Wist u dat Sinterklaas en de Kerstman dezelfde zijn? De kerstman of ook wel Santa Clause is een aangepaste versie van de oorspronkelijke versie of een aangepaste versie daar van.
De eerste knecht kwam voor in het boek Sint Nicolaas en zijn knecht Een boek van schoolmeester/schrijver Jan Schenkman.
Toen heette hij ook nog geen Piet . Naamloos . Later verschillende namen . En later Piet .
Eerst 1, toen 2, en na de 2e wereldoorlog organiseerden Canadese militairen een Sinterklaasviering met met een massa aan Pieten. Sindsdien veel Pieten.
En sinds de boeken van Jan schenkman ziet Sint er ook zo uit. Net als de Kerstman door Coca Cola rood draagt en blijft dragen.
En Sint kwam in het begin niet uit Spanje . De eerste woorde van één van de boeken van Jan Schenkman zijn: Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje weer aan . Dus dan heeft hij waarschijnlijk ook dat lied bedacht .
Zeker nu ik bedenk: zijn knecht staat te lachen. 1 knecht dus. En wij gebruiken geen term knecht. Maar Piet of zwarte Piet.
In de eerste Sinterklaasnummers komt Spanje ook niet voor Sinterklaas is gebaseerd op de heilige Sint Nicolaas bischop van Myra een plaats in Turkije.
De eerste knecht was zeker geen door schoorsteen roet zwart geworden persoon . Dat is aan die tekening wel te zien
Eerder zoals ik weleens hoorde een Moor . Moriaantje zo zwart als roet, ging eens wandelen zonder hoed . U kent het rijmpje wel .
Misschien denk ik nu dat mede daardoor het roet in het verhaal is gekomen.
"Zo zwart als roet"
Dit alles heeft dus niks met racisme te maken. En niks met slavernij en niks met black face.
Sinterklaas bestaat al eeuwen, de Zwarte Pieten echter niet.
Beroepsgeheim is leuk. Tenminste, dat vind ik, heb ik, en vind ik wel zo veilig.
Zeer regelmatig vraag ik of er een schuurdeur even open mag, zodat ik hem fatsoenlijk kan schilderen. En onlangs nog zag ik binnen in een schuurtje een enorme hoeveelheid folders liggen. Het waren er zoveel dat het niet anders kan dan dat de eigenaar er geld voor vangt en ze weigert te bezorgen.
Makkelijk geld verdienen zo. Maar ik zeg dus niks, ik verklik niemand, en dat mag ik ook niet doen. Op die manier kunnen de mensen hun deuren veilig voor me openzetten, en ben ik veilig.
Nu ben ik de laatste tijd wat in de weer met google streetview, en meestal laat ik dan zien wat ik zelf zoal tegengekomen ben of opgezocht heb.
Nu kwam ik een linkje tegen van een website vol met foto`s van screenshots van streetview. Een blik op de wereld. Even lelijk als mooi, of even mooi als lelijk. Hoe dan ook, een blik op de wereld zoals die op dat moment was.
En als scrollend laden er steeds nieuwe foto`s in. Ik kan ook hier soms geen genoeg van krijgen, en deel dit graag met u.
Er was laatst een bekende Nederlanders die online een andere bekende Nederlander feliciteerde met zijn verjaardag, terwijl deze inmiddels was overleden. Dat is een beetje sneu werk, en een week later gebeurde het nog een keer.
Dat komt, in het echte leven kan men dood geraken, online blijft alles voortbestaan, tot een levend iemand anders mededeeld. Of zo lijkt dat tenminste.
Als mij iets overkomt, waardoor ik bijvoorbeeld in het ziekenhuis beland, en niet online kan geraken, dan zal u daar niks van merken. Er komen geen updates op weblog of twitter, of waar dan ook. Want niemand weet mijn wachtwoorden.
En hoe zit dat bij u? Als u iets overkomt, zal ik daar dan bericht over krijgen?
Er is heden ten dage zeer weinig poezie op de vaderlandse buis, en volgens mij komt de radio er ook al niet meer aan toe. Gelukkig is er de VPRO en is er youtube en hun tekst en uitleg heb ik onder het filmpje gesmurfd.
Vandaag is het de beurt aan Jean Pierre Rawie, die een groot deel van zijn jeugd doorbracht in Winschoten. Het huis waar die woonde staat er nog, met een bordje er bij met een fraai gedicht.
Daar gaat dit filmpje dus niet over, maar dat ziet u zelf ook wel.
Jean Pierre Rawie maakt zijn gebruikelijke ommetje door Groningen langs antiquariaat en De Sigaar. DichterBij is een serie over eigentijdse Vlaamse en Nederlandse dichters. De filmpjes zijn bonbonnetjes met twee heerlijke smaken: een gedicht en een schets uit het dagelijks leven van de dichter. Smul ze! Iedere maandag verschijnt er op dit VPRO Poëzie-kanaal een nieuwe aflevering van DichterBij. Abonneer je nu en je mist er niet een.