Mijn logjes omtrent de politieke partijen betreft alleen hoe ik er tegen aan kijk.
Een persoonlijke visie dus, met toevoeging van zo`n alleraardigste VPRO gids cover.
De PVDA heeft zijn naam mee: Partij van de Arbeid.
Zodat vele onnadenkende arbeiders denken, he, die zal wel voor de arbeiders zijn.
Maar wie verder kijkt kan zien dat dat helemaal niet zo is.
Van oorsprong is de PVDA wel links, en hun partijprogramma doet ook wel wat linkserig aan.
Maar welbeschouwd is de PVDA meer een middenpartij.
Dat is zo gegroeit in de loop der jaren.
Ze zijn zo gek op regeren dat ze vaak flink veel water bij de wijn doen.
En dat zorgt er dus voor dat er ruimte is onstaan aan de linkerkant, voor zowel de SP als Groen Links.
En als die partijen ook mee willen regeren hebben ze toch weer de PVDA nodig, en dat is andersom niet zo.
De PVDA krijgt altijd weer heel veel stemmen, dus ze regeren heel vaak mee.
Ook dit keer kan men niet echt onder hun uit, en heel veel mensen vinden het midden wel best zo
Ten tijde van paars hebben ze toegestemd met een heleboel geprivatiseer, maar een pluspuntje is toch wel dat ze de verwoestende VVD plannen altijd wat hebben weten in te dammen.
Als de PVDA zijn poten stijf houdt hebben ze vaak ook gelijk, maar helaas doen ze dat niet altijd.
(saai logje, over een saaie partij)
Ik vroeg me regelmatig af waarom Noord Brabant Noord Brabant heet en niet Noord Braband. Wellicht is het wel eens voorgekomen dat ik Noord Braband typte als ik Noord Brabant bedoelde.
Ik vind het verwarrend Brabant met een t, maar het volk dat daar woont bestaat wel uit Brabanders. En toen het tijdens een msn gesprek ter sprake kwam stelde ik de vraag maar op twitter, en er volgde al razendsnel een antwoord.
Het komt er dus op neer dat men vroeger wel van Brabanters sprak, maar dat dat gaandeweg de tijd veranderd is in Brabanders. Dus het zal dan wel een kwestie van tijd zijn dat de naam van die provincie wordt: Noord Braband!
Ik zat op de fiets en Quande rende gestaag mee, op weg naar Tusschenwegen, het natuur en wandelgebied ten zuiden van Winschoten. En ik zag opeens wat jongeren lopen met lang haar en zwart gekleed, en nog meer, en nog meer. En toen wist ik het! Het is weer tijd voor het jaarlijkse Sodom Open Air metal muziek festival. U weet wel, dat SNOEIHARDE muziek, waar ze in het begin van de zomer het Maintebos mee beklanken.
Toen ik met Quandy een ferme wandeling maakte in Tusschenwegen kon ik het geluid zelfs horen. Toen ik weer thuis was ging ik na een kopje koffie eens een kijkje nemen op het festivalterrein.
Het terrein bevindt zich op een voormalige zandafgraving in het Maintebos. Een mooie lokatie waar eens een speeltuin was, en later een half pipe, en nu wat sportveldjes. Uitstekend dus voor een podium en een boel publiek.
Het was altijd erg kleinschalig, maar er hing toch wel een prettige sfeer. Dit jaar was het voor de vierde keer. En in plaats dat het wat uitgegroeit is tot wat groters is het nu wel een beetje armzalig geworden. Nu staan er hekken om een kwart van het veld heen, waar alle stands staan en het podium zich bevindt. En men moet 3 euro betalen wil men achter de hekken geraken.
En 3 euro betalen voor iets wat voorheen gratis was, nee. Een beetje sfeer proeven en wat van de muziek genieten, dat kan ook wel buiten de hekken om. En dat deed ik dus zaterdagmiddag.
Eerder jaren nam ik ook in de avond nog even een kijkje, maar dit jaar had ik er smiddags wel genoeg van meegekregen. Temeer daar ik savonds ook lekker zat te barbecuen.
