Ik ben zeer ruimdenkend, tenminste, dat vind ik zelf. Ik hecht erg veel waarde aan vrijheid en vind vooral dat mensen het lekker zelf uit moeten maken.
Maar er zijn grenzen en nu loopt ik er weer tegen eentje op.
Een vrouw van 63 uit het Friese Harlingen is maandag bevallen van haar eerste kind. De vrouw en haar dochter maken het goed. Het is voor het eerst dat in Nederland een vrouw op zo’n hoge leeftijd bevalt.
De vrouw werd zwanger dankzij een IVF-behandeling in Italië.
Ze is overigens niet de oudste moeder. In 2005 schreef de Roemeense Adriana Iliescu geschiedenis door op 66-jarige leeftijd middels ivf moeder te worden van dochter Eliza.
Vorig jaar november liet moeder Iliescu, inmiddels 72, weten dat ze nog een tweede kind wil. In 2008 beviel een 70-jarige Indiase vrouw van een tweeling. Zij wordt gezien als de oudste moeder ooit.
Ik vind 63 jaar te oud. Niet om te doen wat men maar wil, maar een kind baren op die leeftijd gaat me te ver. Er kunnen allerlei omstandigheden zijn dat iemand van 63 een baby moet opvoeden, als de ouders plotseling overleden zijn of zo.
Maar bewust, op die leeftijd, kiezen voor een kind? Dan is ze geestelijk niet helemaal lekker en dient geholpen te worden, maar op een andere manier dan haar een kind te laten baren.
In Nederland mag zoiets niet, maar in Italie wel, misschien moeten we haar uit Nederland verbannen. Ik ben zelf 36, en mijn moeder is nog lang geen 63, en ik hoop nog heel lang van haar aanwezigheid te mogen genieten. Die pasgeborene heeft over 36 jaar een moeder van 99. En ik ben zelf dan 72.
Nou, nu ben ik wel aan het rekenen geslagen, maar mijn punt lijkt me wel duidelijk.
En omdat het zo leuk is, alweer een rijksmonument in Winschoten! Met gebruik van wikipedia en google street view
SYNAGOGE, gebouwd in 1854 in neo-classicistisch- eclectische trant ter vervanging van een oudere voorgangster. Links van het sterk teruggerooide gebouw ligt de omstreeks de eeuwwisseling gebouwde rabbinaatswoning in Moorse trant (mon.nr 434387). De voormalige kosterswoning annex school en slachthuis rechts van de synagoge, is wegens te sterke wijzigingen niet van rijkswege beschermd. Tot omstreeks de jaren zestig werd het voorterrein van de synagoge afgezet door een eenvoudig 19de-eeuws smeedijzeren hek.
Omstreeks 1900 telde de Joodse gemeenschap van Winschoten nog bijna 850 zielen en in 1940 nog een kleine 500. Toen na de Tweede Wereldoorlog de Joodse gemeenschap van Winschoten nagenoeg was uitgeroeid, werd besloten de synagoge te verkopen aan de Gereformeerde Kerk artikel 31, die het gebouw tot eind 1994 in gebruik heeft gehad.
Ondanks de wijzigingen die met name in het interieur hebben plaatsgevonden om dit geschikt te maken voor de Gereformeerde eredienst en het ontbreken van de kenmerkende synagogale inrichting (onder meer de vrouwengalerij werd afgebroken), is dit markant vormgegeven gebouw als belangrijke herinnering aan de voormalige bloeiende Joodse gemeenschap van Winschoten van zeer groot historisch belang.
Omschrijving
Voormalige syngagoge, gebouwd in 1854 in neo- classicistisch-eclectische trant met als opvallend architectonisch element een imposante pilastergevel. Monumentaal zaalgebouw op rechthoekige plattegrond, opgetrokken uit rode Groniger baksteen op gepleisterde plint en gedekt door een met pannen belegd schilddak op rondhouten sporen op onderslagen; houten lijstgoot. De voorgevel wordt geleed door een middenrisaliet bestaande uit vier kolossale pilasters die het fronton met rondboogvenster dragen. Omlijste ingang met fronton; stoep. Alle gevels hebben twee rijen halfrondgesloten lage vensters; de vensters in achter- en zijgevels worden van elkaar gescheiden door gemetselde pilasters.
Het INTERIEUR wordt overdekt door een tonvormig gewelf met eenvoudig lijstwerk, bestaande uit een frameconstructie van houten schenkels waarop een bepleisterde rietbekleding is aangebracht. Glas-in-lood vensters met eerste kwart 20ste-eeuw geometrisch motief. Waardering Voormalige synagoge van algemeen cultuur- en architectuurhistorisch belang
- wegens de herinnering die het gebouw, samen met de eveneens beschermde voormalige rabbinaatswoning (mon.nr 434387), levend houdt aan de vroegere Joodse gemeente van Winschoten;
- wegens de markante architectonische vormgeving;
- wegens de vroegere functie van synagoge;
- wegens de spilfunctie die gebouw vervult binnen het voormalige synagogecomplex.
