Quatro del nogwat










En dan ben ik zomaar opeens 37 jaar geworden!
Toch wel de leeftijd dat het echt jonge er wel af is...
Jarig in Italie, dat is eens wat anders dan in Tjechie, Denemarken of de Canarische Eilanden.
Of weet ik veel waar nog allemaal meer.
Tja, als men ouder wordt kan men dat als excuus gaan gebruiken, als het geheugen minder wordt of zo.
Maar de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik er nog niks van merk, hopelijk blijft dat zo.
Nu moet ik wel zeggen dat ik qua conditie en lenigheid sowieso al nooit een topper ben geweest.
Zoals het er nu naar uitziet word ik geacht nog 30 jaar te moeten werken.
Tenzij mensen niet meer zo achterlijk rechts gaan stemmen , dan wordt het nog erger.
Maar om het even leuk te houden, u mag me vandaag allemaal felicteren, mits u het echt meent!
Het tweede avontuur van vandaag betrof de reis naar het welbekende Collosseum.
Een enorm oud bouwwerk, waarmee begonnen is rond het begin der jaartelling, en wat flink is aangetast door de tand des tijds.
Omdat we het Italiaans niet zo machtig zijn sloten we niet aan in de lange lange rij maar liepen er langs naar een kassa waar net iemand klaar was.
We kochten kaartjes en traden binnen, heel bijzonder.
Geen idee waarom al die anderen wel zo lang wachten.
We keken boven, we keken beneden, en opeens spraken drie jongedames me aan of ik even een foto van ze wilde maken.
Omdat ik tot tweemaal toe op de verkeerde knop drukte slaagde de derde poging.
Een jongedame vertelde dat ze uit de plaats kwam waarvan ik een t-shirt aanhad, Bergen, Noorwegen, en ze vroeg wanneer ik daar was geweest.
Vorig jaar, antwoorde ik.
Na alles gezien te hebben nog even een hotdog genomen, en de zoveelste coca cola.
Daarna nog wat rondgewandeld tussen de resten van wat eens paleizen waren van keizers.
Al met al best een hoop stenen, meer is er soms niet van over, en her en der staat nog een zuil.
Metro en bus terug naar de camping.
Loeidruk, en Italianen zijn zeer onbeschoft, het is zaak om zo snel mogelijk naar binnen te wurmen voor een zitplek, ongeacht of er iemand uit moet of stokoud is.
Ieder voor zich.
Hedenmorgen ben ik nog even wezen zwemmen en dadelijk duik ik ook nog even in.
Het eerste avontuur van vandaag zit er op.
Opeens merkten we op dat de rechtervoorband van Jimny nogal plat was.
Omdat het gisteren zondag was togen we vandaag even langs een garage.
Hedenmorgen was de band nog platter en oppompen was geen optie, want vullen lukte niet.
De band wisselen dan maar.
En daarna met de navigatie op pad naar een garage in Rome.
Het eerste adres bleek niet te bestaan, het tweede adres verwezen ze ons door naar één kilomter verder, en aldaar weer naar één kilomter verder, en aldaar wilden ze geen woord engels verstaan, en even verder was wel een meneer die engels sprak en ons het exacte juiste adres gaf, een heuse 4X4 garage!
En aldaar legde ik de situatie uit en ze gingen meteen aan de slag.
De band werd nagekeken en voorzien van een nieuwe binnenband omdat het ventiel lek bleek.
De band werd geplaatst waar die hoorde en de reserveband zit weer op de reserveplek.
En ik mocht wachten in de aircoruimte.
Het geheel koste 15 euro.
En binnen het kwartier klaar, en nu weer naar de camping genavigeerd en dadelijk even lekker zwemmen en dan de stad Rome weer in, op naar het volgende monument.
Vandaag even naar Castel Sant Angelo geweest.
Een eeuwenoud bouwwerk waar diverse pausen en gevangenen vertoefd hebben.
Ze zijn begonnen met bouwen in de tweede eeuw, en is in de loop der eeuwen herbouwt tot wat het nu is.
700 meter van het Vaticaan, en de muur die het geheel met elkaar verbindt staat er ook nog steeds.
Het is een kasteel waarin je kan verdwalen, zoveel gangetjes en ruimtes.
Ook allerhande schilderijen en gevonden voorwerpen zijn aanwezig.
Alsmede een restaurant en wc`s.
En het uitzicht vanaf het dakterras, overweldigend!
Daarna nog even over de markt gezwalkt, en voor het kasteelbezoek al langs de rivier geslentert.
De bussen, vooral die waar ik in zit, om van de camping tot de metro te komen, zitten propvol.
En de stad zelf is op vele plekken gewoonweg vies, overal ligt wel wat afval.
Deze camping is vrij groot, en er staan echt ontzettend veel huurhuisjes.
Het zal niet veel schelen, maar ongeveer de helft is voor de campeerders.
En de piepkleine plekjes waar ik er eentje van bemachtigd heb liggen pal tussen de disco, de winkel, het restaurant en het zwembad.
Nu is dat allemaal voor middernacht gesloten, maar de disco gaat dan nog wat uurtjes door.
En aangezien de nachten zo zwoel zijn speelt een hoop vertier buiten plaats.
En dat moet allemaal op zeer luide toon, en soms zelfs zingend.
Plus dat er snachts ook bussen vol nieuwe toeristen aankomen en vertrekken is het dan nogal een drukte van belang.
In die kabaal kan ik de slaap niet echt vatten, maar zo rond een uur of vier zeil ik toch naar dromenland.
De warmte, tja, dat heb je nu eenmaal in deze regionen.
De Wereldomroep kan ik in de ochtend prima ontvangen, maar in de middag zenden ze uit voor Jan Lul, want het is dan niet op mijn apparaat te krijgen.