Wie meer foto`s wil zien, van iemand die wel achter de hekken is geweest, kan kijken op de getwitterde foto`s van Dick.
Ik hoorde Winschoten voorbij komen op het radionieuws, en zag het even later op teletekst verschijnen.
Tevens het bewijs dat marktwerking en privatiseren helemaal niet werkt.
En dan heb ik het nog helemaal niet gehad over het nieuws rondom de TNT.
Alle postbodes van TNT Post die meer dan 25 uur per week werken, verliezen hun baan.
Ze krijgen ook geen nieuwe baan binnen het bedrijf.
Ze moeten dan maar gaan soliciteren bij de concurenten, maar de arbeidsvoorwaarden worden er vast niet beter op.
Beetje jammer dit, maar eigenlijk niks nieuws, men kon er op wachten.
Het verst wat ik weg kan gaan in eigen land is dat gekke stukje Zeeland dat overzee ligt, en dat heet Zeeuws Vlaanderen. En daar was ik eens. Quandy was ook mee, maar zo lag die op de camping in de Zak van Zuid Beveland.
Om naar Zeeuws Vlaanderen te komen moest ik door de Westerscheldetunnel, waarvoor tol betaald moet worden.
Ik bekeek onder andere Hulst.
Waar ze met oorlogtuig ooit de boel verdedigd hebben.
Ik kwam tijdens mijn rondwandeling deze molen tegen.
En die stond me daar toch te schitteren tegen de strakblauwe Zeeuws Vlaamse hemel.
Omdat ik vergeet hoe de molen heet knipte ik het bordje ook maar even op de foto.
Soms staat de linkertoren links.
En dan opeens rechts!
Om af te sluiten neem ik u nog even mee naar dichtbij en toch ver weg. Dichtbij omdat het waarschijnlijk ergens rond Winschoten is, en ver weg omdat het in een heel ander jaargetijde is dan nu.
Ik krijg wel eens kritiek op mijn wekelijkse portie foto`s. En dat mag. Net zoals ik het zelf mag weten wat ik hier doe.
Ik heb niet de intentie om voor fotograaf door te gaan. Ik kreeg ooit een grappig dingetje, vermaak me er kostelijk mee, en dat is het dan ook.
Maar goed, ik wilde eigenlijk niet mezelf verdedigen, of verantwoordig afleggen, maar u slechts een link tonen. Een link naar een website met prachtige vogelfoto`s. Voor iedereen die van vogels houdt, en van foto`s, en de liefhebbers van vogelfoto`s komen helemaal aan hun trekken.
Ik wel in elk geval. En er staan zelfs nog andere dieren op.
Toen ik hoorde wat de line up was van Pinkpop dacht ik, het zal allemaal wel. Ik ben zo ontzettend slecht in het onthouden van de namen van de bands en artiesten. Maar als ik het hoor, dan ken ik het wel.
Ik luister heel veel radio, en met name op de VPRO radio komt nogal muziek voorbij wat andere omroepen niet aandurven. Ik luister, en geniet, en dan komt weer de volgende plaat, waar ik meestal ook weer naar luister en van geniet. Ik heb altijd honger naar nieuwe muziek, en die honger wordt prima gestild.
Toen ik op de valreep besloot om alsnog naar Pinkpop te gaan had ik eigenlijk geen idee wat me daar allemaal te wachten stond. Dus ik liet Gerben en Adam maar een schema maken, en daar hielden we ons dan zo`n beetje aan.
In de tent genoot ik het meest, ik had dus eerst geen idee wat DeWolff precies was, tot ik de eerste tonen hoorde. En Florence And The Machine zei me wel iets, maar ik herkende het pas echt toen dat spektakel begon.
Mijn hoogtepunten van Pinkpop, ook al omdat ik dus niet echt 1 keuze kan maken, staan netjes gearchiveerd op de site van de VPRO. Zodat we er tot in lengte van dagen van kunnen genieten.