Artis, ja, daar ben ik wel eens geweest. En ik vind het walgelijk. Dieren in veel te kleine ruimtes, hutje mutje op elkaar. En dat is niet alleen in Artis, ook in Noorwegen bezocht ik een zeedierenpark, en er was een krokodil die zich nauwelijks kon bewegen.
Ik vind niet dat wilde dieren gevangen horen te zitten. En dan mogen mensen nog zo roepen dat het is om dat ze anders uitsterven, daar zou ik tegenover willen zetten dat er niks mis met uitsterven.
Als dieren in de natuur niet kunnen leven moet de mensheid niet ze in het gevang in stand proberen te houden. En dat het educatief is gaat er bij mij ook niet in.
Dierentuinen zijn er om winst te maken, en omdat mensen graag kijken naar dieren die gevangen zitten. En ja, ik heb kippen, en ja, ik heb een hond, en ik eet zelfs vlees dus ook ik deug van geen kant.
Maar ik blijf vinden dat dierentuinen niet horen, nu niet en nooit niet! En hoeveel ruimte ze ook krijgen, zolang het geen reservaten zijn blijft gevangenschap onnatuurlijk.
BERLIJN - De ijsbeer Knut, de grote publiekstrekker van de dierentuin in Berlijn, is op 4-jarige leeftijd overleden. Dat heeft een directielid van de dierentuin, Heiner Klös, zaterdag laten weten. Knut dreef in het water bij het ijsberenverblijf. De doodsoorzaak is niet bekend.
Tussen al het wereldnieuws kwam het bovenstaand berichtje ook voorbij. Ik heb nog even op youtube gekeken voor een bijpassend knutfilmpje, maar ach. Ik heb niks met Knut en naar mijn weten heb ik het hier ook nog nooit over Knut gehad.
Dierentuinen bestaan er louter om geld te verdienen. Op zich is er niks mis met geld verdienen, maar wilde dieren horen in het wild, en ijsberen op de noordpool.
Maar daarom vind ik nog wel dat ze goed voor hun dieren moeten zorgen. En Knut werd verstoten door zijn moeder, en ze wisten dat commercieel heel erg goed uit te buiten.
En nu is de ijsbeer met en eigen wikipediapagina dus dood. En ik las dat op nu.nl en ik las de vele comments. En ik las het tevens op nos headlines en ook daar de paar comments.
Wat een verschil. En wat zijn dat toch voor mensen die daar een reactie achterlaten? En vooral waarom?
Die mensen komen hier nooit, hier komen alleen webloggers.
Dit is niet een actueel filmpje en het is ook zeker niet om te lachen.
Als we over een brug heen rijden is dat heel normaal. Als de brug erg hoog of erg lang is dan zijn we nog wel eens onder de indruk. Maar een gewone brug is al snel gewoon.
Niet iedereen beseft dat het allemaal gebouwd is, met techniek en berekingen en werkmensen. Het is vast en zeker net zo veilig allemaal als bijvoorbeeld de welbekende kernergie. Dit filmpje toont aan dat het ook wel eens fout kan gaan.
Interactieve filmpjes! Beetje kijken waar ik moet klikken met uw muis, en soms is er overheen gaan al voldoende. Soms wordt die afgepakt, soms moest ik aan het werk. Hoe dan ook, ik was hier wel een kwartiertje zoet mee, prachtig gedaan.
En ik laat weer eens een Rijksmonument in Winschoten zien, allemaal bijelkaar geraapt van het internet, en bij deze dus weer neergezet op internet.
Inleiding
VILLA opgetrokken in een Overgangsstijl met Art Nouveau elementen gebouwd omstreeks 1905. De opdrachtgever was vermoedelijk Mr. J. Heres-Diddens, daar deze volgens gegevens uit het bouwarchief in 1907 opdracht gaf tot het bouwen van een kleine houten bergplaats bij de villa.
Het pand, dat gelegen is aan de Stationsweg, vlakbij het station, is tegenwoordig in gebruik als kantoor.
Het pand mocht van de eigenaar noch van binnen noch van buiten worden bekeken, waardoor de omschrijving onvolledig is.
