Eén van de leuke dingen van de VPRO vind ik dat ze altijd netjes terugmailen. Nou ja, of andere omroepen dat ook doen weet ik niet zo, die mail ik nooit.
In de nieuwsbrief van het tv programma metropolis stond een oproep, wie een onderwerpsuggestie had mocht dat doormailen:
Geachte Metropolis,
Naar aanleiding van de oproep of er ook nog een onderwepsuggestie is het volgende:
Radio!
Hoe luisteren mensen her en der naar de radio?
Wat is er allemaal op de radio?
Wat zijn de overeenkomsten en verschillen met hier?
Groet!
VPRO Metropolis
En nu heb ik dus niet alleen de mailtjes geplaatst, maar ook meteen de link er bij, zodat u meteen weet wat metropolis is, en hoe deze wereld zo her en der in elkaar zit.
Zo slecht is het hier allemaal nog niet.
Enig idee hoe je zelf een humaan asielbeleid zou uitvoeren?
Ja hoor, wat mij betreft mag iedereen wonen waar ook ter wereld hij of zij maar wil.
We moeten asielzoekers zien als immigranten, en helpen op een plek in de maatschappij.
Wel even nagaan of iemand ook iets op zijn of haar kersfstok heeft, maar verder geen bemoeienis.
Iedereen welkom!
Nou ja, wel verplicht Nederlands leren natuurlijk, das logisch.
En wie in Groningen gaat wonen moet dan Gronings leren.
Hopelijk gaan ze dan ook ooit mijn weblog lezen, en reageren ze niet totaal offtopic om alleen hun linkje te spammen.
Ik was er nog niet aan toegekomen om te vertellen wat ik deed op de laatste dag van 2010, maar nu dus wel.
Ik wandel elke dag met Quandy, en als ik vrij ben dan maken we wandelingen wat uitgebreider.
Op de gewone vrije weekenden ga ik altijd op de fiets, naar één of ander bos of natuurgebeid in aan de randen van Winschoten.
Tijdens kerstvakantie`s gaan we met de auto, dan kunnen we iets verder weg, de natuurgebieden in de wijde omgeving weer eens bewandelen.
En deze laatste dag wilde ik besteden om eens te kijken waar ik nog nooit gekeken had:
Het was oudjaardag.
De temperatuur was rond het viespunt, en alles wat dichtgevroren kon worden was ook dichtgevroren.
Het hele land lag onder een dikke witte deken van sneeuw.
En juist op die dag was het ontzettend mistig.
De wegen waren wel goed begaanbaar.
Onderweg zag ik al dat ik weinig zicht had, ik schat een meter of 50.
Aan de koplampen van de tegenliggers kon ik zien waar de weg was.
Ik parkeerde op de daarvoor bestemde plek, en liep voor het eerst in mijn leven ergens waar ik nog nooit een stap gezet heb.
Vroeger was dit namelijk boerenland, en daar had ik niks te zoeken.
Op het bord stond dat er een uitzichtheuvel was, maar door de mist kon ik het niet zien.
En dat heeft echt wel wat hoor, zo op onbekend terein in de mist, niet de bocht om kunnen kijken.
En dan alles zo wit van de sneeuw, Quandy genoot.
Ik hoorde wel de snelweg ruisen.
Aan de ene kant jammer, maar zo`n weg is ook weer reuze makkelijk, en met wat fantasie klinkt het wel als een waterval.
En ik hoorde aan één stuk door knapperij, vuurwerkknapperij, het was geen seconde stil.
Dat geluid kwam helemaal rondom, dus ook uit Beerta en Finsterwolde.
Toen zag ik opeens een steen opdoemen in de mist, met een onderbesneeuwd zitbankje er naast.
En er stond een bord.
Op dat bord stond dat Reiderwolde vernoemd is naar een ooit verdronken dorp.
Ten noorden van Winschoten ligt de Dollard, zo heet die zee.
En eens kwam de Dollard tot aan Winschoten, en gaandeweg de jaren werd alles ingepolderd.
500 jaar geleden was er een grote watersnoodramp, de dijken braken en 26 dorpen werden verzwolgen door de zee.
En één van die dorpen heette Reiderwolde, en deze steen bevond zich op de plek van dat dorp.
Dus ik liep op een plek waar eens een dorp was, dat eens verzwolgen is, dat daarna weer drooggelegd is, toen tot boerenland verworden is, en nu een natuurgebied.
In de sneeuw en in de mist, met allemaal geknal om me heen.
De heuvel kwam ik ook nog tegen, daar ben ik zelfs nog opgelopen, en ik waande me tussen de wolken.
Ik denk dat ik met pasen daar weer ga kijken, dan eens zien hoe het voorjaar opsmurft!
