Yippie





Hoera, het is met gelukt, ik heb Italie verlaten!
En ik bevind me nu in San Marino, de oudste republiek ter wereld.
Of het leuk is weet ik nog niet, de camping is wel oke.
Hoewel ik bij de receptie nog wat stampei heb moeten maken omdat een mevrouw wel heel erg drammerig deed dat de bus er langs moest, alsof daar geen remmen op zitten zeg.
Beetje raar ook dat het zwembad al om 19 uur gesloten is.
En de plekken op de camping zijn hier al net zo klein als in Italie, het past allemaal maar net.
Nou ja, morgen en overmorgen dit piepkleine landje maar eens verkennen.
Oei, er is animatie op deze camping, en dat vind ik altijd een beetje jammer, als mensen zichzelf niet kunnen vermaken.
En dat moet dan allemaal met het nodige lawaai, maar het zal vast geen nachtwerk worden.
Internet doet het hier ook, maar ik moet daarvoor wel even bij zo`n paal zitten, en moest even het gratis wachtwoord opvragen.
Rome stinkt, enorm naar uitlaatgassen.
De bussen zitten overvol, dus wie het zich kan permiteren om auto te rijden doet dat ook!
veel trams rijden er ook al niet, in tegenstelling tot het aantal auto`s en scooters.
Dat ze slechts twee metrolijnen hebben vind ik dan op zich wel weer lekker overzichtelijk, en dat ze niet onder monumentendoorgravan snap ik ook nog wel.
Vandaag maar eens even naar de Piramide gekeken.
Ik had voorheen nog nooit zo`n bouwwerk gezien, en aangezien het hier aanwezig is bekeek ik het eens van naderbij.
Heel mooi.
Helaas kon ik er niet in, maar ik kon het wel van alle kanten bekijken, aan de achterkant is een kerkhof en aan de voor en zijkanten raast verkeer.
Er was daar ook een schattig klein kasteeltje, dat gratis toegankelijk was, en zeer schoon!
Daarna nog wat gedronken, met uitzicht op de zoveelste stadsmuur.
En toen maar met de metro terug waar ik ondertussen nog getuige was van het volgende:
Dat de deuren opengaan en weer sluiten is normaal, maar dit keer gingen ze na het sluiten weer open!
(noodknop)
En ik zag door het raam dat een mevrouw een portemonnee van een meneer terugpakte en heel hard om de politie riep!
Ze was woest! Snel schoten twee mannen te hulp, en de ene man greep de overvaller vast en sommeerde hem te gaan zitten, dat deed hij dan ook.
Gelaten waren ze aan het wachten, of de politie opschoot kon ik niet meekrijgen, want de metro metrode alweer verder.
De dader betrof een blanke man van een jaar of 45 met snor.
Of Rome echt rolstoelvriendelijk is weet ik niet, ze doen wel hun best als ik er een beetje op let.
Rome is gaaf, maar kan niet tippen aan Amterdam.
Ik ga Rome morgenochtend verlaten, en als het meezit diezelfde dag Italie ook.
Mooie stad, mooi land, maar ik wil nu wel even weer wat anders zien.
Terug van een heftig dagje.
Vooraleerst echter lekker relaxed gedaan, dat is heel verstandig in de hitte.
En zo rond een uur of 3 onderweg zijn met de bus en metro naar een station dichtbij een punt om naar toe te wandelen.
En het bekijkpunt van vandaag was Het Pantheon.
Schitterend, stokoud en gratis!
Maar ook druk.
Zo af en toe schallen er binnenin luidspekers om vooral zachtjes te spreken.
Dat komt voorbij in diverse talen, maar niet in de mijne.
Het bijzondere aan deze koepel is dat hij zo ontzettend oud is.
En dat ze het heel lang na de romeinen niet hebben na kunnen doen, inmiddels dus wel weer, maar daar zaten toch even een paar eeuwen tussen.
En ondertussen stond dat ding er maar.
Daarna wilde ik nog even op het eilandje kijken in de rivier.
Daar was niks te beleven.
Maar we waren nu wel dicht bij het oude Rome, de wijk Trastevere.