Omschrijving
VILLA opgetrokken in van pleisterwerk voorzien baksteen op een trasraam van donkere klinkers afgezet met een geglazuurde rollaag. De gevels zijn voorzien van gevelbanden in rode baksteen. Het samengestelde dak, gedekt met een roodbruin geglazuurde tuile du Nord, heeft strakke windveren bij de topgevels, drie gepleisterde schoorstenen, een goot op houten klossen met eronder een fries van pleisterwerk met decoratieve metselwerkaccenten in rode baksteen. De vensters zijn staand en hebben geglazuurde bakstenen onderdorpels.
De hoofdentree bevindt zich aan de voorzijde (zuidgevel) en bestaat uit een paneeldeur met boven- en zijlichten van gekleurd glas-in-lood, samengevat onder een rondboog, binnen een portiek onder een in rode baksteen gemetselde rondboog. Voor de entree een natuurstenen stoep tussen twee muurtjes met bakstenen pijlers. Boven de entree een tegeltableau met Art Nouveau motieven. Links van de entree een erker onder een lessenaarsdakje gedekt met een roodbruin geglazuurde tuile du Nord; aan de voorzijde drie ramen, waarvan de middelste openslaand, en aan de beide zijkanten één raam; alle met bovenlicht met gekleurd glas-in-lood. Rechts van de entree een driestrooksvenster met bovenlichten met gekleurd glas-in-lood, onder een strek van rode baksteen. Op de verdieping een driestrooksvenster (de middelste openslaand) met bovenlichten met roedenverdeling onder een strek van rode baksteen; een venster tussen twee lagere zijlichten, allen met bovenlicht met roedenverdeling, samengevat onder een segmentboog van rode baksteen met boogtrommels gevuld met een tegeltableau in Art Nouveau motief. In de topgevel metseldecoraties van rode baksteen en een dubbel venster met bovenlichten met roedenverdeling. In het dakvlak een houten dakkapel met een dubbel vierruitsvenster onder een lessenaarsdakje.
In de westgevel op de begane grond een H-venster met bovenlicht met gekleurd glas-in-lood onder een strek van rode baksteen; een erker onder een aangekapt schilddakje met roodbruine tuile du Nord, met aan de beide zijkanten een venster met glas-in-lood bovenlicht en in het midden een dichte gevel waarin de vorm van een gepleisterde schoorsteenschacht uitspringt met metselaccenten en twee `steunberen' in rode baksteen, die het uiteinde vormt van de schoorsteen op de nok van de topgevel. Op de verdieping een tweedelig staand venster met roedenverdeling; twee H-vensters met bovenlicht met roedenverdeling; alle onder een strek van rode baksteen. In de topgevel metseldecoraties en twee staande vensters met roedenverdeling onder een strek van rode baksteen. In het dakvlak een hoge schoorsteen die doorloopt over de gevel en uitmondt in een identieke schacht als bij de erker.
Aan de achtergevel (noord) een houten serre met twee afgesnoten hoeken onder een plat dak; een trasraam van rode klinkers; vijf ramen en in het midden openslaande tuindeuren, alle onder bovenlichten met gekleurd glas-in-lood. Op het dak een dakterras met houten balustrade, bestaande uit sobere regels en stijlen. In de gevel op de verdieping een terrasdeur onder een bovenlicht met roedenverdeling en strek van rode baksteen.
Aan de achtergevel een uitspringend, een bouwlaag hoog deel waarin een staand venster met roedenverdeling onder een strek van rode baksteen; drie openslaande vensters, alle met bovenlicht met roedenverdeling, samengevat onder een ruime korfboog van rode baksteen met in de gepleisterde boogtrommel een metseldecoratie. De korfboog wordt in het midden onderbroken door een deur met boven- en zijlichten met roedenverdeling, samengevat onder een rode bakstenen segmentboog met gepleisterde boogtrommel, in een doorgetrokken geveldeel onder een afgeknotte steekkap met twee gepleisterde `pinakels' als bekroning. In de westgevel van dit deel een klein H-venster met bovenlicht met roedenverdeling en rode strek.
In de oostgevel twee paneeldeuren met deurlicht met roedenverdeling onder een rode strek; twee smalle vensters met roedenverdeling en rode strek; een dubbel venster met bovenlichten met roedenverdeling en rode strek. In de topgevel twee openslaande vensters met bovenlicht met roedenverdeling en rode strek; twee smalle vensters met roedenverdeling en rode strek; midden over de topgevel de uitloop met metseldecoraties van een schoorsteen die later weggehaald is.
Het INTERIEUR mocht niet worden bekeken.
Waardering
Villa van algemeen belang vanwege architectuurhistorische waarde
- als voorbeeld van een villa in Overgangsstijl met Art Nouveau elementen uit omstreeks 1905
- vanwege de opvallende detaillering en Art Nouveau tegeltableaus
- vanwege de vrij hoge mate van gaafheid van het exterieur
- als goed voorbeeld van villabebouwing langs de weg bij het station