Nederland heeft een reeds lang lopend grensgeschil met Duitsland over de exacte ligging van de landsgrens in de Dollard.
Er is echter nooit sprake geweest van het gebruik van andere dan diplomatieke middelen om dit op te lossen.
Tenminste, dat staat op wikipedia.
En op teletekst stond dat de landen opnieuw in overleg zijn, ditmaal vanwege de bouw van een Duits windmolenpark.
Na de tweede wereldoorlog annexeerde Nederland een boel land van Duitsland, maar gaf het meeste weer terug in de jaren 60.
Dat hadden ze niet moeten doen.
Ik vind dat Nederland nu zijn poot stijf moet houden, en zich gewoon moet houden aan de grens, zoals die wordt aangeven op google maps:
Het is een ontiegelijk kutprogramma.
Matthijs zegt dat Wim niet met soundbytes hoeft te praten, maar Wim weet wel beter.
Matthijs luistert niet, hij is veel te gehaast.
Maar hij is ook niet de reden dat ik dit filmpje plaats.
En het KRO meisje denkt alleen maar aan geld, das wel weer erg jammer.
Weet u nog wie er tussen Verdonk en leers over de asielzoekers ging? Nee, ik ook niet.
Op de één of andere manier wil er maar geen humaan asielbeleid komen.
En eigenlijk wordt het ook wel eens tijd voor een Europees beleid.
We hebben politici om dat voor elkaar te krijgen, dus er is best werk te doen voor meneer Leers.
Ik vind het sowieso al raar dat iemand die weggestuurd wordt als burgemeester, wegens zaakjes die niet deugen, dan toch zomaar minister wordt.
Meneer Leers heeft waarschijnlijk niet naar zijn voorganger gekeken, want hij weet zelfs vast ook niet wie dat was.
Hij heeft wel goed naar diens voornager, mevrouw Verdonk, gekeken, en hij doet nu precies hetzelfde.
Verdonk had, net als Leers, geen oog voor de praktijk, en geen gevoel voor de medemens.
Verdonk werd daar, onder rechtse mensen, ontzettend populair mee, haar doel was om zo vaak als maar mogelijk in de media te geraken.
En de media gingen op zoek naar steeds schreinender gevallen.
En Verdonk werd steeds botter.
En populairder.
Het lijkt wel een regel, hoe vaker in de media, des te populairder men wordt.
En meer Leers is bezig om een exacte kopie te worden van mevrouw Verdonk.
En bovenstaand teletekstberichtje: dat is alweer opgelost, dus zijn naam pronkte alweer op de teletekst.
Nu wil die zo snel mogelijk weer het nieuws gaan halen, let maar op.
U en ik zitten vanaf heden dus weer wekelijks met een nieuw schrijnend geval in de maag.
De tijd dat ik er niet van kon slapen ligt achter me, maar zulke dingen doen me nog wel steeds wat.
Het hele jaar door zijn er allerhande festivals, en 3voor12 is bijna overal bij.
Veel concerten worden opgenomen, en veel artiesten worden geinterviewd.
En bij veel optredens is er wel iemand die er dan een verslag van maakt.
Een verslag is natuurlijk altijd persoonlijk, het optreden wordt kritisch boordeeld, maar ook de smaak en gemoedstoestand van de schrijver tellen mee.
De grap van dit jaar is dat de band Only Seven Left de bui al zag hangen, en al ruim voor het optreden er zelf een verslag van online gooide:
De soap over het Winschoter Ziekenhuis Sint Lucas duurt voort:
Jan Cooijmans is de directeur, en die wil het ziekenhuis weg hebben uit Winschoten en verhuizen naar Zuidbroek.
Omdat, zoals hij zegt, ze er zijn om mensen beter te maken, en niet zo zeer voor de werkgelegenheid.
En mensen beter maken kan volgens hem dus beter in Zuidbroek dan in Winschoten?
Wat een kulargument.
De provincie houdt graag de voorzieningen centraal, dus in Winschoten zelf, of zo dicht mogelijk er bij.
En de gemeente wil het binnen de gemeentegrenzen houden, en Scheemda ligt daar ook in.
En ik wil het gewoon houden waar het nu is, in het centrum van Winschoten, zodat de ziekenwagens er snel bij zijn, en bezoekers er lopend naar toe kunnen.
Het Sint Lucas ziekenhuis is in 1926 opgericht door de katolieken in Winschoten, het ligt dan ook pal achter de katolieke kerk in de Langestraat.
Nu stond er op de oude site de geschiedenis weergegeven, op de nieuwe kan ik het niet vinden.
Dus herpubliceer ik het maar even, zodat het niet verloren gaat, onder