En ik vind het heerlijk om in een vreemde stad rond te dwalen zonder op de kaart te kijken en met te laten verrassen door plotseling opdoemende pleintjes met katedralen en steegjes.
Daarna waren we wel even de weg kwijt.
Gewoon maar doorlopen en opeens was daar een tramrails.
Rome kent slechts twee metrolijnen, en het aantal tramlijnen zal niet veel meer zijn.
Dus we stapten maar de tram op, en op het eindstation bracht een bus ons naar Triminie, een druk punt waar ook het treinstation is en waar we op de metro konden.
Dachten we.
Metrolijn A was afgesloten en dan moesten we een heel end omlopen en zagen toen pas dat ze dat na 21 uur savonds afsluiten wegens werkzaamheden.
Er zouden bussen rijden!
Maar ze zeiden nergens waar!
En buiten komen en gaan almaar door bussen, maar nergens de MA1 die we moesten hebben!
Uiteindelijk aan een politieagent gevraagd die geen engels kent ????
En toen toch gevonden.
Als sardientjes in een blik, en maar gokken wanneer het juiste uitstapstation is, om vervolgens over te stappen op de bus die langs de camping kwam.
Al met al geven de Italianen alles maar slecht aan, en hulpvaardig zijn ze ook niet echt.
Maar dat is ook vakantie: avontuur!
Mijn verjaardag begon in de nacht, en ik maakte nog een nachtwandeling en hoorde mensen zingen: happy birthday to you.
Als vanzelfsprekend was het natuurlijk niet voor mij bedoeld, maar voor iemand die net als ik toevallig ook jarig was.
Maar leuk was het wel!
Na het ontwaken was er chocoladetaart en nog een frisse duik in het zwembad.
Des middags togen we met de bus naar het Vaticaan om een bezoek te brengen aan het kunstmuseum.
De rij viel best mee, de drukke meute zwalkte langzaam maar zeker naar binnen.
Ik werd nog exta bekeken bij de douane, maar mocht toch door.
Schitterende beelden, schittende zalen, schitterend afgewerkte plafonds, zaal na zaal, gang na gang.
En druk dat het was.
Er liepen ook hele groepen achter de diverse gidsen aan.
Sommige gidsen hadden vlaggetjes bij zich, maar ik zag, heus waar, ook gidsen met Mickey Mousse bordjes!!
ja, in het Vaticaan ja!
Alsof er geen Europese srtiphelden zijn.
Ik ben ook nog even naar de wc geweest.
Ze doen daar niet aan schaamschotten!
Michelangelo heeft overigens jaren werk gehad aldaar, en in een paar uurtjes had ik het wel bekeken.
Daarna was er nog de mogelijkheid om boven in de koepel van de Sint Pieter te kijken.
De lift bracht me maar tot de helft, de rest diende via de trappen te gebeuren.
Hoger, hoger en hoger, en opeens was daar een gang, uitkomend in een soort zaal.
Een zaal met diep gat?
En gezang?
Warrempel, ik was in de rand van de grote koepel die een prachtig uitzicht bood op een aldoende dienst.
Best bijzonder dat dat mag.
Via een andere doorgang waren er weer gangen en trappen verder naar boven.
En toen was ik op het dak van Rome, op het dak van Vaticaanstad!
Helemaal rond uitzicht over het hele land, en over de hele stad waar dat land in lag.
Toen de afdaling, die is zo gemaakt dat men ergens anders langsgaat dan het opkomend verkeer.
Nu bevond ik me zowaar op het dak van de kerk, waar zelfs souvenirswinkels zijn gerund door nonnen!
En hier kon ik de beelden van de Sint Pieter, welliswaar van de achterkant, toch van dichtbij bekijken.
Er staat wel op gepaste afstand een hek voor, zodat het vanaf het plein niet te zien is dat er mensen wandelen.
Toen met de lift weer naar beneden en die kwam uit in de kerk!
Onderweg naar de metro nog even wat gegeten, de ober sprak behoorlijk Nederlands.
Nou ja, en nu is het alweer pikkedonker, dat is hier gewoon zo rond 21 uur, maar het zwembad is nog wel open.