, staat er op de vlag, ik dacht gatverdamme.
Dit is toch een waar kunstwerk als de zon lekker schijnt.
Ik wandel graag rond Oudeschans, in het midden aldaar het bordje dat wijst naar Winschoten.
Dat is ook alweer een maand geleden.
Een putdeksel en het puntje van de neus van mijn schoen.
Het afvalbrengstation Winschoten heeft een onbemande toegangscontrole. U dient hiervoor uit de auto te stappen en bij één van de twee betaalautomaten in het betaalhuisje via een aanraakscherm het menu te volgen.
En nu heeft u er weer tien gezien.
Update: dat witte spul op de eerste foto is wat het lijkt wat het is. Update 2: voor informatie over kosten zie de links die aan te klikken zijn, alhier gaat het mij om de foto`s. Update 3, Ik peins er niet over om vragen omtrent de middenstand in Winschoten te beantwoorden, zoek dat zelf lekker uit, het gaat alhier om de schoonheid der foto`s.
Het grote nieuws van deze eeuw. Zulk groot nieuws dat het Dagblad van het Noorden chocoladeletters gebruikte. En dat is uiterst zeldzaam.
Op de website van RTVNoord zag ik dat de Telegraaf de nasleep van een moord belangrijker vindt en het Algemeen Dagblad heeft het over gehackte wachtwoorden. Bizar.